Jakarta/Amsterdam Indonesië verdient de titel wereldkampioen ontbossing.
Dat heeft Greenpeace vastgesteld aan de hand van het rapport State of Worlds Forests 2007 van de VN Voedsel en Landbouw Organisatie (FAO), dat vorige week is uitgebracht. Greenpeace meldt het Indonesische record aan bij Guiness World Records.
Indonesië blijkt ongeveer 49 vierkante kilometer bos per dag te verwoesten. Dat komt neer op acht voetbalvelden per minuut, met een tempo van twee procent van het totale bosoppervlak per jaar. Tachtig procent van de oerbossen in de wereld zijn verspreid over tien landen. Daarvan hebben volgens de FAO Indonesië, Mexico, Papoea Nieuw-Guinea en Brazillië de hoogste ontbossingscijfers tussen 2000 en 2005.*
Indonesische politici en artiesten protesteerden vrijdag samen met Greenpeace bij het Proclamation Monument in Jakarta. De actievoerders, verkleed als houtkappers, zaagden een houten wal van 20 meter doormidden met een circkelzaag, om de verwoesting van de Indonesische bossen te laten zien.
Krankzinnig hoog tempo
Indonesië is nu met Brazilië de grootste bossensloper op de planeet," verklaarde Hapsoro, de campagneleider Bossen voor Greenpeace in Zuidoost-Azië. "Maar door het krankzinnig hoge tempo van ontbossing, kwalificeert Indonesië zich voor de beschamende titel wereldkampioen ontbossing."
De Indonesische oerbossen nemen een belangrijk deel van het broeikasgas CO2 op voor de hele planeet en kennen de op één na hoogste biodiversiteit ter wereld. Greenpeace wijst op de vele natuurrampen die het eilandenrijk afgelopen jaren hebben geteisterd - overstromingen, bosbranden, grondverschuivingen, droogten en erosie - die verband houden met de grootschalige ontbossing.
Greenpeace bekritiseerde de Indonesische overheid wegens het gebrek aan politieke wil om de op hol geslagen ontbossing in Indonesië in te tomen. Door de vele aangestoken bosbranden voor plantages, is Indonesië de derde producent in de wereld van broeikasgassen geworden," stelt Hapsoro. "De Indonesische regering is aan zet om een moratorium op commerciele houtkap nu tot hoogste prioriteit te verklaren. Nederland moet verantwoordelijkheid nemen
Nederland is een belangrijke afnemer van Indonesisch hout: in 2005 was 16 procent van het tropisch zaaghout op de Nederlandse markt afkomstig uit Indonesië. Het grootste deel van het Indonesische hout (70 tot 80 procent volgens de Wereldbank) wordt illegaal gekapt. De bossen in Indonesië worden in hoog tempo verwoest, en het illegaal gekapt hout komt zonder enige belemmering op de Nederlandse markt. Het is de hoogste tijd dat Nederland zijn verantwoordelijkheid neemt en wetgeving introduceert om de handel in illegaal hout aan banden te leggen, zegt Suzanne Kröger van Greenpeace Nederland.
15/03/07 - Nieuw soort luipaard gevonden op Borneo en Sumatra.
Wetenschappers hebben op het eiland Borneo een tot dusver onbekende luipaardsoort ontdekt. Het dier, dat ook op Sumatra voorkomt, behoort tot de familie van de nevelpanters.
Dat heeft het Wereld Natuur Fonds (WNF) donderdag bekendgemaakt. Het betrokken dier was al bekend, maar altijd is gedacht dat het om dezelfde soort ging die elders op het vasteland in Zuidoost-Azië voorkomt. Onderzoekers ontdekten evenwel dat het als een aparte soort moet worden ingeschaald. Naar schatting leven er 5000 tot 11.000 nevelpanters op Borneo, het eiland dat wordt gedeeld door Indonesië, Maleisië en Brunei. De drie naties sloten onlangs een akkoord over bescherming van de kwetsbare natuur op het eiland.
Op het Indonesische eiland Sumatra leven 3000 tot 7000 nevelpanters. Op Borneo worden nog geregeld nieuwe dier- en plantensoorten ontdekt. Het WNF maakte recent nog melding van de vondst van meer dan vijftig soorten. Het ging om dertig vissoorten, twee soorten boomkikkers, zestien gemberplanten, drie boomsoorten en een plantensoort met grote bladeren.
De nieuwe soorten worden vooral ontdekt in het zogenaamde 'Hart van Borneo', een 220.000 vierkante kilometer groot bergachtig gebied dat nog grotendeels bedekt is met regenwoud. Dit gebied staat onder grote druk door oprukkende en massale houtkap en palmolie-exploitatie
Voor het eerst olifanten uitgezet in Indiase natuur (Assam, India 26 februari 2007)
Het IFAW en haar partnerorganisatie WTI (Wildlife Trust of India) hebben bekendgemaakt, dat zes olifantkalveren met succes zijn uitgezet in Manas National Park. De olifantendie in het Centre for Wildlife Rehabilitation and Conservation (CWRC) met de hand zijn grootgebrachtwerden vanuit Indias Kaziranga National Park naar het 450 kilometer verderop gelegen Manas National Park getransporteerd. In Manas zullen de olifanten, nadat zij voldoende vertrouwd zijn geraakt met hun omgeving, worden geïntegreerd in een in het wild levende kudde. Het is voor de eerste keer dat olifanten in India zijn gerehabiliteerd en uitgezet in de vrije natuur. Sri Lanka en Kenia zijn de enige andere landen waar met de hand grootgebrachte olifanten met succes zijn uitgezet. De olifanten mogen zich overdags vrij in de jungle bewegen onder toezicht van een oppasser, zei Dr. N.V.K. Ashraf, directeur bij de WTI. Voor hun veiligheid verblijven ze s nachts voorlopig nog binnen een omheind terrein van ongeveer 1 hectare (ca. 10.000 m2). De olifanten werden overgebracht naar een deel van Manas, Doimari genaamd, een ideaal leefgebied voor olifanten en ver genoeg verwijderd van het dichtstbijzijnde woongebied. Het is het grootste ononderbroken (en niet-versplinterde) bosgebied voor olifanten in het noordoosten van India. Het strekt zich uit van de Indiase deelstaat Assam tot in het buurland Bhutan. Alle zes olifanten worden met een halsband met zender uitgerust om ze na de uitzetting te kunnen volgen. Als ze in de problemen komen, kunnen we ze opsporen en redden, zei Dr. Bhaskar Choudhry, een aan de WTI verbonden dierenarts. De zes olifanten, in leeftijd variërend van tweeënhalf tot zes jaar, zijn in het rehabilitatiecentrum (CWRC) in Kaziranga met de hand grootgebracht. De jonge kalveren werden in verschillende delen van Assam gered. De duur van hun verblijf in het centrum varieerde van één tot vijf jaar. Het CWRC is het eerste centrum in India dat gespecialiseerd is in de rehabilitatie van meerdere diersoorten. Het is gezamenlijk project van de WTI, het IFAW en de Assam Forest Department.
