En iemand vroeg mij wie ben jij? Ik antwoordde: ik ben Joop. dat is je naam zei hij maar wie ben je? Ik vertelde hem mijn beroep. Maar zei hij dat is je werk Maar wie ben jij? Ik gaf hem 1000 antwoorden, Maar hij bleef zijn vraag herhalen. Uiteindelijk gaf ik hem mijn laatste antwoord: Ik weet niet wie ik ben. Ga dan op zoek zei hij. Wat kon ik doen? Het negeren? Jomeij.
We spreken van wereldbeelden, we spreken van godsbeelden. Ontmoeten wij mensen elkaar wel echt of ontmoeten wij alleen de beelden die wij van hen maken? Mensbeelden ? Jomeij
Het pad dat we nemen zal voor iedereen verschillend zijn. De zoektocht naar waarheid heeft op een ieder van ons een verschillende uitwerking. Ik beschrijf alleen dat van mij. Jomeij
Keuzevrijheid? Ben ik vrij als ik moet kiezen?
Godsdienstvrijheid:met dank aan al die oorlogen in het verleden, met al dat geweld in het heden? Ook in de toekomst zal zich dit herhalen.Wij leven immers het verleden. Is dat vrijheid. Jomeij.
Eenzaamheid is een uitnodiging om te onthechten.
We hebben de Christelijke waarde ingeruild voor de waarde van de Euro.
Klimaatverandering schijnt niet aan God maar aan de mens te liggen.
Microkosmus en macrokosmus: Wat boven is ,is ook beneden;inzicht van de hermetische filosofie.
Uit de religie:Uit het onze vader; Uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.
Armoede is relatief zo sprak de minister van finaciën en hij flipperde vrolijk verder op zijn flipperkast.
Bijvoorbeeld door onbekende angsten
Agst is te lezen in de ogen.
Ook dieren kennen de doodangst
Democratie? Kennen wij niet.
Wij onderzochten of het volk een bindend referendum wil.99% zegt ja!! graag.
Zoeken naar waarheid.
het geheel is meer dan de delen.
11-09-2006
Over opvoeding en onderwijs.
Doel vanopvoeding en onderwijs.
Het doel, opzet en motivatie van zowel de ouders als de scholen m.b.t opvoeding dient enerzijds te zijn: het kind met de allerbeste technische vaardigheden uit te rusten opdat het gericht en doelmatig in deze moderne wereld kan functioneren. Anderzijds en dat is veel belangrijker, om het juiste klimaat te scheppen zodat het kind zich daarin tot een volledig mens kan ontwikkelen. Dat houdt in dat het kind de gelegenheid krijgt tot bloei te komen in, wat ik het "goede" zou willen noemen. Dat wil zeggen dat hij in de juiste verhouding komt te staan tot mensen, dingen en ideeën, ja tot het hele leven. Want leven betekent in relatie-staan. En de mens heeft met niets een juiste relatie, als hij niet het juiste gevoel voor schoonheid heeft, als hij geen klankbord is voor natuur, voor muziek en voor andere kunst, als de esthetische zin bij hem niet hoog ontwikkeld is. De doelstelling van de opvoeding van tegenwoordig richt zich in hoofdzaak op technische vaardigheden. Een goede baan en een goede economische ontwikkeleing staan hoog genoteerd. Een zo'n eenzijdige opvoeding vult alleen de wetenschappelijke geestesgesteldheid, terwijl de religieuze geestesgesteldheid van het kind nauwelijks of niet aan bod komt. ( De lezer die mijn voorgaande stukken hebben gelezen weten wat ik versta onder een religieuze geestesgesteldheid, ik zal daar dus nu niet verder op ingaan.) Het is dunkt mij zonneklaar, dat het concept dat wij vandaag aan de dag cultiveren en dat opvoeding heet, en aanpassing aan de maatschappij inhoudt, funest en destructief is. Al dat eerzuchtige gedoe, al dat wetijveren met elkaar werkt in hoge mate frustrerend. En dat wat wij allen, zowel in het Westen als in het Oosten als een, zich binnen dat hele gebeuren voltrekkende, gunstige ontwikkeling hebben gezien, heet cultuur. Het betekent onvermijdelijk vragen om ellende en verdriet. Het is van fundamenteel belang, de waarheid hiervan te onderkennen. En pas als dat zonneklaar is geworden, dan pas kan de vraag gesteld worden wat juiste opvoeding zou moeten inhouden. Wat betekenen dan de woorden ontplooiing, tot volle bloei komen en juiste opvoeding? Het moet echter wel eerst volkomen duidelijk zijn voor onszelf wat we willen, we moeten duidelijk voor ogen zien, hoe de "nieuwe mens" kan zijn, de totale mens, niet alleen de technische mens. Als we het kind alleen toetsen op technische informatie, op toekomstige schranderheid en handigheid, zodat hij snel is met het opnemen van nieuwe kennis, en de andere kant verwaarlozen, dan groeit het kind tot een eenzijdig mens op. En als we over de totale mens praten, bedoelen we daarmee niet alleen een mens met innerlijk begrip, het vermogen zijn eigen innerlijk, zijn innerlijke toestand te verkennen en te doorgronden, met het vermogen daar boven uit te komen; maar ook iemand die goed is in wat er van hem uit gaat. Die twee dingen moeten samen gaan. Dat nu lijkt mij de werkelijke opgave van de opvoeding; niet door het bestraffende en belonings systeem, maar door het kind dit inzicht, geleidelijk aan zelf te laten ontdekken. Dat is de werkelijke opgave van de opvoeding; ervoor zorgen dat bij het verlaten van de school de jonge mens een stevige basis van goedheid in zich heeft, zowel innerlijk als uiterlijk.
