J.V.E. Dreyfsandt zu Schlamm: Gedichten 3

31-10-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een voorbode


ik aanschouw
de dode
een mens
als voorbode
 
voor mij,
plots,
een monument
 
doch hij leefde
in de eeuwigheid
een moment

31-10-2006 om 14:11 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
30-10-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het dauwt





het dauwt over
mijn gesprokkeld hout
het bos is kaal
 
de ziel rouwt
het zijn
vaal
 
 

30-10-2006 om 16:14 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
29-10-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.onzichtbaar




ook al draag ik niet
aldoor jouw hand
en aanschouw je weinig
mijn aangezicht
 
dan toch verblijf ik
in jouw land
waar genegenheid
op elkaar is gericht
 
luister naar de woorden
die ik roep van verre
en zie mijn ogen
als blinkende sterren
 
een gevoel is
moeilijk te grijpen
maar wil intens
van binnen rijpen



 

29-10-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
28-10-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de weide van mijn jeugd









slechts eenmaal
keer ik nog weerom
en zie reeds van verre
door glans omgeven
de weide van mijn jeugd
 

met de hoop in beleven
waar ieder nog deugt
en ik liefde verwachtte
van verlichte sterren
 

als ik dat nu zo overzie
en de naaktheid ervaar
van mijn kinderdromen
is het heden zo vreemd
alsof alles mij is overkomen



 
 

28-10-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
25-10-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zonder titel

zijn stoel was leeg
het was nog zo pas
dat hij daar in zeeg
in zijn wereld met
het zijden kussen;
tot op de draad toe
versleten en aftands
met zijn zetel nog slechts
verbonden door twee lussen
zacht met verloren glans

ik voel, hij is niet weg
ruik de geur van zijn huid
zijn ongewassen haren
deel het verdriet
van zijn verloren bruid
de tranen door de jaren

ik zie nog zijn lach
geschilderd op zijn gelaat
lippen ondeugend krullend,
woorden gevormd
soms in stilte doorgepraat

hij is er nog

ja toch?

25-10-2006 om 16:03 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tijdloos moment

soms wordt licht
als enige straal
glansrijk verlicht
zonder
een letter van taal
in het tegenlicht
van engelengeduld
gebundeld,
wel duizendmaal


het voelt voor mij
als wezenlijk
bovennatuurlijk
het draagt in mij
onschatbare gebaren
ik ervaar datgene
dat ik als mens wil
vasthouden, bewaren


nu telt, zegt morgen
tegen mij
wees niet bevreesd
voor het nog
ongeschapene
onderga onbaatzuchtig
en zeker niet bedeesd
jouw verloren maar
toekomend deel
dat zo plots daar is
het doet je
in tijdloze momenten
diep voelen

ja, zeg ik, ik ben heel


25-10-2006 om 16:01 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wat ik je wens

ik zou je willen geven
het kleine van
het bestaan
het echte beleven
zonder visioenen
van de onbereikbare
doodse maan


ik zou je willen geven
het grootse van
het bestaan
omvangrijk in
bloemen gehuld
maar ook
het azuurblauwe
zilte water van de oceaan
of de dauwige weidevelden
door dieren begraasd
en alles met
onvoorwaardelijke liefde
gevuld


ik zou je willen
schenken
het wonder in jezelf
onaantastbaar,
niet te krenken
ga dan je weg
van milde stilte
zonder gedachten
te denken


25-10-2006 om 16:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.omschepping

ik laat mijzelf vloeien
over een huid van gedachten
het streelt de lijnen
van het zachte verwachten
naar hopende mildheid
die de zuiverheid verfijnen

ik laat mij glijden
over brandende zuchten
verlos de hitte van
zuigende verliezen
om de immer resterende as
te mijden
niet meer te duchten

ik zweef over dromen
die van overdag
het geeft genoegen
van lichte tinteling
ze mogen er komen
scheppen allengs bij mij
een beeldige verwondering


25-10-2006 om 16:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.in de schaduw


het was
stil vandaag
ik was niet
alleen

verwarmde me
aan de zon
in de schaduw
van jou

niets zeggen
vertelt soms meer
dan dreggen
naar nutteloze
woorden

het was
stil vandaag

25-10-2006 om 15:58 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. diepe waarde

wat ik schrijf
gaat jou niet aan
het zal je immers
toch niet raken


je zult mijn
gedachten
niet kunnen
verstaan


als ik vertel
van mijn droom;
het zoeken
naar gevoel,
dan kan ik
nog zoveel
duiden
jij zult nooit weten
wat ik bedoel


zeg mij
wat gaat er
om in jou

ik weet,
nu gaat het
mij niet aan
alleen jij kent
de diepe waarde


als jij dan toch
jouw woorden zucht
verdampen zij
als druppels
en vallen later
als verwaterde
kreten
terug op aarde



25-10-2006 om 15:57 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gedag



telkens
als ik ga
en zeg
mijn tijd is daar,
sluit jij
snel je ogen

alsof
een knop
wordt omgedraaid,
jij naar binnen
wordt gezogen

diepte vezandt dan
in een verkoeld
gedag,
verkleint al
wat is gezegd

is het de pijn
van verscheiden
die je in
vermeden woorden
legt

25-10-2006 om 15:56 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het land in de verte


al droog ik
met tedere
overgave
een traan

de weg
naar jouw pijn
kan ik niet gaan


ook al
raak ik
zo nabij
een hand

eenzaamheid
is voor mij
een onbereikbaar
schaduwland

25-10-2006 om 15:56 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de ontdekking



in willen
begrijpen
zit rijpen
besloten

als ik dat
zo beleef
ontdek ik
mijzelf
in jou

en word
jij in mij
gesloten


25-10-2006 om 15:55 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn hand



de gerijpte palm
van mijn korte hand
is als boezem
van geschenken

ze raken jou
zonder te tasten
of door
afstandelijk wenken

de slagen
van het hart
stemmen timide
mijn vingers

zij vertellen
van een
zachtmoedige rust
en verdunnen
je smart




25-10-2006 om 15:54 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lege dozen

hoor mij leegtes vullen
van letterloze schimmen
die weerkaatsen tegen
dik geplamuurde
blinde muren


het schaamteloos vallen
van geschuurd gruis
neem ik waar
als neerstortende
onthoofde woorden


zoveel lagen
door de jaren heen
geworden tot
ontedeld gekunsteld eelt
geraken tot stof
van antieke beelden


de ziel
tot naaktheid gedwongen
door afgevuurde kanonnen
die diepe laklagen als
zekerheid zag


die ziel braakt en braakt
de modder uit
waarin verrotte palen
als fundament de
schijnvertoning
opvoerden
in vele bedrijven
uitzichtloze bedrijven


ik zoek die leegtes te vullen
dikwijls met vergrijsde dromen
mijn klauwen vuisten
bonzen op
lege dozen van hoop


25-10-2006 om 15:53 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zing mijn dicht

zing mijn dicht
met rollende lippen
als een golvende stroom
langs milde oevers
met sprietend gras

voer mee met de
waterige letters
in noten gevangen
en vind de melodie
in een draaiende kolk

daar vormen zij
benedenwaarts gericht
een spiraal van klanken
waar de echo luistert
haast onhoorbaar
naar prille woorden

zo vindt mijn dicht
het lied van tongen
worden nieuwe zinnen
in het hart geboren
opstomend uit
de dragende buik

laat je dan glijden
op de adem
van het gevoel
als in het
stromend blauw
van verlichte golven

25-10-2006 om 15:52 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik roep niet meer


ik stapel soms dorre bloemen
op mijn veld van gevoel
was er eerst blinde hoop
naar glanzende verwachting
zoals bijen zoekend zoemen
onbezonnen ruikend aan
een honingzoete struikenknoop
in de waarheid echter
kwam allengs het starre beeld
van de zure aanwezige verdroging
in een verstilde waterloop


woorden tellen al lang niet meer
terwijl zij stapelen tot verre hoogte
op scherven van gebroken glas
mij snijdend in vleselijke parten
niet een maar telkenkeer
opnieuw en opnieuw en
zo maar door van
onophoudelijk fnuikend tarten


hier sta ik dan tot vergrijzing toe
zie om me heen de gemiste weelde
ver trekkend en het onbereikbare moe
omkijken doe ik, kan ik niet meer
het was het leven dat mij bestal
zelfs de enige reikende hand
wuifde mijn verlangen weg
het onmisbare wordt gekruisigd
ik roep niet meer
ik sta mezelf maar in de weg