M. C. Malakar, hoofdparkwachter in Assam en D. M. Singh, directeur van Kaziranga Park waren er getuige van hoe de olifanten vanuit het centrum in Kaziranga uitgeleide werd gedaan. Kampa Borgoyari, waarnemend hoofd van de Bodo Territorial Council (BTC), nam de zorg voor de olifanten in Manas over. Een team van zes dierenartsen, waaronder artsen uit het College of Veterinary Science, Guwahati, Dr. Bijoy Dutta en Dr. Bhupen Sarma, Dr. Bhaskar Choudhry, Dr. Anjan Talukdar, en Dr. Ashraf van de WTI, en Dr. Raj Jyoti Deka (als onafhankelijk adviseur) begeleidde de olifanten op hun reis van Kaziranga naar Manas. Ook A. J. Cady, programma directeur van het IFAW en Vivek Menon, directeur van de WTI, reisden mee met de olifanten. De heer Cady verrichtte de symbolische uitzetting in Manas waarmee de dieren officieel in hun nieuwe leefgebied werden verwelkomd. Deze exercitie is onderdeel van een rehabilitatieprogramma voor olifanten dat de WTI en het IFAW met steun van de Assam Forest Department hebben opgezet.
Informatie over de olifanten
* Op 28 augustus 2002 redden medewerkers van het CWRC een olifantkalf van twee weken oud (een mannetje) uit een greppel op de theeplantages van Numaligarh. Het dier was alleen en werd naar het CWRC overgebracht om daar te worden verzorgd. Nu is deze olifant 5 jaar oud. * De tweede olifant, eveneens een mannetje, was een jaar oud toen hij in het overstroomde Digboi door natuurbeheerders werd gered. Hij werd op 8 december 2002 naar het centrum overgebracht. Deze olifant is nu zes jaar oud en is daarmee de oudste van de zes kalveren. * Het derde mannetje werd op 3 oktober 2003 door medewerkers van het CWRC uit Koliabor nabij de stad Tezpur gered. Het dier was geïsoleerd geraakt en kon nergens heen. Op dit moment is hij drieënhalf jaar oud. * De vierde olifant, een wijfje, werd op 23 september 2004 op de theeplantage Rupajuli in Tezpur door plantagearbeiders gered. Het toen twee maanden oude dier was gewond door een val in een greppel en was van de kudde gescheiden geraakt. Het dier werd ter verzorging aan de CWRC overgedragen. Hij is nu tweeënhalf jaar oud. * Het vijfde olifantkalf, een wijfje, werd op 14 oktober 2004 op de theeplantage Barsapori door plantagearbeiders gered. Het twee maanden oude dier was van haar kudde losgeraakt en werd voor verzorging aan het CWRC overgedragen. Deze olifant is nu tweeënhalf jaar oud. * De zesde olifant, een mannetje, was ongeveer een jaar oud toen hij op 19 oktober 2004 op de theeplantage Numaligarh werd gered en voor behandeling naar het centrum werd overgebracht. Op dit moment is hij drieënhalf jaar oud.
Als mensen hebben wij het vermogen om andere levens bewust met respect en waardigheid te behandelen. Het is dit vermogen , deze keuze , die ons menselijk maakt. Eenvoudig gezegd , deze keuze ontbreekt helaas bij de Canadese commerciële zeehondenjacht. De Canadese zeehondenjacht kan niet effectief gereguleerd worden om een humane behandeling te garanderen en derhalve wreedheid te voorkomen.
Hoe lang kunnen we nog doorgaan met het negeren van dergelijke wreedheden onder het mom commerciële voordelen ?
Zeehondenpups blijven een aantal weken hulploos en kwetsbaar op het ijs liggen. In dezelfde tijd , als de zeehonden pas twee weken tot drie maanden oud zijn , worden ze genadeloos afgeslacht voor hun huiden.
De waarheid over de zeehondenjacht.
Onze menselijkheid wordt gemeten door hoe we omgaan met de kwetsbaren onder ons. Wat is er nu kwetsbarder dan een pasgeboren zeehondenpup , hulploos en alleen achtergelaten op het ijs ? Een babyzeehond mag legaal gedood worden wanneer hij zijn witte vacht verliest , wat normaal gesproken begint wanneer de zeehond zo'n 12 dagen oud is . Kleine onbeschermde pasgeborne van welk soort dan ook zouden niet bejaagd mogen worden , laat staan doodgeknuppeld worden. Zeehonden worden doorgans doodgeknuppeld of doodgeschoten en achtergelaten op het ijs , vervolgens worden ze aan een metalen haak op de boot gesleept. Maar enkele jagers checken of de zeehond echt dood is voordat ze het dier gaan villen.
Canades belastingdollars aan het werk.
De Canadese overheid beweert dat er vraag is naar zeehondenproducten en dat de jacht economisch haalbaar is . De waarheid is dat de zeehondenjacht een zeer kleine onderneming is , geldend voor minder dan een procent van het BNP van Newfoundland en een gemiddeld inkomen van $1000 per jager per jaar. Een aanzienlijke hoeveelheid geld wordt in Canada besteed aan verborgen subsidies om de jacht te bevorderen , evenals het ontwikkelen van nieuwe markten voor zeehondenproducten.
