Watertekorten treffen niet alleen de armste landen. Ook welvarende naties kampen vaak met te weinig water, waarschuwt het Wereld Natuur Fonds in de aanloop naar de Wereld Water Week ( 20- 26 augustus in Stockholm). Het WWF-rapport geeft een overzicht van de waterproblemen in de ontwikkelde landen.
Een paar opmerkelijke feiten.
* Grote delen van de Verenigde Staten , en enkele van de droogste steden ter wereld zoals Houston en Sydney , verbruiken meer water dan kan worden aangevuld. * in Japan is vervuiling van de watervoorraden een ernstig probleem. * De verouderde waterleidingen van Londen verliezen per dag een hoeveelheid water waarmee je 300 olympische zwembaden kunt vullen.
Uit de publicatie blijkt dat de watercrisis echt een probleem op wereldschaal is. Dat komt door een combinatie van klimaatverandering , droogte , verlies aan wetlands die water kunnen opslaan , verkeerd geplande waterwerken en slecht beheer van natuurlijke waterbronnen. Het rapport gaat in op de gevolgen van waterproblemen in landen zoals Australiê , Spanje , delen van het Verenigd Koninkrijk , de Verenigde Staten en Japan.
Het WWF roept regeringen op oplossingen voor rijk én arm te zoeken , en pleit voor herstel van verouderde infrastructuur , maatregelen tegen verontreiniging , en alternatieve irrigatie-methodes voor teelt van gewassen.
De tuin is de natuur volgens het ideaal van de cultuur. De chinese tuin is de werkelijke natuur in het klein. Net als in het Chinese landschap. Zij vertegenwoordigen de tegenpolen yin en yang , die met elkaar een dynamisch evenwicht vormen. Temidden van dit evenwicht komt de tuinbezitter in harmonie met de tao
YIN en YANG
De belangrijkste bestandsdelen van de Chineese tuin zijn rotsen en water. De chinese benaming voor tuunaanleg is dan ook " vijvers graven en rotsen stapelen ". " Water is het zachte , meegevende vrouwelijke yin-element , en de rotsen vertegenwoordigen het harde onverzettelijke, mannelijke yang. Deze rotsen hebben de vorm van losstaande stenen of van kunstmatige bergen , die soms zo groot zijn dat er een paviloen op gebouwd kan worden. Het plaatsen van stenen is een ware kunst. Alleen een artitiek en intellectueel begaafde ontwerper kan de stenen rangschikken tot een geheel waarvan de kosmische adem (qi) in overeenstemming is met die van de natuur. Op allerlei manieren vindt de yang van de rotsen een contrast in de yin-elementen. Stenen zijn bedekt met zachte mos , of omringd door de wind wiegende bamboe. Zonlicht dat via water op de rotsachtige oevers weerkaatst , doet de harde stuctuur zachter lijken. Ook het contrast van de onverzettelijke stenen en hun schommelende , onaanraakbare spiegelbeeld op het vijveroppervlak , is een bewust toegepast effect.
Het verlangen naar de natuur.
De tuin stilde het taoïstische verlangen naar de natuur. Het kluizenaarsschap was voor de Chinezen een moeilijk te bereiken ideaal. Daarom zochten hoge ambtenaren , die de geletterde én vermogende bovenlaag van de samenleving vormden , in hun tuin een spiritueel tegenwicht voor de verplichtingen van hun beroep. De ambtelijke carrière duurde vaak maar kort. Hierdoor bleef er veel tijd over om de artistieke vaardigheden tot een hoog peil te brengen. Het is dan ook de kunst van de amateur die in China het hoogst gewaardeerd is.
Tuinaanleg, de kunst van het rotsen stapelen en vijvers graven, neemthierin een centrale plaats in.
Van januari tot maart 2006 was het ultramoderne onderzoeks-voorlichtingsvaartuig de Song of the Wale actief voor de kust van Trinidad&Tobago en enkele andere eilanden in het oostelijk Caraîbisch gebied. Hier werd onder meer niet-invasief walvisonderzoek gedaan en voorlichting aan de lokale bevolking gegeven. Het onderzoek concentreerde zich op een hele reeks walvisachtigen , waaronder potvissen, bultruggen,grienden en dolfijnen. Tijdens de tocht van noord naar zuid langs de Amerikaans oostkust deed de Song of the Wale eerst Miami en Palm Beach in Florida aan , vervolgens Charleston in South Carolina , en tenslotte New York City. In de steden werd de benarde toestand van de walvissen in het algemeen onder de aandacht gebracht.
