Watertekorten treffen niet alleen de armste landen. Ook welvarende naties kampen vaak met te weinig water, waarschuwt het Wereld Natuur Fonds in de aanloop naar de Wereld Water Week ( 20- 26 augustus in Stockholm). Het WWF-rapport geeft een overzicht van de waterproblemen in de ontwikkelde landen.
Een paar opmerkelijke feiten.
* Grote delen van de Verenigde Staten , en enkele van de droogste steden ter wereld zoals Houston en Sydney , verbruiken meer water dan kan worden aangevuld. * in Japan is vervuiling van de watervoorraden een ernstig probleem. * De verouderde waterleidingen van Londen verliezen per dag een hoeveelheid water waarmee je 300 olympische zwembaden kunt vullen.
Uit de publicatie blijkt dat de watercrisis echt een probleem op wereldschaal is. Dat komt door een combinatie van klimaatverandering , droogte , verlies aan wetlands die water kunnen opslaan , verkeerd geplande waterwerken en slecht beheer van natuurlijke waterbronnen. Het rapport gaat in op de gevolgen van waterproblemen in landen zoals Australiê , Spanje , delen van het Verenigd Koninkrijk , de Verenigde Staten en Japan.
Het WWF roept regeringen op oplossingen voor rijk én arm te zoeken , en pleit voor herstel van verouderde infrastructuur , maatregelen tegen verontreiniging , en alternatieve irrigatie-methodes voor teelt van gewassen.
De tuin is de natuur volgens het ideaal van de cultuur. De chinese tuin is de werkelijke natuur in het klein. Net als in het Chinese landschap. Zij vertegenwoordigen de tegenpolen yin en yang , die met elkaar een dynamisch evenwicht vormen. Temidden van dit evenwicht komt de tuinbezitter in harmonie met de tao
YIN en YANG
De belangrijkste bestandsdelen van de Chineese tuin zijn rotsen en water. De chinese benaming voor tuunaanleg is dan ook " vijvers graven en rotsen stapelen ". " Water is het zachte , meegevende vrouwelijke yin-element , en de rotsen vertegenwoordigen het harde onverzettelijke, mannelijke yang. Deze rotsen hebben de vorm van losstaande stenen of van kunstmatige bergen , die soms zo groot zijn dat er een paviloen op gebouwd kan worden. Het plaatsen van stenen is een ware kunst. Alleen een artitiek en intellectueel begaafde ontwerper kan de stenen rangschikken tot een geheel waarvan de kosmische adem (qi) in overeenstemming is met die van de natuur. Op allerlei manieren vindt de yang van de rotsen een contrast in de yin-elementen. Stenen zijn bedekt met zachte mos , of omringd door de wind wiegende bamboe. Zonlicht dat via water op de rotsachtige oevers weerkaatst , doet de harde stuctuur zachter lijken. Ook het contrast van de onverzettelijke stenen en hun schommelende , onaanraakbare spiegelbeeld op het vijveroppervlak , is een bewust toegepast effect.
Het verlangen naar de natuur.
De tuin stilde het taoïstische verlangen naar de natuur. Het kluizenaarsschap was voor de Chinezen een moeilijk te bereiken ideaal. Daarom zochten hoge ambtenaren , die de geletterde én vermogende bovenlaag van de samenleving vormden , in hun tuin een spiritueel tegenwicht voor de verplichtingen van hun beroep. De ambtelijke carrière duurde vaak maar kort. Hierdoor bleef er veel tijd over om de artistieke vaardigheden tot een hoog peil te brengen. Het is dan ook de kunst van de amateur die in China het hoogst gewaardeerd is.
Tuinaanleg, de kunst van het rotsen stapelen en vijvers graven, neemthierin een centrale plaats in.
Van januari tot maart 2006 was het ultramoderne onderzoeks-voorlichtingsvaartuig de Song of the Wale actief voor de kust van Trinidad&Tobago en enkele andere eilanden in het oostelijk Caraîbisch gebied. Hier werd onder meer niet-invasief walvisonderzoek gedaan en voorlichting aan de lokale bevolking gegeven. Het onderzoek concentreerde zich op een hele reeks walvisachtigen , waaronder potvissen, bultruggen,grienden en dolfijnen. Tijdens de tocht van noord naar zuid langs de Amerikaans oostkust deed de Song of the Wale eerst Miami en Palm Beach in Florida aan , vervolgens Charleston in South Carolina , en tenslotte New York City. In de steden werd de benarde toestand van de walvissen in het algemeen onder de aandacht gebracht.
In juni is de "Song of the Wale" teruggekeerd naar Ijsland om 2 maanden onderzoek te doen en voorlichting te geven.
De ontstaansvraag is voor de taoïsten nauwelijks belangrijk. De natuurfenomenen voltrekken zich in een eindeloze herhaling. Een maker kent de natuur niet: de traditioneele benaming voor de natuur in de Chinees is ziran, wat ' vanzelf zo' betekent.
Anders dan in de westerse opvatting zijn voor de taoïst tijd en ruimte verenigd in een dynamisch geheel , dat geen absoluut begin kent. Alle verschijnselen , dus ook tijd , zijn volgens het taoïsme niet lineair maar cyclisch. Dit is zelfs herkenbaar in de Chinese geschiedschrijving. de enige ter wereld die ook geen nulpunt heeft , maar de dynastieke cycli ( regering door opvolgende keizers uit één familie) als een eenheid hanteert.
Het onstaan van de natuur wordt voorgesteld als het ordenen van chaos in yin en yang , een proces dat in de taoïstische opvatting continu plaatsvind. Begin en einde zijn dan ook niet te onderscheiden ; Yin en yang brengen elkaar ononderbroken voort : licht vanuit het duister, orde uit de vormeloosheid.
Zhuangzi zegt hierover :
Leven en dood zijn nooit eindigende transformaties; zijn noch het begin, nog het einde.
En Lao Zi schrijft in de Tao-te ching:
Er was een wezen, uit chaos vervolmaakt , dat bestond voordat hemel en aarde geboren werden; Geluidloos! Eindeloos ! Alleenstaand en Onveranderlijk , bewegend in cirkels zonder enige hapering.
Je kunt het beschouwen als de moeder van de wereld. Ik ken haar echte naam niet, noem haar de Tao.