Er zijn geen excuses.
De producten van de jacht zijn onnodige luxeproducten. De meeste zadelrobkarkassen ( inclusief het vlees ) worden simpelweg achtergelaten op het ijs. Dit is niet doden voor voedsel of om te kunnen overleven , dit is doden voor mode. Ondanks jaren van onderzoek door de Canadese overheid om te proberen nieuwe zeehondenproducten te ontwikkelen , is het enige deel van de zeehond dat een economische waarse heeft de huid van de zeehondenpup , een onnodig luxe product wat niemand echt nodig heeft. In veel landen zou de jacht compleet illegaal zijn.
De Amerikanse regering heeft besloten om de ijsbeer de status ' bedreigt 'toe te kennen , volgens uitgelekte berichten in de media woensdag. Het WNF is blij met deze erkenning van de benarde positie waarin de ijsbeer verkeert , maar constateert tergelijkertijd dat he buitengewoon treurig is dat de toekomst van steeds meer diersoorten zo onzeker is.
Het WNF steunde de petitie van diverse natuurbeschermingsorganisaties om de ijsbeer de status bedreigd toe te kennen. Er is inmiddels een overwedige hoeveelheid onderzoekgegevens beschikbaar die aantoont dat het Noordpoolgebied - leefgebied van de ijsbeer - onder grote druk staat als gevolg van de opwarming van de aarde.
Het Amerikanse ministerie van Binnelandse Zaken erkent nu ook dat de door stijgende temeraturen het ijs rond de noordpool verdwijnt , waar door de ijsberen hun jachtgebied kwijtgeraken. Volgens een Amerikanse overheidsfunctionaris , die anoniem wilde blijven ' legde de VS niet eerder een dergelijk verband tussen klimaatverandering en de bedreiging van een diersoort.
Het WNF voert op dit moment een klimaatcampagne onder de noemer "Alvast bedankt voor uw bijdrage aan ons klimaat ". In de campagne staat centraal dat elke Belg zelf een bijdrage kan leveren aan het tegengaan van klimaatverandering. Bijvoorbeeld door bij de aanschaf van een nieuwe auto te kiezen voor een energiezuinig model , of door te kiezen voor groene stroom.
Internationale koffiebedrijven hebben koffie verkocht die illegaal was verbouwd in een belangrijk natuurgebied op Sumatra (Indonesiê). plaatselijke handelaren hebben illegaal geteelde koffie gemengd met legale koffiebonen en vanuit Indonesië geëxporteerd. Dit blijkt uit het onderzoeksrapport Gone in instant dat vandaag door het internationale Wereld Natuur Fonds is uitgebracht. Het natuurgebied Bukit Barisan Selatan , op het zuidelijkste puntje van Sumatra , is één van de belangrijkste overgebleven nationale parken voor Sumatraanse tijgers , olifanten en neushoorns.
Maar het gebied heeft nu al bijna 20% van zijn bossen verloren door illegale teelt. Met behulp van satellietbeelden, intervieuws met boeren en handelaren en door het controleren van de koffiehandelroutes volgde het WNF het spoor van de illegale teelt van robustakoffie van Bukit Barisan Selatan , via de exportroutes , naar de internationale koffiebedrijven en de schabben van de supermarkten in de Vs , Europaen Azië. Indonesië is wereldwijd de op één na grootste exporteur van robusta , dat vaak wordt gebruikt in oploskoffie en verpakte supermarktkoffie.
Door gebrekkige regelgeving in de regio zijn de meeste bedrijven die de koffie afnemen waarschijnlijk niet op de hoogte van de illegale oorsprong. Het WNF heeft conceptversies van het rapport voorgelegd aan de grooste koffieafnemers. Sommige bedrijven ontkenden illegaal geteelde koffie aangekocht te hebben , terwijl anderen met het WNF praten om de aankoop van illegaal geteelde koffie te voorkomen , duurzame koffieteelt te stimuleren en de natuurlijke leefomgeving van de wilde dieren in het park te herstellen.
Het aantal zuinige auot's waar consumenten in Nederland uit kunnen kiezen neemt toe.Maar liefst 46 modellen ( negen meer dan in de Top 10 van oktober ) staan nu in de lijsten van de meest zuinige auto's van ANWB, het WNF en de stichting Natuur en Milieu. Deze zijn verdeeld over benzine-en dieselauto's in vier klassen. Gezien het enorme aanbod ( bijna 10.000 modellen op de Nederlandse markt ) geven deze lijsten een goed houvast aan consumenten die het milieu , de natuur en hun portemonnee willen sparen.
Het zuinigste model in de Top 10 is op dit moment de Volkswagen Polo TDI KW BLEU MOTION ( diesel, kleine middenklasser ). Met een CO2-uitstoot van 102 gram per kilometer lijken de emissiewaarden van minder dan 100g/km binnen bereik. De Toyota Prius en de Honda Civic Hybride zakken naar de plaats 2en 3, maar zijn in het segement ' middenklassers op bezine ' nog steeds het zuinigst. In de overige segementen is de top 10 ongewijzicht. Helaas is er nog steeds geen mini op diesel op de Nederlandse markt die standaard met een gesloten roerfilter wordt geleverd.
Sinds enkele maanden geven ANWB, WNF en NATUUR en MILIEU extra informatieover zuinige auto's om klimaatverandering tegen te gaan en daarmee bij te dragen aan het behoud van de natuur. Centraal hierbij staan de zogenaamde TOP10's van zuinige auto's. Er zijn vier lijsten voor verschillende klassen : mini's , kleinere middenklassers en grotere middenklassers. Elke Top10 bestaat uit de vijf zuinigste benzinemodellen en de vijf zuinigste dieselmodellen in die klasse. Voor dieselauto's geldt dat ze niet alleen zuinig moeten zijn , maar scoon , dus standaard zijn voorzien van een goed ' gesloten ' roerfilter.