In juni is de "Song of the Wale" teruggekeerd naar Ijsland om 2 maanden onderzoek te doen en voorlichting te geven.
De ontstaansvraag is voor de taoïsten nauwelijks belangrijk. De natuurfenomenen voltrekken zich in een eindeloze herhaling. Een maker kent de natuur niet: de traditioneele benaming voor de natuur in de Chinees is ziran, wat ' vanzelf zo' betekent.
Anders dan in de westerse opvatting zijn voor de taoïst tijd en ruimte verenigd in een dynamisch geheel , dat geen absoluut begin kent. Alle verschijnselen , dus ook tijd , zijn volgens het taoïsme niet lineair maar cyclisch. Dit is zelfs herkenbaar in de Chinese geschiedschrijving. de enige ter wereld die ook geen nulpunt heeft , maar de dynastieke cycli ( regering door opvolgende keizers uit één familie) als een eenheid hanteert.
Het onstaan van de natuur wordt voorgesteld als het ordenen van chaos in yin en yang , een proces dat in de taoïstische opvatting continu plaatsvind. Begin en einde zijn dan ook niet te onderscheiden ; Yin en yang brengen elkaar ononderbroken voort : licht vanuit het duister, orde uit de vormeloosheid.
Zhuangzi zegt hierover :
Leven en dood zijn nooit eindigende transformaties; zijn noch het begin, nog het einde.
En Lao Zi schrijft in de Tao-te ching:
Er was een wezen, uit chaos vervolmaakt , dat bestond voordat hemel en aarde geboren werden; Geluidloos! Eindeloos ! Alleenstaand en Onveranderlijk , bewegend in cirkels zonder enige hapering.
Je kunt het beschouwen als de moeder van de wereld. Ik ken haar echte naam niet, noem haar de Tao.
Azoren, Internationaal- Voorzien van hypermoderne apparatuur zoals een onderwaterrobot en een onderwatercamera , hebben ze gedeelten van de diepzee bekeken die nog nooit iemand gezien heeft.
Het onderzoek naar het rijke zeeleven rond de Azoren duurde drie weken. Ze hebben dieren gefilmd en gefotografeerd die op maar liefst 700 meter diepte leven. Daarbij hebben ze een aantal van de wonderbaarlijkste en meest tot de verbeelding sprekende levensvormen op aarde vastgelegd. Zoals koralen, sponzen, een verscheidenheid aan vissen , zeeslakken en zelfs diepzeehaaien. Richard Page , hun onverschrokken expeditieleider, was ondanks de teleurstelling van defecte camera's en haperende onderwaterrobots erg onder de indruk van wat ze aantroffen.
"Er is nog maar een heel klein stukje van dit enorme gedeelte van de Atlantische Oceaan onderzocht. Zoals ook geldt voor andere oceanen op de wereld, beginnen we nog maar pas te begrijpen wat daar beneden allemaal is , en welke invloed we hebben op het voortbestaan daarvan."
"Alles wat we vastleggen helpt ons om een steeds beter begrip te krijgen van deze waardevolle mariene ecosystemen, en van sommige gebieden van de zeebodem hebben we nu veel gedetailleerder beeld dan voorheen. Nu begint de gedetailleerde analyse;" aldus Frederico Cardigas, zeewetenschapper van de Universitei van de Azoren.
Eerder in de expeditie werkten ze samen met het Internationaal Fund For Animal Welfare (IFWA) aan een onderzoek naar walvissenobservaties in het gebied. Amper drie maanden na het vertrek uit de walvisgebieden in de Zuidelijke Oceaan kon het team op de Azoren laten zien welke waarde het observeren van walvissen voor het milieu heeft- om nog maar te zwijgen van de waarde van de economie.
Dankzij het bereikte staakt het vuren in Nepal hebben medewerkers van het Nationale Park Bardia met hulp van het WWF Nepal eind juli kunnen inventariseren hoeveel neushoorns en tijgers nog leven in de Babaai vallei. Deze vallei , onderdeel van het Nationale Park Bardia , was de afgelopen twee jaar ontoegankelijk door de onrustige situatie. De resultaten van de inventarisatie zijn alarmerend en doen sterk vermoeden dat neushoorn en tijgeraantallen in deze regio zijn gekelderd en dat sprake is van omvangrijke stroperij.