Op school zit je om kennis te verwerven, historische, wiskundige, natuurwetenschappelijke, aardrijkskundige, biologische, taalkundige, technische, en zo kan ik wel even doorgaan. Afgezien van kennis, die je op school leert, bestaat er ook collectieve of culturele kennis die je hebt vergaard van uit ras, grootouders en generaties voorvaderen. Dan is er ook nog kennis die je hebt opgedaan vanuit je eigen persoonlijke ervaringen, je eigen reacties en indrukken, je eigen behoeften en neigingen die hun eigen vorm hebben aangenomen. Kennis valt dus uiteen in drie soorten: wetenschappelijke, collectieve en persoonlijke. Deze drie soorten kennis komen altijd vanuit het verleden waaraan steeds nieuwe dingen worden toegevoegd. Heeft nu al die opgedane kennis intelligentie tot gevolg? Is er een relatie tussen kennis en intelligentie? De intelligentie gebruikt kennis, omdat intelligentie nu eenmaal het vermogen is, objectief, normaal, gezond en helder te denken. Intelligentie is een toestand, waaraan, persoonlijke emotie, opvattingen, vooroordelen of neigingen geen deel hebben. Zij zoekt geen houvast in oordelen of vooroordelen. Zij is nergens bij betrokken of geïnteresseerd. Intelligentie is de zeer sensitieve, zeer wakkere, zeer levendige kant van de geest. Sensitief voor de natuur, voor alles wat rond je heen ziet gebeuren, ja, niet alleen gevoelig voor alles wat er om je heen, maar ook wat er in jezelf gebeurt. Als je niet gevoelig, niet sensitief bent en geen helder inzicht hebt kun je ook niet helder denken. Natuurlijk is kennis onontbeerlijk, maar als zij niet in harmonie is met intelligentie kan zij zeer gevaarlijk zijn. Zonder intelligentie, zonder sensitiviteit kan kennis gebruikt worden voor destructieve doeleinden. En juist dit laatste zien we in de hele wereld. We zouden kunnen zeggen dat de intelligente mens ver te zoeken is. Maar al te vaak wordt intelligentie verward met de hoeveelheid kennis die iemand tot zich kan nemen. In Nederland presteerde men het zelfs, in een televisie uitzending, de moordenaar van Pim Fortuin een itelligente jonge man te noemen. Hoe groot kan de verwarring zijn?
Het denken kan alleen fragmenteren, het kan de "heelheid"niet aan. Het denken schiet hiervoor te kort.
Vraag:nemen we de ware werkelijkheid wel waar of bestaat er nog een andere werkelijkheid? Lees hier later meer over op mijn blog.Jomeij.
Het denken schept verdeeldheid onder de mensen, het denken kan de heelheid, en de daarmee verbondenheid, van de mensen niet aan. Het denken veroorzaakt en schept immers alle grenzen. Niet alleen tussen de landen maar ook in die van de relaties en in de persoon zelf. Jomeij.
De honger en de armoede in de wereld wordt in stand gehouden door de armoede van de geest. Jomeij
Het leven is zo simpel, je hoeft het alleen maar te leven. Jomeij
Voor ons betekent VREDE alleen nog het ontbreken van OORLOG.
Moeten wij ons dan niet van de mens bevrijden?
Zij die menen dat de wereld en de kosmos een gescheiden bestaan leiden kennen zichzelf niet
De oorzaak van angst is vaak bekend.
De angst is angstaanjagend.
Heb lief al wat leeft.
Nee, wat is democratie?
Ook met politieke ruimte is er geen democratie.
Alle politieke partijen dienen stevig te worden opgesloten.