Het Wereld Natuur Fonds en de ANWB hebben bovendien samenwerking gezocht met de autobranche om ervoor te zorgen dat de consumenten op zoveel mogelijk plekken infotmatie krijgen over welke auto's het beste scoren op het gebied van energiezuinigheid. Tot nu toe hebben Daihatsu , Ford , Opel , Saab , Toyota en Volkswagen , maar bijvoorbeeld ook Athlon Carlease , zich aangesloten bij deze actie.
Amsterdam , Nederland- In de eerste week van dit jaar liep een Russisch schip met een zeer dubieus verleden de haven van Ijmuiden binnen. Dit schip , de Mumrinsky , heeft vis binnengebracht van vijf verdachte vangstschepen.
Het schip ontloopt inspecties , sjoemelt met papieren en neemt lading over van vissers die illegaal vissen. De vangstschepen hebben het met name gemunt op bedreigde visbestanden zoals kabeljouw. Greenpeace roept de Algemene Inspetiedienst (AID) en het ministerie van LNV op om gebruik te maken van nieuwe mogelijkheden op te treden tegen de aanlanding van illegale vis.
In augustus voerde Greenpeace al actie om het aanlanden van illegale kabeljouw door de Mumrinskiy te voorkomen. Greenpeace riep AID op tot een grondige inspectie in samenwerking met Rusland en Noorwegen. De AID heeft toen slechts een regliere controle uitgevoerd en de aanlandingspapieren niet geverifieerd met de Russische en Noorse autoriteiten. Zo is het onmogelijk te achterhalen of de vangst binnen de toegestane quota van de schepen valt.
Greenpeace wil dat de AID en het ministerie van LNV nu wel gehoor geven aan de eis voor een grondige inspectie van de Mumrinskiy. Een nieuwe regeling van de NEAFC maakt deze inspectie mogelijk. Op basis van de Verenigde Naties kan Nederland de vis weigeren.
Illegale visvangst is een bedreiging voor het voortbestaan van grote vissoorten , waaronder kabeljouw. De visindustrie heeft al een enorme aanslag gepleegd op de kabeljouw in de Noordzee , en nu wordt de vis in de <<barendzee overbevist. Zolang de Nederlandse overheid niet op haar strepen gaat staan zullen illegale vissers Nederland als witwasland voor hun vangsten zien. En blijven schepen vol illegale kabejouw hun lading probleemloos aan land brengen.
Om een indruk te geven van de ernst van het probleeem , heeft Greenpeace voor één specifieke Nederlandse haven de aanlandings van illegale vis in kaart gebracht. Hierover komt in februari een rapport uit.
Vrouwenbesnijdenis is een uiterst schadelijke praktijk die is strijd is met de rechten van de vrouw en het kind. Het Plan-rapport ' Tradition and Right' toont aan dat deze praktijk bovendien op steeds jongere leeftijd gebeurt. in sommige landen ligt de gemiddelde leeftijd van het kind bij de besnijdenis onder de 1 jaar. Bij de strijd tegen de praktijk - één van de programmaprioriteiten van Plan in West-Afrika- moet rekening gehouden worden met de lokale context. Interventies van buitenaf waren in het verleden immers niet altijd productief , in vele gevallen zelfs contra-productief.
Elk jaar worden naar schatting 2 miljoen meisjes besneden.
Vooral in Sub Sahara - en Noord-Oost-Afrika. Traditioneel waren vooral meisjes tussen 8 en 14 jaar het slachtoffer van deze praktijk. Vandaag beperkt vrouwelijkebesnijdenis zich niet langer tot deze leeftijdscategorie. Vrouwenbesnijdenis vindt plaats bij pasgeboren baby's tijdens de kindertijd , adolescentie of na de bevalling. de algemene trend in West-Afrika is echter duidelijk : vrouwenbesnijdenis gebeurt op steeds jongere leeftijd. Vooral in Mali is deze tendens overduidelijk. Plan-onderzoek in 5 regio's in Mali maakte duidelijk dat de gemiddelde leeftijd onder de 1 jaar ligt. In heel wat gevallen worden de meisjes zelfs tijdens de eertse week besneden.
Vrouwenbesnijdenis: een complexe realiteit.
Vrouwenbesnijdenis is een uiterst schadelijke praktijk en een overduidelijke schending van de rechten van de vrouw en het kind. Het beleven van de seksualiteit, en de reproductie en mentale gezondheid bij besneden vrouwen heeft hieronder zwaar te lijden. De medicalisatie van vrouwenbesnijdenis- steeds meer wordt besnijdenis uitgevoerd door medisch personeel ipv traditionele besnijd(st)ers- verandert hiet niet veel aan.
Lokale gemeenschappen als eigenaar van hun eigen ontwikkeling.
De strijd tegen vrouwenbesnijdenis vormt een belangerijk aspect van de programmawerking van Plan in West-Afrika. Plan gelooft echter dat het afschaffen van deze praktijk alleen kan gebeuren als de hele gemeenschap zijn houding aanpast. Aangezien vrouwenbesnijdenis in veel van deze gemeenschappen de traditionele norm is , is dat geen gemakkelijke opdracht. Een duurzame gedragswijziging vraagt immers heel wat inspanningen binnen de gemeenschap, op nationaal, regionaal en internationaal vlak.
Materialisme en egoïsme ; de kernwoorden van 2006.
Alles in deze wereld draait alleen om onszelf. Ik heb het nu niet over egoïsme van het individu , maar van de mensheid in het geheel. Ik bedoel, wie denkt er in deze tijd nog aan de natuur ?? De mensheid maakt de aarde , inclusief de bewoners , geheel kapot. En niemand die hierbij stil staat aan degene die hier de dupe van zijn ? Bijvoorbeeld miljoenen dieren !!! We zouden geen van allen nog kunnen leven zonder internet , telefonie , computers televisie en noem het maar op ! De maatschappij is op een dergelijk punt ontwikkeld dat er niet meer te leven valt zonder elektronica. En het ziet er naar uit dat er ook maar iets zal veranderen , in tegendeel zelfs. Ontwikkelingen blijven elkaar opvolgen, koop een nieuwe computer en na 2 dagen is het een oud model. Waar eindigt het ?