Een team van ruim 40 man sterk trok op olifanten het gebied in en vond slechts sporen van drie neushoorns in het voor neushoorns favoriete zuidelijke deel van de vallei. Sinds 1986 zijn 83 neushoorns verhuisd naar Bardia. Van deze neushoorns zijn er 72 vrijgelaten in de Babai vallei.
En daar waar eerder aanzoek aangaf dat er 13 tijgers leefden in de Babai vallei , vond het team nu slechts sporen van drie tijgers . Bovendien zijn minder tijgers dan verwacht gefotografeerd door een zogeheten 'camara-trap' onderzoek in het Karnali stroomgebied in Bardia Nationaal Park. De camara-vallen zijn in januari van dit jaar geïnstaleerd maar hebben slechtsop 2 verschillende locaties 5 tijgers gefotografeerd, terwijl eerder de aanwezigheid van 18 tijgers in deze regio is vastgesteld. Het onderzoeksteam arresteerde twee mensen , bewapend met lokaal gefrabiceerde geweren en elk afkomstig van een verschillende groep stropers. Een groep stropers betsst minstens uit tien man. Vier wapens , een grote hoeveelheid ammunutie en ruim 300 kilo gerookt vlees van diverse soorten herten en antilopen( Samber hert , axishert,muntjak en vierhoornantiloop ) werd in beslag genomen. Al deze dieren zijn belangrijke prooidieren voor de tijger en andere carnivoren; een afname van deze prooidieren kan dus ook serieuze gevolgen hebben voor de tijgerpopulatie in Bardia. Tot slot werd ontdekt dat alle wachtposten in de Babai vallei vernield zijn tijdens de recente conflicten.
Gelukig meldt WWF Nepal dat daar waar de conflicten in Nepal minder impact hebben gehad op natuurbeschermingswerk, neushoorn en tijgeraantallen stabiel of groeiende zijn.
Steeds vaker zien we de natuur in de verdrukki,g komen door de aanleg van nieuwe woonwijken en bedrijventerreinen. Leefgebieden van planten en dieren worden door wegen, kanalen en spoorwegen steds kleiner. En er blijf minder ruimte over waar mensen kunnen ontspannen en recreëren. Soms vraag je je af: waar kan de natuur nog heen ??
Geef de natuur de ruimte.
Natuur en Milieu wil de natuur meer ruimte geven. Ze willen de open ruimte in ons land behouden. Natuurgebieden met elkaar verbinden , zodat planten en dieren kunnen overleven. Natuur en Milieu vindt het zinvoller om compact te bouwen in bestaande steden en dorpen en de leegstaande kantoorruimte te benutten. Keer op keer blijkt dat uitbreiding van wegen niet helpt tegen fileprobleem. We moeten creatief omgaan met de schaarse ruimte in ons land. En de (extensieve) landbouw zien te behouden.
Wat doet Natuur en Milieu daaraan ??
Al ruim 30 jaar zetten ze zich met hart en ziel in voor een schone , gezonde leefomgeving. Ze signaleren milieuproblemen en zoeken waar mogelijk een oplossing. Zo spraken ze in een grote campagne overheden, projectontwikkelaars en andere betrokkenen aan op hun taak de verdere teloorgang van het landschap te voorkomen. Ook werken ze b.v. aan bedrijftereinen die zuinig met ruimte omgaan. Soms is overleg niet voldoendeen stappenzij naar de rechter. Maar altijd in laatste instantie.
Ruim 62% van het aardoppervlak is bedekt met water dieper dan duizend meter. In deze onmetelijke donkere diepten vind je in de kloven en op onderwater berghellingen een onvoorstelbare rijkdom aan zeeleven.Volgens biologen leven daar , ver van onze menselijke wereld , nog tussen de half en vijf miljoen onbekende soorten. Sommigen stammen zelfs rechtstreeks uit de prehistorische tijden. Diep onder het wateroppervlak van oceanen bevinden zich grote onderwaterbergen en uitgestrekte bergruggen , waarvan de grootste toppen wel hoger dan duizend meter boven de zeebodem uitsteken.
