De tuin is de natuur volgens het ideaal van de cultuur. De chinese tuin is de werkelijke natuur in het klein. Net als in het Chinese landschap. Zij vertegenwoordigen de tegenpolen yin en yang , die met elkaar een dynamisch evenwicht vormen. Temidden van dit evenwicht komt de tuinbezitter in harmonie met de tao
YIN en YANG
De belangrijkste bestandsdelen van de Chineese tuin zijn rotsen en water. De chinese benaming voor tuunaanleg is dan ook " vijvers graven en rotsen stapelen ". " Water is het zachte , meegevende vrouwelijke yin-element , en de rotsen vertegenwoordigen het harde onverzettelijke, mannelijke yang. Deze rotsen hebben de vorm van losstaande stenen of van kunstmatige bergen , die soms zo groot zijn dat er een paviloen op gebouwd kan worden. Het plaatsen van stenen is een ware kunst. Alleen een artitiek en intellectueel begaafde ontwerper kan de stenen rangschikken tot een geheel waarvan de kosmische adem (qi) in overeenstemming is met die van de natuur. Op allerlei manieren vindt de yang van de rotsen een contrast in de yin-elementen. Stenen zijn bedekt met zachte mos , of omringd door de wind wiegende bamboe. Zonlicht dat via water op de rotsachtige oevers weerkaatst , doet de harde stuctuur zachter lijken. Ook het contrast van de onverzettelijke stenen en hun schommelende , onaanraakbare spiegelbeeld op het vijveroppervlak , is een bewust toegepast effect.
Het verlangen naar de natuur.
De tuin stilde het taoïstische verlangen naar de natuur. Het kluizenaarsschap was voor de Chinezen een moeilijk te bereiken ideaal. Daarom zochten hoge ambtenaren , die de geletterde én vermogende bovenlaag van de samenleving vormden , in hun tuin een spiritueel tegenwicht voor de verplichtingen van hun beroep. De ambtelijke carrière duurde vaak maar kort. Hierdoor bleef er veel tijd over om de artistieke vaardigheden tot een hoog peil te brengen. Het is dan ook de kunst van de amateur die in China het hoogst gewaardeerd is.
Tuinaanleg, de kunst van het rotsen stapelen en vijvers graven, neemthierin een centrale plaats in.
Van januari tot maart 2006 was het ultramoderne onderzoeks-voorlichtingsvaartuig de Song of the Wale actief voor de kust van Trinidad&Tobago en enkele andere eilanden in het oostelijk Caraîbisch gebied. Hier werd onder meer niet-invasief walvisonderzoek gedaan en voorlichting aan de lokale bevolking gegeven. Het onderzoek concentreerde zich op een hele reeks walvisachtigen , waaronder potvissen, bultruggen,grienden en dolfijnen. Tijdens de tocht van noord naar zuid langs de Amerikaans oostkust deed de Song of the Wale eerst Miami en Palm Beach in Florida aan , vervolgens Charleston in South Carolina , en tenslotte New York City. In de steden werd de benarde toestand van de walvissen in het algemeen onder de aandacht gebracht.
In juni is de "Song of the Wale" teruggekeerd naar Ijsland om 2 maanden onderzoek te doen en voorlichting te geven.