Dan te denken aan alle straling die afkomt van deze elektronica. Alle elektro magnetische golven die deze apparaten uitstralen. Je kunt mij van alles wijsmaken , maar ik geloof nooit dat dit goed kan zijn voor een mens , wat wil zeggen dus ook niet voor de aardbol. Zou de aardbol(in wezen een leven iets) hier ook reactie op geven , zoals de mens dit zou kunnen. Worden wij niet ziek gemaakt van heel de maatschappij om ons heen?? Dat is ook waarom ik principieel mijn voorkeur geef te doneren aan het WNF-Greenpeace-IFWA-StichtingAap en dergelijke , in plaats van de kanker bestrijding. Doen we het vooreen groot deel niet allemaal zelf ? Let er nog wel iemand op wat hij eet, voordat alle geur-kleur-en smaakstoffen naar binnen worden gepropt?
Ik snap dat je niet alle vormen van ziekten hiervan kunt verwijten , maar ik ben wel van mening dat mensen ook eens moeten opletten wat ze eten. Mensen moeten weer menselijk worden. Althans , hoe de mens ooit is geweest. Ik zeg niet dat we terug moeten naar de tijd van de holbewoner, maar ik denk dat we onszelf aardig zijn kwijtgeraakt. In wezen zijn wij ook dieren. Waarom hebben wij onszelf dan verheven naar de 'grot boze mens'. De mens die geld nodig heeft , een mooie auto en een groothuis wil hebben. De mens en de natuur zijn uit elkaar gerukt ! Waarom kunen wij geen respect hebben voor andere levensvormen ? Waarom moet alles zo ingewikkeld en gecompliceerd ? Ik vind een goed voorbeeld hiervan het eten van vlees. Het is voor een mens geen primaire levensbehoefte om vlees te eten , dus waarom eten we het dan ? Omdat we het leker vinden , ok ! Maar moeten we daarvoor andere levensvormen pijn doen ? Daarnaast denk ik dat de meerdeeheid van de mensen vlees niet werkelijk lekker vind. Probeer maar eens een stuk vers(!!!) ( dat wil zeggen , kant en klaar uit een bakje van de supermarkt) vlees te bakken, zonder enige kruiden en/of peper en zout ! Bon apetit !!! Het zijn voornamelijkde kruiden en de saus die wij smakelijk vinden! Maar goed ik dwaal af. Ik wil ook niet geloven dat, dat de 'natuur' is. Ik vind het overigens wel natuurlijk dat een spin een vlieg eet, of dat een krokodil een zebra eet. Maar dat de mens ook maar enig dier eet, is voor mij geen natuur. Ik bedoel waar zijn onze natuurlijke 'wapens' dan ? Een kroodil heeft oersterke kaken met vlijmscherpe tanden, een spin heeft zijn gif. En wat heeft de mens ? Een pistool , een mes ? Heb jij wel eens geprobeerd een levende koe te bijten ? Tot voor kort had ik eigenlijk nooit nagedacht over deze punten. Ook ik leefde mijn eigen leventje en volgde als een kuddedier de rest van de mensen. Ook ik at een lekker biefstukje, volgespoten met hormonen om die beesten sneler te laten groeien !!
Zoals Ghandi ooit zei : " je kunt de mate van beschaving van een land aflezen aan de manier waarop men de dieren behandeld ".
Bosbranden in Indonesie jagen tientallen oerang-oetangs op de vlucht.
Mantangai , Indonesie-7 november- als gevolg van de bosbranden die Indonesie al sind half september teisteren , ligt het land onder een verstikkende deken van rook. Tientallen orang-oetangs-een bedreigde diersoort-hebben de oerwouden al moeten ontvluchten.
Een reddingsteam bestaande uit medewerkers van het IFWA en de Borneo Orangutan Survival Foundation heeft al meer dan veertig orang-oetangs met ademhalingsproblemen en brandwonden behandeld.
Elk jaar , voordat het regenseizoen in november begint , worden in Indonesie bossen met opzet in brand gestoken om nieuwe landbouwgrond te creëren. Door de buitensporige droogte zijn de branden dit jaar echter heviger dan in de afgelopen tien jaar het geval was. De drooggevallen veenmoerassen die overwegend de ondergrond van de bebosste leefgebieden vormen , liggen al wekenlang te smeulen en dikke rookwolken verspreiden zich door het gehele gebied. de verstikkende rook heeft niet alleen Indonesië in zijn greep maar heeft intussen ook omliggende landen als Singapore,Maleisië en Brunei bereikt. De luchthavens in Indonesië zijn gesloten en op Kalimantan is het zicht zo slecht , dat automoolisten overdags met lichten aan rijden.
De felle brand en dikke rookwolken vernietigen het leefgebied van de oerang-oetangs en jagen de dieren het oerwoud uit. Zij ontvluchten de brandende jungle , op zoek naar voedsel en veiligheid. Vaak zoeken ze hun toevlucht op palmolieplantages , waar ze door de werkers worden afgeranseld. Het IFWA trok naar Indonesië om de opgejaagde oerang-oetangs te redden, te verzorgen en naar veiliger leefgebieden over te brengen. In Indonesië leven in de vrije natuur momenteel nog minder dan 60.000 orang-oetangs. Het IFWA vreest dat deze dieren over tien jaar zullen uitsterven als de vernietiging van hun leefgebieden in dit tempo doorgaat.
De mens heeft al een groot deel van hun leefgebieden afgenomen en nu dreigen bosbranden de dieren nog verder in het nauw te drijven.
Van de bloedige jacht op babyzeehonden zorgden dertig jaar geleden voor veel beroering. Voor het eerst worden de praktijken van de pelsjagers op grote schaal zichtbaar. De beelden laten meedogenloze jagers zien. De schedels van jonge zadelrobben en klapmutsen worden met knuppels of geweerkolven ingeslagen. Terwijl de diertjes nog liggen te stuiptrekken worden ze vaak al gevild. De moeders kunnen niets anders doen dan machteloos toekijken.
