J.V.E. Dreyfsandt zu Schlamm: Gedichten 3

29-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zonder mededogen



één voor één tel ik mijn spruiten
meestal op zeldzame momenten
dan sta ik even stil
en overdenk de opbrengst
of wel mijn ambachtelijke rente

krijg ze maar eens groot
is een vaak gehoorde kreet
of hoe beperk ik de schade
bij zoveel aangeboden leed

met tranen in de ogen
begin ik met mes en vork te eten
kom op, zei moeder vroeger al;

zij heeft haar gebrek aan mededogen
al lang vergeten





29-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


27-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het lied van de stilte
 

als ik het lied van de stilte dicht
beweegt de hand op pulserende slagen
worden mijn vingers speels opgelicht
en draagt inkt het heelal van eeuwige dagen

geen enkel woord zal op papier geraken
hoe immers moet ik schrijven
om een zachte bomenruis te verbeelden
of met jou de volheid van de leegte te beklijven

als ik het lied van de stilte dicht
zingt de nacht haar ongrijpbare dromen
en luister ik naar wat het donker mij toedicht
het zijn schone verzen die mij toekomen




27-03-2007 om 11:51 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


21-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een drieluik der vergankelijkheid
(drie gedichten) 



mij rest nog........................  een verleden dat nadert,
wat ongeboren tranen......... ik verstom,
bevroren zoals ze zijn..........alsof de dood schatert
en zonder waarde................als ijzer; verroest en krom

zij zullen nimmer,................terwijl ik in het diepe graaf,
gelijk met de zon,................meebuigend naar de aarde.
in een dragende schaduw,..waar de schreeuw klinkt van de raaf
beschut kunnen tanen......... in de levensboom van de bezwaarde


21-03-2007 om 11:14 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


20-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wat rest


mij rest nog
wat ongeboren tranen
bevroren zoals ze zijn
en zonder waarde
 
zij zullen nimmer,
gelijk met de zon,
in een dragende schaduw
beschut kunnen tanen
 

20-03-2007 om 18:09 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


18-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vreemde stromen


als ik mijn gedachten verlaat
de weg naar jou verlies
verslikt mijn schorre keel zich
aan gedroogde woorden
gespijkerd aan een mateloze haat



jij kijkt voorbij mijn liefde
omrand door verlichte zomen
ziet slechts het altaar van jouw zinnen
gepaard aan vreemde stromen
ontkent het roepen van mijn vleugels
die de tederheid willen beminnen


18-03-2007 om 22:21 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.peilloos
ik houw een standbeeld 
uit vruchtbare gedachten 
ingegeven door mijn hart
vorm het met slanke lijnen
woorden die het stenen
leven kunnen verzachten
 
ik geef het kleur met grootse tinten
zoals de natuur ons aldoor schenkt
het is mooier dan alleen het naakte
omdat echtheid uitsluitend
weet heeft van schoonheid en niet
aan enige duisternis is gewend
 
maar hoe ik ook het beeld
tot puurheid wil verfijnen
met tederheid vergulden
na elke aanraking lijkt het goud
in een peilloze diepte te verdwijnen
 

18-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


17-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lente



ik raak bezwangerd
door de lucht
van het donzig groene veld
 
in mij groeit
weer de verwachting
als de lente mij
over de geboorte vertelt

17-03-2007 om 19:06 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


16-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de verloren verte
 

ik zie mijn verloren verte
in schemer gehuld
en droom van gazellen,
rank en gracieus,
door lichte nevel omhuld

zij springen tussen
struiken van liefde
luisterend naar
een vlijende tederheid
die hen als vanzelf
kwetsbaar voorwaarts begeleidt

ik wil hun dorst laven
met zachte zuchten;
kom maar, lijk ik te zeggen
jullie zijn mij van harte nabij
er is niets te duchten

ook fluister ik met gesloten lippen
hun vragende ogen tegemoet
als dan hun pas omzichtig verstilt
toont de natuur haar overvloed








16-03-2007 om 02:56 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

16-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


15-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de afstand nabij



anders dan
ik
blijf jij de leegte
bevaren

om maar niet
de afstand naar nu
te hoeven verklaren

drijven wil je enkel
naar een vederlichte diepte
niet in staat, zo denk ik,
af te stemmen
op de golven van mijn strand

je bent geenszins bereid
de zucht naar verblind zicht,
al was het maar voor even,
te ruilen voor een open venster

zodat wat schaars licht kan schijnen
op mijn laatste uitgestoken hand,

ik vrees dat hij voor de schaduw zwicht
die dan, uiteindelijk, mijn zwijgen bemant