25-10-2006 om 15:52 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de zachte kracht

de rimpels langszij mijn ogen
plooien zich bij iedere lach
zij vormen als vanzelf
warme zonnestralen
die mijn blik begeleiden
naar de vraag die ik
in je verlegen ogen zag

geen weg is zo kort
naar jou, naar binnen
alleen een doods gevoel
zou zich bezinnen
en afvragen wat ik bedoel

mijn beider wangen
door lengende
lippen gebold
tonen de volheid
van ingetogen
schenkende vreugde

in die aanblik
van sprakeloze taal
is al veel droefenis gestold


25-10-2006 om 15:50 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.belichte schaduw

als verstrooid dichter
in de beschouwende schaduw
weef ik mijn gedachten
van al dat ontgaat
aan licht of zicht
of verwachten

geborgen en verborgen
in de mensenziel
u zou haast gaan denken
is leven slechts zwarte inkt:
het vergaren van zorgen

ik vertel u van schoonheid
van vragende tastende vingers
de weelde van ingetogen blijheid

kent u milde dragende ogen
van geleefde ouderdom
bent u ooit door een eerste lach
van een klein kind verleid

ja, zoals u ziet
schrijf ik ook wel
groen getint
dat komt als
een mens, jij
mij zo maar bemint


25-10-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik adem

ik adem jouw zucht
die waait als een wind
door bomen in het bos
ze gaan hun weg als
een vliedend gerucht
en landen stilaan op
het zachte groene mos
in mijn frêle gedachten

ik hou ze even vast
maar laat ook weer los
zo gaat het vaak
met bevrijdende krachten

wat rest in jou
blijkt de zielenstempel
die bouwt na iedere zucht,
minutieus,
aan jouw eigen tempel


25-10-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


  		• Julius Dreyfsandt zu Schlamm: gedichten 1
  		• Julius Dreyfsandt zu Schlamm: gedichten 4

  		•

    ik aanschouw - de dode - een mens- als voorbode -- voor mij--plots--een monument -- doch hij leefde-in de eeuwigheid - een moment -
    Inhoud blog
  		• Sint-Oedenrode (rooi)
  		• de Symfonie van Jacob Slorp
  		• ik ben verlicht
  		• vrije gedachte
  		• zonder mededogen
  		• het lied van de stilte
  		• een drieluik der vergankelijkheid
  		• wat rest
  		• vreemde stromen
  		• peilloos
  		• lente
  		• de verloren verte
  		• de afstand nabij
  		• uitzien naar morgen
  		• het gewillige riet
  		• de pruim
  		• jouw blanke vlees
  		• la cerise rouge
  		• mij ontbreekt niets
  		• een grijze oase
  		• de bus naar Nice
  		• rust maar uit
  		• Beatrix
  		• in het aanschijn
  		• de harpiste
  		• opgelegde stilte (in trein)
  		• als de zon mij roept
  		• de zachte kracht
  		• de poes van de buren
  		• jouw spiegelbeeld
  		•  bankscène
  		• poëzieavond
  		• perron vijf
  		• de schoonheid van de schaduw
  		• voel mijn huid
  		• de ontmoeting
  		• ik zing mijn lied
  		• ik
  		• mijn aangezicht
  		• als kleuren verschieten
  		• de ochtend
  		• kort van stof 2
  		• zo heb ik bedacht
  		• kort van stof
  		• een nieuwe dag
  		• Notre Dame de Valdeur
  		• leegte
  		• zoals jij mij ziet
  		• liefde
  		• ruïne
  		• verliezen
  		• zonder inhoud
  		• blom blom
  		• hoe ziet u zichzelf
  		• deugen
  		• de snarendans
  		• verbeelding
  		• sterfelijkheid
  		• zachte klanken
  		• windstreken
  		• het meisje
  		• tijdelijk sterven
  		• de staatshoed
  		• over horden van woorden
  		• dat je er bent
  		• een voorbode
  		• het dauwt
  		• onzichtbaar
  		• de weide van mijn jeugd
  		• zonder titel
  		• tijdloos moment
  		• wat ik je wens
  		• omschepping
  		• in de schaduw
  		•  diepe waarde
  		• gedag
  		• het land in de verte
  		• de ontdekking
  		• mijn hand
  		• lege dozen
  		• zing mijn dicht
  		• ik roep niet meer
  		• de zachte kracht
  		• belichte schaduw
  		• ik adem
  		•  nachttrein
  		• passieve actie
  		• ik zal je niet missen
  		• mijn lief
  		• de verbleekte lijst
  		• sterven
  		• Margo
  		• schaduw
  		• hartenkreet
  		• ik, de waarzegger
  		• verliezen
  		• impotent


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!