Het éérste succes
Ee golf van walging en protest overspoelt Europa. En met succes. Milieu-activisten en dierenbeschermers krijgen het voor elkaar dat de import van de allerjongste zeehondjes , de whitecoats en bluebacks , in Europa verboden wordt. De markt stort vrijwel geheel in. Sindsdien worden zeehonden minder bejaagd , maar veilig zijn ze nog niet. Canada , Noorwegen en Japan vangen jaarlijks nog steeds honderduizenden zeehonden.
Jacht of Wetenschap ?
In 1989 wordt de jacht op whitecoats overal ter wereld verboden. Whitecoats zijn de baby's van zaderobben , die niet ouder zijn dan twee weken. Zes jaar later doodt Noorwegen 2600 jonge zeehonden. ze zijn nét iets ouder dan twee weken. Onder de mom van wetenschap onderzoeken de Noren de beste dodingsmethode. De keuze is neerknuppelen en afschieten. Provocatie
Eigenlijk provoceert Noorwegen hiermee de rest van Europa. Als felle reacties uitblijven is de zeehondenjacht opnieuw geopend. Binnen de korste keren staat ook Canada weer op het ijs. In 1996 krijgen Canades jagers officieel toestemming om 250.000 zeehondjes af te slachten. Dit aantal vinden de pelsjagers te klein. Daarommaken ze nog eens 100.000 dieren extra af. In plaats van de illegale jacht te bestraffen wordt de vergunning gewoon uitgebreid tot 350.000 dieren.
Te weinig vis
Noorwegen en Canada zijn weeral volop aan het knuppelen. De reden ? In de rijke Aziatische landen is een gigantische nieuwe markt ontstaan. Nieuwe rijken in Korea en Japan zien een bontjas nog als het ultieme statussymbool. Maar dit is niet de reden die de Noren en Canadezen voor de brute zeehondenjacht geven. Volgens hen eten zeehonden te veel vis. En daar zouden vissers last van hebben . Dat klinkt als de omgekeerde wereld ! Onafhankelijk onderzoek laat zien dat niet de zeehond , maar de mens verantwoordelijk is voor de lage visstand.
Nieuwe markt
In Europa mag het bond van babyzeehondjes niet meer verkocht worden. In Azië en andere delen van de wereld is men nog niet zo ver. De zeehondenjacht levert namelijk veel geld op. In Aziatische landen is het bont van jonge zeehondjes erg populair. Oudere zeehonden worden gedood vanwege hun penis. In Azië brouwen toverdokters daar liefdedrankjes van .
De Europese Unie bekent dat zij hout heeft ingekocht dat afkomstig was van de Indonesiche houtkapbedrijven die betrokken zijn bij grootschalige illegale kap. Greenpaece wil dat de Europese Commissie de aanpak van illegale houtkap en de handel in illegaal hout niet langer uitstelt.
Duizend vierkante meter hout gebruikt bij de renovatie van het EU-gebouw Berlaymont is , tegen de regels van de Eu zelf , afkomstig van een onbekende bron zonder keurmerk. dat geeft de Europese Commissie toe , tweeënhalf jaar nadat Greenpeace verdenkingen over het gebruik van illegaal hout in EU-gebouwen naar buiten gebracht. Greenpeace roept de Europese Commissie op de aanpak van illegale houtkap en de handel in illegaal hout niet langer uit te stellen en te zorgen voor een aanvullende wetgeving.
Vice-president van de Europese Commissie Kallas bevestigde aan Greenpeace dat verdacht veel multiplex zonder keurmerk is gebruikt bij de renovatie van de dertiende verdieping. Op deze verdieping liggen , het kantoor van de commissievoorzitter Barroso en de vergaderruimte van de commissieleden. Greenpeace maakte bekend dat bij de verbouwing van verschillende gebouwen van de Europese Unie hout werd gebruikt dat geleverd was door bedrijven die bekend staan om hun betrokkenheid bij illegale en verwoestende houtkap in Indonesië.
Malaria is de meest voorkomende parasitaire ziekte te wereld.
Er sterven dagelijks 3.000 mensen aan malaria en jaarlijks meer dan een miljoen. De meeste van hen zijn kinderen onder de vijf jaar en zwangere vrouwen uit Afrika , uit het gebied ten zuiden van de Sahara. Hun immuunsysteem is nog niet volgroeid of het is verzwakt.
AMREF richt zich op deze kwetsbare groepen , vooral in de armste en moeilijkste bereikbare gemeenschappen. Hier hebben de mensen vaak geen primaire gezondheidszorg en beschikken ze niet over de meest eenvoudige en effectieve preventiemiddelen , zoals klamboes die geïmpregneerd zijn met insecticide. Ook hebben zij vaak weinig kennis over de ziekte en de manieren om die te voorkomen.
Op dit moment lopen er verschillende praktijkonderzoeken.
* Ze testen een nieuwe SnelleDiagnotische Testset , die kan worden gebruikt in afgelegen gezondheidscentra en dorpen.
* Ze ontwikkelen nieuwe communicatiemidelen met eenvoudige uitleg over malaria en vooral veel afbeeldingen. Die gebruiken ze om het bewustzijn over malaria te verhogen in dorpen en gemeenschappen waar veel analfabetisme voorkomt , vooral bij oudere vrouwen.
* Ze testen nieuwe manieren om malaria onder controle te krijgen in de nomadische gemeenschappen in extreem droge gebieden.
*Ze ontwikkelen een methode voor thuisbehandeling van malariapatiënten op afgelegen plaatsen.
*Ze zoeken naar manieren om- naast het aanbod van de officiële gezondgeidszorg-extra zorg te bieden aan zwangere vrouwen , bv door periodieke preventieve therapie
*Ze brengen de armoede en de ziekte in kaart, zodat door de overheid gesubsieerde hulpmiddelen ( bv. geïmpregneerde klamboes) gerichter kunnen worden ingezet.
*Ze onderzoeken de mogelijkheden om malariaprogramma's te combineren met HIV/Aids-bestrijding. Uit onderzoek blijkt dat malaria bij mensen met HIV/Aids veel ernstiger vormen aanneemt en omgekeerd: malaria kan een HIV-infectie verergeren.
Reykjavik, IJsland. Eind jaren 80 stopte IJsland met het jagen op walvissen. Nu , na zoveel jaren heeft IJsland de commerciële walvisjacht hervat. Vreemd, want IJsland heeft de laatste jaren juist veel verdiend aan whale watching-veel meer dan de commerciële walvisjacht in het verleden heeft opgebracht.
Het IJslandse Ministerie van Visserij heeft een verguning afgegeven voor de comerciêle vangst van 39 wlvissen , waaronder negen bedreigde gewone vinvissen. IJsland durft daarbij beweren dat de jacht duurzaam is.
Wetenschappelijke jacht.
Tot nu toe was Noorwegen het enige land dat openlijk toegaf uit commercieel belang op walvissen te jagen. Japan jaagt ook elk jaar op grote schaal op walvissen , maar gebruikt de dekmantel van wetenschappelijk onderzoek om zijn walvisindustrie draaiend te houden. Sind 2003 doet IJsland ook mee aan de "wetenschappelijke " walvisjacht. In beide gevallen wordt het walvisvlees gewoon verkocht , meestal als luxe delicatesse.
Waarom ?
Waarom proberen om een overleden industrie met een lange historie van misleiding en mismanagement weer nieuw leven in te blazen ? De markten van Ijsland , Japan en Noorwegen zijn oververzadigd met ongewenst walvisvlees. De markt voor walvisvlees is minimaal.
Jij kunt helpen de jacht te stoppen !!
IJsland heeft een keuze. De meeste IJslanders zijn milieubewust en kiezen voor een duurzaam gebruik van de natuurlijks hulpbronen van de zee. De IJslandse walvispotting-industrie geniet bekendheid over de hele wereld , en brengt veel meer in het laatje dan walvisjacht ooit aan de economie zou kunnen bijdragen. Toch verleent het Ministerie van Visserij een gunst aan een kleine groep belanghebbenden door een jachtvergunning af te geven. Deze vergunning moet worden ingetrokken voordat de éérste walvis is vermoord. Jij kunt helpen door de pledge te tekenen. Tienduizenden mensen hebben al aan de IJslandse overheid laten weten dat ze een vakantie in IJsland overwegen op voorwaarde dat de walvisjacht stopt.
Het leefgebied van de tijger is aan een omvangrijk onderzoek onderworpen. Uitkomst van dit meest uitgebreide wetenschappelijk onderzoek ooit over tijgerleefgebied , is dat s'werelds laatste tijgers overleven in gebieden die bij elkaar nog 40 procent kleiner zijn dan we 10 jaar geleden dachten. Deze tijgers bewonen nu nog maar een fractie(7 procent) van hun oorspronkelijke verspreidingsgebied. In het rapport indentificeren de onderzoeker 76 ' tijger landschappen ' - gebiede die de beste kans bieden om nu en in de toekomst levensvatbare tijgerpopulaties alleen worden veilig gesteld met een natuurbeschermingsvisie op landschapsniveau , met inbreng van alle betrokkenen.
De grootste tijgerleefgebieden liggen in het Russische Verre Oosten en India. Zuidoost-Azië heeft ook nog steeds een kans om gezonde tijgerpopulaties te behouden , hoewel veel gebieden de afgelopen 10 jaar tijgers zijn kwijtgeraakt.
De belangrijkste conclusie die de onderzoekers trekken , is dat de bescherming van de 20 belangrijkste tijgerleefgebieden moet worden uitgebreid om de toekomst van de overgebleven tijgers veilig te stellen.
Nederland- Met vijf rubberboten belemmeren elf actievoerders van Greenpeace Nederland een schip vol soja uit de Amazone , op weg naar Amsterdam. Greenpeace protesteert tegen de binnenkomst van het ship omdat de oprukkende sojateelt de grootste bedreiging van het Amazoneregenwoud is. Nederland is 's werelds grootste importeur van de Brazilliaanse soja. De schade die de sojateelt toebrengt aan het oerwoud en de handel daarin worden uiteengezet in het zojuist verschenen Greenpeace - onderzoek 'Sporen van criminele soja. Greenpeace wil laten zien dat deze soja hier niet welkom is. De afgelopen drie jaar is meer dan 7 miljoen hectare Amazonewoud kaalgekapt en platgebrand om plaats te maken voor sojateelt. Dit is een gebied twee keer zo groot als Nederland.
De aanplant van soja vindt soms plaats in natuurreservaten en gaat ook vaak gepaard met landonteigening door bedreiging en intimidatie.
In de havens van Amsterdam en Rotterdam komt 21% van de door Brazilie uitgevoerde soja binnen; Nederland is daarmee de grootste importeur van de wereld.
Het Amazonegebied is uniek in de wereld : 30 % van alle op land levende soorten wonen in de Amazone. Eén hectare Amazonebos telt 300 boomsoorten. Ook voor het reguleren van het klimaat is de Amazone cruciaal. En dat alles om onze veestapel in Europa te voeren met goedkoope soja .
Duurzaam bouwen om klimaatverandering aan te pakken.
Het nieuwe onderkomen van het WNF in Zeist (Nederland) is het éérste CO2-emissievrije gebouw in Europa. CO is het broeikasgas dat klimaatverandering veroorzaakt. Daarnaast is het WNF-gebouw op dit moiment ook het energiezuinigste kantoorgebouw in Nederland. Klimaatverandering is één van de ernstigste bedreigingen van de natuur wereldwijd. Met het gebouw wil het WNF laten zien dat aantrekkelijke huisvesting goed samengaat met hoge eisen aan natuurvriedelijkheid en duurzaamheid.