15-03-2007 om 22:51 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


10-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uitzien naar morgen




ik schrijf over morgen
ben dat niet gewend
veelal passeert het verleden,
kort gelee of wat langer,
het gaat ook vaak over heden
 
doorgaans in gedachteloze woorden;
wat in mij bruist heb ik zelden gemeden
 
maar nu dan het ongewisse
het uitschuiven van mijn voelende hengel
of het in optima forma doen gissen
helaas dan ook wat ik na een
nachtje slapen zal missen
 
een ding weet ik zeker
het daglicht wordt opnieuw geboren
al gaat dat wellicht aan mij voorbij
en verstrooidheid zal mij storen
 
daarom denk ik nu maar vooruit
en zie het verleden zich herhalen
 
ja, zonder enige fantasie gaat alles verloren




10-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


09-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het gewillige riet




duik maar niet in het diepe
roep ik binnensmonds naar haar
bewijs slechts eer aan oppervlakkigheid
het is een loos gebaar
dat weet ik goed
immers tot meer is zij niet bereid
 
het is haar lach die mij overdondert
en zij heeft weet hoe naar lippen te praten
ook de bevallige heupen die haar verschijning
lijken te omhullen ontgaan mij niet
nee, de aantrekkingskracht is zeker niet gelaten
eerlijk gezegd, met verblinde ogen om te smullen
 
ik duik ook maar in het diepe, tussen het gewillige riet




 
 

09-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


06-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de pruim
 

 

heden verhaal ik van een vrucht
vaak niet door mensen gedoogd
ook ik ontloop haar gaarne
wil niet door haar kwijlen
ook niet voor even, worden afgedroogd
of in nabijheid verwijlen

zij bloeit in alle seizoenen
tot zover is de mens in staat
ze kent de vormen van meloenen
met een kracht die nimmer vergaat
daar zij behoort tot de onuitroeibare oenen

ja, ik doe kond van een schepping
die niet groeit aan een boom
maar welig tiert, kent nimmer enig verzuim
ik spreek over mijn buurvrouw
oh, verder niets geen kwaad
maar ontkom niet aan het gegeven
zij is en blijft een onuitstaanbare zuurpruim


06-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


05-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.jouw blanke vlees
 

 

jouw rondingen dragen
van boven naar onder,
het sap met een zoete smaak

in al jouw begeerlijke lagen
ontwikkelt zich, al rijpend,
een aantrekkelijk wonder

ook al dijen je gewillige heupen
allengs uit tot schilderachtige vormen
en je topje wat minder navenant

aan jou zuig ik naar eigen normen
verlies de omgeving als ik
jou grijp met zachte hand

gretig hap ik in jouw blanke vlees
en zie voorbij aan je vel
het duurt derhalve maar kort;
het blijkt een gelopen race

of zal ik grijpen naar nog meer
nee, de schaal is leeg

op de zure appel na


05-03-2007 om 22:17 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


04-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

04-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.la cerise rouge





la cerise rouge
 
is die kers rijp vraag ik
en zij kijkt mij met grote ogen aan
ik zie haar verbaasd denken
 
nou ja, die gedachte meet ik me even aan
ik heb er kennelijk belang bij om weet
te hebben van de onzekere status
van dit bollig rood verschijnsel
 
la cerise rouge
 
niet dat er reeds speeksel over mijn
lippen druipt of een hebzucht zich
langzamerhand van mij meester maakt
 
alhoewel deze vorm niet ontbloot
is van enige erotische zuigkracht
en ik daarvoor, kennelijk, een gevoeligheid
heb ontwikkeld
zo is mij in de loop der tijd toegedicht
 
la cerise rouge
 
ziet u niet dat deze nog in een pril
stadium van ontwikkeling verkeert
zijn haar eerste en tevens laatste woorden
 
en veroorzaken een soort ontastbare knock-out
blijkbaar straal ik een meervoudige interesse uit
opgemerkt door haar onzichtbare antenne
 
 
ja, deze kers is rijp
goed geaard en zit stevig in haar vel
 
la femme blanche
 
 
 
 

04-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


03-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mij ontbreekt niets
 



klaag ik als jij kijkt in de spiegel
van verwachting en gemiste dromen
en jouw leed wordt vergroot
door overdadig op mij in te zoomen
 
o zeker, mij ontbreekt niets
in ogen van honger en dorst
ook de massa om mij heen is paraat
maar zie je ook wat het kost
dat ik mij vooral op de ziel verlaat
 
mijn horizon blijkt jouw kim niet te kruisen
waar bergen van mist en gestolde stenen
het uitzicht lijken te versmallen;
mijn leven tot jouw gedachte te kuisen
en mijn gevoel buiten de wereld te stallen
 
je hoort mij niet klagen, immers het is
niet anders dan voorheen
ik verlaat me op een verworven gelatenheid
of tòch op de wezenlijke kracht in mijzelf
waar rijkdom de bloem draagt van mijn bestaan
altijd tot hoop en bloeien bereid
en pas op een einde tot dode stof zal vergaan




 

03-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


02-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Klik op de afbeelding om de link te volgen