Oerwouden in de diepzee.
Op de berghellingen groeien oerwouden van koudwater koraal , waaierkoralen, gorgonia's ,sponzenen ander onderwaterleven.Met daartussen vissoorten , die alleen te vinden zijn in de diepzee , zoals de veelgeviste Atlantische Slijmkop, reuzenpijlinktvissen , die wel groter dan 12 meter kunnen worden , potvissen en diepzeehaaien. Wetenschappers zijn nog maar ruim 30 jaar bezig om dit moeilijk bereikbare onontdekte stukje aarde te beschrijven. We staan dan ook maar aan het begin van wat daar allemaal te vinden is . Bij alleen al één onderzoek op een gebied zo groot als een half tennisveld, werden zo'n 900 soorten gevonden. Daarvan was de helft nog onbekend voor de wetenschap.
Bottom trawling.
Deze levensvormen worden momenteel ernstig bedreigd door de verzwaarde sleepnetten vandebottom trawlers, die koraalwouden kapot trekken , op zoek naar de diepzeevis. Met hulp van nieuwe technologieën als akoestische viszoekers en satellieten gaan deze sleepnetten steeds dieper op zoek naar vis.Sommige sleepnetten hebben een opening zo groot als een voetbalveld en zijn zo hoog als drie verdiepingen van een flatgebouw. De zware stalen rollers onder de netten verwoesten alles wat ze op hun pad tegenkomen. De schade kun je vergelijken als je op land met dezelfde methode , hele velden, steden en bossen kapot walst op zoek naar een paar koeien.
Verbod.
Niemand weet percies hoe lang het duurt voordat de diepzeewouden weer aangegroeid zijn, en of ze überhaupt kunnen aangroeien. De enige manier om te voorkomen dat de sleepneten allerei voor ons onbekend zeeleven kapot maken is een verbod op deze verwoestende vismethode.
Greenpeace en inmiddels meer dan duizend zeebiologen uit 60 verschillende landen hebben een pleidooi ondertekend voor een moratorium op bottom trawling in internetionale wateren.
De zee rondom deze onderwaterberggen moeten worden gesloten voor de visserij , voordat ze voorgoed in een woestijn veranderen.
Op 8 okt. 2005 werd een groot gebied van Noord-Pakistan getroffen door een zware aardbeving. Enorme vernielingen , een dodental van ruim 80.000 mensen en honderdduizenden gewonden waren het gevolg van dit natuurgeweld. Ruim drie miljoen Pakistani zijn de winter dakloos in gegaan . Er was op korte termijn behoefte aan onderkomen en basisinrichting voor deze barre omstandigheden.
In de eerste drie weken na de aardbeving heeft Mensen in Nood noodhulp verstrekt aan de slachtoffers.Deze noodhulp bestond uit 5.431 tenten,16.281 dekens,9.365 jerrykans en 4.822 keukengerei.
Dit was van tijdelijk aard , want met de winter in aantocht was permanent onderkomen meer gewenst. Getroffen huishoudens kregen van CRS een zogenaamde 'shelterkit'. Dit pakket bestond uit nieuw materiaal zoals gofplaten die gebruikt konden worden door de bevolking voor de bouw van nieuwe huizen. Daar waar het mogelijk was kon de shelterkit samen met materiaal van hun oude huizen gebruikt worden.De bevoking kreeg uitleg om zodaniig te bouwen , dat bij een eventuele nieuwe aardbeving de huizen minder beschadigd raken en minder slachtoffers vallen. Ook is er veel aandacht beteed aan sanitatie en hygiëne.
CRS (Catholic Relief Services) heft zich vooral gericht op de getroffen huishoudens in de meest afgelegen gebieden.De gebieden gelegen hoog in de bergen zijn in de winter slecht bereikbaar en dar zouden de mensen ook het hardst getroffen worden door de kou. Er werd gevreesd dat door een strenge winter er nog meer slachtoffers zouden vallen. Door de snelle hulpverlening en de relatief zachte winter is een tweede ramp voorkomen.
In de periode december tot maart 2006 heeft CRS Pakistan 15.050 shelterkits uitgedeeld waarmee nieuwe huizen zijn gebouwd. Hiervan zijn 1.00 shelterkits gefinancierd door Mensen In Nood. De wederopbouw van het getroffen gebied is nog in volle gang.