De nieuwe behuizing is tot stand gekomen door een leegstaand en vervallen laboratorium met een grondige renovatie nieuw leven in te blazen. Daarbij is de visie van het WNF op duurzaam bouwen van begane grond tot dak consequent doorgevoerd. In het gebouw zijn geen radiatoren of airconditioning. Dit is mogelijk door innovatie toepassingen , zoals: een ingeniues systeem van waterbuisjes in de plafonts , dat zorgt voor een natuurlijke manier van verwarming en koeling , warmte-en koudeopslag in de aardbodem , natuurlijke ventilatie , 3-dubbel glas en zonnepanelen op het dak voor elektriciteit en warm water.
In het gebouw is alleen verantwoord gekapt hout verwerkt met het FSc-keurmerk. Voor de trapleuningen is voor het éérst in Europa FSC-gecertificeerde bamboe gebruikt. Het tapijt is gemaakt van gerecyclede vloerbedekking. In de buitenmuren zitten nestkastjes voor vogels en verblijfplaatsen voor vleermuizen. Om het gebouw gevoel en een kloppend hart te geven werd het strakke middendeel weggebroken en vervangen door een organisch , bolvormig gedeelte , de Blob.
Togo is een land met 4,5 miljoen inwoners , gelegen in West-Afrika,tussen Ghana en Benin.
Het heeft een verleden van Duitse , Britse en uiteindelijk Franse overheersing , met heel veel oorlogsgeweld. De officiële voertaal is Frans. Het land kent vangaag een grote armoede en slecht draaiende economie. De medische voorzieningen zijn minmaal. Zo is er in de regio rond Kara ( noorden van Togo) slechts 1 gynaecoloog voor 2 miljoen inwoners.
SOS Kinderdorpen is sinds 1975 in Togo aanwezig en heeft vanaf dan een aantal structuren gebouwd , waaronder : 2 SOS Kinderdorpen , 2 scholen , 1 medisch centrum , 2 jeugdhuizen , 3 sociale centra. Toen het land in 1992-1993 in een diepe crisis belandde , heeft SOS Kinderdorpen er een aantal " family strengthening programs" opgestart. Doel : families uit de omgeving van de kinderdorpen actief helpen om uit hun benarde situaties te geraken. Dit centrum bestaat sinds 1982.
In totaal worden er jaarlijks 30.000 patiënten verzorgd. De focus ligt er op de "moeder/ kind-relatie" vele moeders uit de regio komen naar dit centrum met hun ziekte of ondervoede kinderen of om zelf geholpen te worden bij de bevalling. Spijtig genoeg mist het SOS Medisch centrum een aantal basisvoorzieningen om de patiënten een bijkomende degelijke verzorging te kunen bieden.
*Er is een acuut gebrek aan medicijnen zoals antibiotica , antimalaria , eenvoudige ziektes zij hierdoor nu vaak levensbedreigend.
* Er is een tekort aan medische boeken en actueele informatie voor medische personeel.
* Nood aan de uitbouw van een operatiekwartier , om basisingrepen en eventueel meer ingewikkelde ingrepen , afdoende te kunnen uitvoeren.
* Wil men patiënten juist en voldoende behandelen , dan moet men éérst een correcte diagnose kunnen stelen en operaties goed kunnen voorbereiden. Hiervoor is de bouw van het bestaande labo voor verdere analyses van ziektebeelden absoluut noodzakelijk.
* Medisch personeel verlaat vandaag Togo massaal omdat ze in eigen land hun beroep niet of nauwelijks kunnen uitvoeren wegens te weinig medische apparatuur. Eens de faciliteiten zijn uitgebreid , is een invstering in de uitbreiding van de staf een dringende noodzaak.
Wie tot een jaar geleden in de Keniaanse krottenwijk Kibera naar de wc moest, had slechts de beschikking over een plastiek zak. Was de zak eenmaal gevuld , dan werd deze weggeslingerd. De zakken-flying toilets genaamd- kwamen overal terecht , zelfs op de daken van de 'huizen'. Het gevog hiervan was een enorme stankoverlast en gevaar voor de volksgezondheid.
Met name in het regenseizoen was de overlast ontzettend groot , omdat de uitwerpselen ook het drinkwater vervuilden. Kibera is de grootste krottenwijk van Nairobi en- naar men zegt- zelfs de grootste van Oost Afrika. De schattingen over het aantal inwoners lopen uiteen van 600.000 tot 1 miljoen. De wijk is zo volgebouwd dat er amper ruimte was voor het bouwen van sanitaire voorzieningen. Voor de weinige toiletten die er waren , stonden dagelijks rijen wachtenden in hoge nood. Bewoners moesten enorme afstanden afleggen , door een onoverzichtelijke hoop blik, stof, modder en zakken uitwerpselen , voordat ze bij een sanitair gebouw waren. Logisch dus , dat de plastic zakken als een oplossing werden gezien.
In 2002 besloot AMREF dit ernstige probleem aan te pakken. De slogan van de actie werd ' Stop Flying Toilets' Oftewel : stop de rondslingerde plastic zakken met uitwerpselen. Er kwam een voorlichtingscampagne voor de bevolking van Kibera , waarbij de nadruk lag op de gevaren voor de volksgezondheid.
Gelijktijdig werd een start gemaakt met de bouw van sanitaire voorzieningen. Zowel de bouw als het onderhoud van de toiletsblokken - cobinaties van wc's en douches - kwam in handen van de bewoners. Want dat er sanitaire voorzieningen zijn is fantastisch , maar ze moeten wel schoon worden gehouden.
Gemiddeld maken vijtig huishoudens gebruik van één toilet. De campagne liep twee jaar , in die tijd werden 85 toilet-douche combinaties gebouwd. Inmiddels zijn er in totaal al 215. De vervuiling in de krottenwijk is ook in een breder kader aangepakt. Er is namelijk gekeken naar mogelijkheden om het huisvuil op te laten halen door vuilnismannen. De eerste was het aanwijzen van speciale stortplaatsen , want die kende men in Kibera nog niet. Tergelijkertijd werden bewoners gemobiliseerd , de zogenaamde community health workers. AMREF ondersteunt ook dit project en zorgt er voor dat minimaal eens per jaar héél Kibera een groote schoonmaakbeurt krijgt.
