J.V.E. Dreyfsandt zu Schlamm: Gedichten 3

25-10-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik roep niet meer


ik stapel soms dorre bloemen
op mijn veld van gevoel
was er eerst blinde hoop
naar glanzende verwachting
zoals bijen zoekend zoemen
onbezonnen ruikend aan
een honingzoete struikenknoop
in de waarheid echter
kwam allengs het starre beeld
van de zure aanwezige verdroging
in een verstilde waterloop


woorden tellen al lang niet meer
terwijl zij stapelen tot verre hoogte
op scherven van gebroken glas
mij snijdend in vleselijke parten
niet een maar telkenkeer
opnieuw en opnieuw en
zo maar door van
onophoudelijk fnuikend tarten


hier sta ik dan tot vergrijzing toe
zie om me heen de gemiste weelde
ver trekkend en het onbereikbare moe
omkijken doe ik, kan ik niet meer
het was het leven dat mij bestal
zelfs de enige reikende hand
wuifde mijn verlangen weg
het onmisbare wordt gekruisigd
ik roep niet meer
ik sta mezelf maar in de weg



25-10-2006 om 15:52 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de zachte kracht

de rimpels langszij mijn ogen
plooien zich bij iedere lach
zij vormen als vanzelf
warme zonnestralen
die mijn blik begeleiden
naar de vraag die ik
in je verlegen ogen zag

geen weg is zo kort
naar jou, naar binnen
alleen een doods gevoel
zou zich bezinnen
en afvragen wat ik bedoel

mijn beider wangen
door lengende
lippen gebold
tonen de volheid
van ingetogen
schenkende vreugde

in die aanblik
van sprakeloze taal
is al veel droefenis gestold


25-10-2006 om 15:50 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.belichte schaduw

als verstrooid dichter
in de beschouwende schaduw
weef ik mijn gedachten
van al dat ontgaat
aan licht of zicht
of verwachten

geborgen en verborgen
in de mensenziel
u zou haast gaan denken
is leven slechts zwarte inkt:
het vergaren van zorgen

ik vertel u van schoonheid
van vragende tastende vingers
de weelde van ingetogen blijheid

kent u milde dragende ogen
van geleefde ouderdom
bent u ooit door een eerste lach
van een klein kind verleid

ja, zoals u ziet
schrijf ik ook wel
groen getint
dat komt als
een mens, jij
mij zo maar bemint


25-10-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik adem

ik adem jouw zucht
die waait als een wind
door bomen in het bos
ze gaan hun weg als
een vliedend gerucht
en landen stilaan op
het zachte groene mos
in mijn frêle gedachten

ik hou ze even vast
maar laat ook weer los
zo gaat het vaak
met bevrijdende krachten

wat rest in jou
blijkt de zielenstempel
die bouwt na iedere zucht,
minutieus,
aan jouw eigen tempel


25-10-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. nachttrein


mijn handen spreid ik
als hekken voor de ogen
zie nog weinig licht
de vingers als balken
beperken mijn zicht

ik deel de wereld
nog meer in parten
aanschouw het buiten
nog minder:
als gekooid
stuurloze gedachten
slenteren ongedurig
als roofdier, hongerig
door mijn brein
ik ben als van de
rede beroofd
een niet te stoppen
sinistere nachttrein

zo wil ik niet ervaren
dat denk ik
niet meer voelen
zo hoop ik
deze duistere dag
ja, het is vluchten
ik weet het
maar vind
dat het even mag


25-10-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
28-09-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.passieve actie

28-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
27-09-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik zal je niet missen

ik zal niet zeggen,
al ben je nog zo ver
ik zal je missen
dat kan ik niet

in verre afstand of in lege tijd
vul ik mijzelf
en zal mij er van gewissen
jij bent het
die mij van het gemis bevrijdt

als twee bomen
met uitstrekkende takken
met elkaars wortels omvlochten
in de zachte zandgrond
zoeken naar het overleven
voed ik mijzelf
vreet mijn zielenmond

wat ik mis, dat ben ik
waar ik lijd, lijd ik
aan de leegte en afwezigheid
van mijn eigen gewenste droom
de eeuwige schaduw
het onhoudbaar vervullende streven
zoekend naar de zoete genadestroom

voelen van jouw afwezigheid
is het ervaren van mijn gebroken ik
ik zal jou missen kan ik niet zeggen
ach, het is de eeuwige innerlijke valstrik



27-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
26-09-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn lief
mijn lief,

sluit je ogen
en kijk mij aan
zie de
kleurrijke regenbogen
die ons binden
en ogenschijnlijk
onze harten vinden

je teder lijf
raakt mij
binnen de
afstandelijke
ruimte van
zij aan zij

 

26-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
25-09-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de verbleekte lijst

slechts in het licht,
van andermans ogen
of in de dofheid
van ledige blikken
kan ik U gedogen!

verscheurd in de tragiek
van het bestaan
grijp ik naar de illusie
of de hoop
van het verdergaan
ik alleen, ieder alleen
moet zijn lot ondergaan

aan de eeuwigheid ontleend
werd in mijn grijze massa
het tijdelijke geschapen
en kan mij even aan
de schoonheid vergapen
de rest is vechten om
de puinhoop op te rapen

zie hier, mijn onmachtig bestaan
met een bleke rand omlijst
door de schepper ingekleurd
met hoop, geloof en nog iets
o, ik zal niet zeuren!
maar het leidt tot
een zinloos niets

25-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
24-09-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sterven
afscheid is afscheid
maar kan duren o zo
lang, als men reeds
heeft gezegd, gedag

in die ruimte waar
alles is gezegd
en veel is gedeeld
en het vertrek lengt
zich, dagen en dagen

zo onbestemd en leeg
en toch vol van, wat
ja, wat is die leegte
die zo vol is met stilte

en het gevoel reeds
is weggelopen
en verwarring
zich aandient

ongrijpbare leegte,
verdwenen liefde
verstild in het wachten
stenen pijn te verzachten

in dit niemandsland
waar ieder is
waar uitzien naar de dood
een levend gebeuren is

en omzien vooruitzien is,
waar verschraalde droefheid
wacht op vervulling
en stilte schreeuwend is

daar, daar zijn mensen
echt, en toch niet wezenlijk
en toch weer wel
tot het doek valt
en het sterven
zich oplost

24-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
23-09-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Margo
haar hoofd, zo neigend
tegen mijn arm
zo zacht rust zij
in mijn lieve kracht

ver weg, kijkt zij
innerlijk zo diep
weemoedig en
zo teder

de haren, zo strak
als ware het omsloten
die gedachten die
zij mijmerde

in schaduwrijke stilte
in schemerende
zwartwitte sferen
daar is zij

durende stilte en
weemoed, daar gaat
zij, kalm en sierlijk
maar toch hier

Margo, haar mond
met innige ruimte
geeft weinig prijs
doch onmetelijke
zeggenschap, poëzie
is haar zwijgende
deelname

nooit, nimmer
schept dit moment
een morgen, nee
altoos, blijft zij
het lied van mijn
harte teer

23-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
22-09-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schaduw


soms,
als in de donkerte
die mijn leven
overschaduwt en
in mij
de eenzaamheid
meester wordt

als in die duisternis
de stilte
zich met mij
vereenzelvigt
dan voel ik
mijn uitzichtloosheid
en keer in mijzelve

waar pijn
en verdriet
zich opdringen
in die donkerte
welke mij
soms overvalt
heb ik iemand nodig

zonder dat wat die
ander geeft
mij kan bereiken
zo zijn mijn dagen
al ware het de nabije
laatsten,
doch, ik ga daar niet over

 


22-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
21-09-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hartenkreet

21-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
20-09-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik, de waarzegger

20-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
19-09-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verliezen
verliezen
is ongewild
niet zelf
mogen kiezen

het ontneemt
wat je niemand
gunt:
het
is ontvreemd

als ware het
je bezit


sterf aldoor
je vervreemding
het bekort
een zekere
verloren rit

19-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm
18-09-2006
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.impotent
 
waarom zou ik nog
de liefde bedrijven
op een onbeschreven blad
 
jouw maagdelijkheid beschrijven;
op innerlijke schoonheid
heb ik toch geen vat
 
vandaag raak ik je niet aan
wil turen naar jouw blanke vel
waar hoeken voor rondingen staan
en ik mijn pen als impotent voorstel
 
zo vindt de inkt niet zijn weg
het bevruchtend werk te doen
 
heden lijk ik van de leg
het beste is, dat ik mij
met de onthouding verzoen
 

18-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


  		• Julius Dreyfsandt zu Schlamm: gedichten 1
  		• Julius Dreyfsandt zu Schlamm: gedichten 4

  		•

    ik aanschouw - de dode - een mens- als voorbode -- voor mij--plots--een monument -- doch hij leefde-in de eeuwigheid - een moment -
    Inhoud blog
  		• Sint-Oedenrode (rooi)
  		• de Symfonie van Jacob Slorp
  		• ik ben verlicht
  		• vrije gedachte
  		• zonder mededogen
  		• het lied van de stilte
  		• een drieluik der vergankelijkheid
  		• wat rest
  		• vreemde stromen
  		• peilloos
  		• lente
  		• de verloren verte
  		• de afstand nabij
  		• uitzien naar morgen
  		• het gewillige riet
  		• de pruim
  		• jouw blanke vlees
  		• la cerise rouge
  		• mij ontbreekt niets
  		• een grijze oase
  		• de bus naar Nice
  		• rust maar uit
  		• Beatrix
  		• in het aanschijn
  		• de harpiste
  		• opgelegde stilte (in trein)
  		• als de zon mij roept
  		• de zachte kracht
  		• de poes van de buren
  		• jouw spiegelbeeld
  		•  bankscène
  		• poëzieavond
  		• perron vijf
  		• de schoonheid van de schaduw
  		• voel mijn huid
  		• de ontmoeting
  		• ik zing mijn lied
  		• ik
  		• mijn aangezicht
  		• als kleuren verschieten
  		• de ochtend
  		• kort van stof 2
  		• zo heb ik bedacht
  		• kort van stof
  		• een nieuwe dag
  		• Notre Dame de Valdeur
  		• leegte
  		• zoals jij mij ziet
  		• liefde
  		• ruïne
  		• verliezen
  		• zonder inhoud
  		• blom blom
  		• hoe ziet u zichzelf
  		• deugen
  		• de snarendans
  		• verbeelding
  		• sterfelijkheid
  		• zachte klanken
  		• windstreken
  		• het meisje
  		• tijdelijk sterven
  		• de staatshoed
  		• over horden van woorden
  		• dat je er bent
  		• een voorbode
  		• het dauwt
  		• onzichtbaar
  		• de weide van mijn jeugd
  		• zonder titel
  		• tijdloos moment
  		• wat ik je wens
  		• omschepping
  		• in de schaduw
  		•  diepe waarde
  		• gedag
  		• het land in de verte
  		• de ontdekking
  		• mijn hand
  		• lege dozen
  		• zing mijn dicht
  		• ik roep niet meer
  		• de zachte kracht
  		• belichte schaduw
  		• ik adem
  		•  nachttrein
  		• passieve actie
  		• ik zal je niet missen
  		• mijn lief
  		• de verbleekte lijst
  		• sterven
  		• Margo
  		• schaduw
  		• hartenkreet
  		• ik, de waarzegger
  		• verliezen
  		• impotent


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!