02-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een grijze oase


als de woestijn alleen de hitte verdraagt
van dorheid en struiken met stekels
kan ik nog zo hard worden uitgedaagd
en roepen uit een nabije verte
ik zou geen enkele voet kunnen verzetten
of woorden vormen tot vruchtbaar zaad
jouw zinderend zwart zal het beletten
 
 
in de schaduw van een grijze oase speel ik
een lied op de gitaar zonder snaren
het kent geen ritme of herkenbare noten
ik zing dan over onttroonde mazen 
of stervende bomen zonder loten 
 
in mijn borst galmen slechts
de slagen van mijn hart
niemand zal ze horen,
dus ook jou niet toebehoren



02-03-2007 om 00:00 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm


01-03-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de bus naar Nice





mocht het zo zijn dat op de dag na mijn vertrek
al een leegte ontstaat in jouw warrig brein
en het onzichtbaar innerlijk vreten zich dan bij
jou al openbaart, wat zal ik dan grijnzen in mijn
mogelijk bevrijd hoofd en de ogen nog wijder
doen openen naar de wereld om mij heen,

opdat ik opgelucht en diepademend
mijn vleugels weer opnieuw uitspreid
naar ongekende nieuwe werelden

de bezwaarde donkere kamer met gevaarlijke
stutten dreunt nog door in mijn lijf
zo lang bleef het onbeweegbare in stand
en nog langer vertoefde mijn hart in de vriezer
waar ijs ieder gevoel of beweging uitbande,
de deksel onaantastbaar bleek

en dat al na enkele jaren van vruchteloos zweven
in dromen van verwachtingsvol streven naar
naar ja, naar wat, blijkt nu de genadeloze vraag


de bus naar Nice vertrekt gelukkig op tijd
niet dat ik daar zo mee bezig ben immers
hoe kan men als verstard de tijd bewaken
of omzien naar alles wat buiten mij loopt
en het straattoneel met zijn figuranten die
tezamen een haast gesloten doek vormen en mij,
zelfs al zou ik het willen de pas afsnijden

naar alles wat meer is dan ik en in mij
jouw bevroren ik, als versteend, in mijn
nacht gekluisterd, een cel zonder sleutel

ja, enkele reis Nice....


01-03-2007 om 16:50 geschreven door julius dreyfsandt zu schlamm




  • Julius Dreyfsandt zu Schlamm: gedichten 1
  • Julius Dreyfsandt zu Schlamm: gedichten 4


  • ik aanschouw - de dode - een mens- als voorbode -- voor mij--plots--een monument -- doch hij leefde-in de eeuwigheid - een moment -
    Inhoud blog
  • Sint-Oedenrode (rooi)
  • de Symfonie van Jacob Slorp
  • ik ben verlicht
  • vrije gedachte
  • zonder mededogen
  • het lied van de stilte
  • een drieluik der vergankelijkheid
  • wat rest
  • vreemde stromen
  • peilloos
  • lente
  • de verloren verte
  • de afstand nabij
  • uitzien naar morgen
  • het gewillige riet
  • de pruim
  • jouw blanke vlees
  • la cerise rouge
  • mij ontbreekt niets
  • een grijze oase
  • de bus naar Nice
  • rust maar uit
  • Beatrix
  • in het aanschijn
  • de harpiste
  • opgelegde stilte (in trein)
  • als de zon mij roept
  • de zachte kracht
  • de poes van de buren
  • jouw spiegelbeeld
  • bankscène
  • poëzieavond
  • perron vijf
  • de schoonheid van de schaduw
  • voel mijn huid
  • de ontmoeting
  • ik zing mijn lied
  • ik
  • mijn aangezicht
  • als kleuren verschieten
  • de ochtend
  • kort van stof 2
  • zo heb ik bedacht
  • kort van stof
  • een nieuwe dag
  • Notre Dame de Valdeur
  • leegte
  • zoals jij mij ziet
  • liefde
  • ruïne
  • verliezen
  • zonder inhoud
  • blom blom
  • hoe ziet u zichzelf
  • deugen
  • de snarendans
  • verbeelding
  • sterfelijkheid
  • zachte klanken
  • windstreken
  • het meisje
  • tijdelijk sterven
  • de staatshoed
  • over horden van woorden
  • dat je er bent
  • een voorbode
  • het dauwt
  • onzichtbaar
  • de weide van mijn jeugd
  • zonder titel
  • tijdloos moment
  • wat ik je wens
  • omschepping
  • in de schaduw
  • diepe waarde
  • gedag
  • het land in de verte
  • de ontdekking
  • mijn hand
  • lege dozen
  • zing mijn dicht
  • ik roep niet meer
  • de zachte kracht
  • belichte schaduw
  • ik adem
  • nachttrein
  • passieve actie
  • ik zal je niet missen
  • mijn lief
  • de verbleekte lijst
  • sterven
  • Margo
  • schaduw
  • hartenkreet
  • ik, de waarzegger
  • verliezen
  • impotent



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!