ik zal niet zeggen,
al ben je nog zo ver
ik zal je missen
dat kan ik niet

in verre afstand of in lege tijd
vul ik mijzelf
en zal mij er van gewissen
jij bent het
die mij van het gemis bevrijdt

als twee bomen
met uitstrekkende takken
met elkaars wortels omvlochten
in de zachte zandgrond
zoeken naar het overleven
voed ik mijzelf
vreet mijn zielenmond

wat ik mis, dat ben ik
waar ik lijd, lijd ik
aan de leegte en afwezigheid
van mijn eigen gewenste droom
de eeuwige schaduw
het onhoudbaar vervullende streven
zoekend naar de zoete genadestroom

voelen van jouw afwezigheid
is het ervaren van mijn gebroken ik
ik zal jou missen kan ik niet zeggen
ach, het is de eeuwige innerlijke valstrik

27-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

26-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

slechts in het licht,
van andermans ogen
of in de dofheid
van ledige blikken
kan ik U gedogen!

verscheurd in de tragiek
van het bestaan
grijp ik naar de illusie
of de hoop
van het verdergaan
ik alleen, ieder alleen
moet zijn lot ondergaan

aan de eeuwigheid ontleend
werd in mijn grijze massa
het tijdelijke geschapen
en kan mij even aan
de schoonheid vergapen
de rest is vechten om
de puinhoop op te rapen

zie hier, mijn onmachtig bestaan
met een bleke rand omlijst
door de schepper ingekleurd
met hoop, geloof en nog iets
o, ik zal niet zeuren!
maar het leidt tot
een zinloos niets

25-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

24-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

23-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

22-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

21-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

20-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

19-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm

18-09-2006 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm