ik schrijf over morgen
ben dat niet gewend
veelal passeert het verleden,
kort gelee of wat langer,
het gaat ook vaak over heden
doorgaans in gedachteloze woorden;
wat in mij bruist heb ik zelden gemeden
maar nu dan het ongewisse
het uitschuiven van mijn voelende hengel
of het in optima forma doen gissen
helaas dan ook wat ik na een
nachtje slapen zal missen
een ding weet ik zeker
het daglicht wordt opnieuw geboren
al gaat dat wellicht aan mij voorbij
en verstrooidheid zal mij storen
daarom denk ik nu maar vooruit
en zie het verleden zich herhalen
ja, zonder enige fantasie gaat alles verloren
|