We kunnen de schade van klimaatverandering aanzienlijk beperken , al we onze energie efficiënter gebruiken en snel en op grote schal overstappen op duurzame energiebronnen. Zon en wind leveren schone energie en raken nooit op. Goede alternatieven voor fossiele brandstoffen zijn ook biomassa , waterkrachtcentrales en getijdenstroom.
Het laatset rapport van de International Panel on Climate Change (IPCC) van de Verenigde Naties bevestigd dat er al honderden betaalbare schone technologiën beschikbaar zijn. Technologiën die meehelpen om de schadelijke uitstoot van broeikasgas te verminderen. Wereldleiders en regeringen moeten dan ook meer doen om de nog bestaande barrières weg te nemen en zo het gebruik van duurzame technologiën te stimuleren.
Nieuw energietijdperk.
Door het grootschalig gebruik van duurzame energie met de mens een nieuw energietijdperk inluiden. Een tijdperk waarin economische groei, nieuwe banen , technologische innovaties en naturlijk een schoner en minder bedreigd milieu samen kunnen gaan.
Om duurzame oplossingen een plek in de markt te geven , moeten regeringen en bedrijfsleven afzien van het gebruik van vervuildende technoloieën. Zo is vuile stroom ( electriciteit gemaakt van kolen, olie of gas) in meeste geïndustrialiseerde landen zwaar gesubisidieerd. Hierdoor wordt de prijs van vuile stroom kunstmatig laag gehouden. De kosten van klimaatverandering worden niet doorberekend in de prijs van vuile stroom. Duurzame energie en schone technologieën krijgen veel minder steun van overheden. Om durzame energie een echte kans te gevenmoet er een gelijke behandeling zijn.
Dankzij Mensen in Nood wonen 113 gezinnen weer in een goed huis in het noorden van Maroko. De families raakten dakloos na een zware aardbeving in het gebied in februari 2004. Mensen in Nood kreeg van uit de Marokkaanse gemeenschap en vanuit een aantal gemeenten, waaronder Amsterdam, Rotterdam en Den Haag , financiële steun voor het project. Met een totaal van 476.00 euro werden ook twee scholen gerenoveerd. Daarnaast werd er een inloophuis voor vrouwen gebouwd. De Marokkaanse overheid ivesteerde 3.000 euro per gezin voor de funderingvan de huizen, vervolgens betaalde Mensen in Nood 3.500 euro om ze verder af te bouwen.De overheid heeft geInvesteerd in goede wegen , een elektriciteitsnet en er ligt nu waterleiding , dat was er voor de aardbeving allemaal nog niet.
Zware aardbeving in Bam
Op 26 dec. 2003 werd de stad Bam in Iran getroffen door een zware aardbeving. Het project van Mensen in Nood werd in maart van dit jaar afgerond. Resultaat 451 nieuwe huizen en daarnaast nog 79 huizen speciaal voor gezinnen waarvan de vader/kostwinnaar was omgekomen bij de aardbeving. Ook werden er twee scholen gebouwd en kwamen er nieuwe kinderspeelplaatsen. Onder leiding van Henk Meyer werd het project opgezet en afgerond. Meyer is tevreden over de goede samenwerking van Mensen in Nood met de lokale bevolking. Meyer is alleen teleurgesteld dat er vanuit Nederland zo weinig (media) aandacht was voor de wederopbouwprojecten in Iran.
Niemand weet percies hoeveel meer kooldeoxide we nog kunnen uitstoten voor klimaatverandering echt gevaarlik wordt. Wel zijn we een grens gepaseerd. Mensen en ecosystemen ondervinden nu al de effecten van klimaatverandering een steeds groter wordende lijst. Van smeltende gletsjers , uit elkaar vallende poolijs , ontdoide permafrost( permanent bevroren bodem), stervende koraalriffen , ee, stijgend zeeniveau , veranderende ecosystemen tot fatale hittegolven.Van de inuit op de Noordpool tot de eilandbewoners van de Stille Zuidzee , overal kampen mensen met veranderende omstandigheden.
Dit is pas het begin.
Nog lang niet alle gevolgen van klimaatverandering zijn bekend. Daarom dringt de tijd en moeten we nu ingrijpen om verdere catastofale veranderingen te voorkomen. Hieronder een lijst van effecten waar we mee te maken krijgen als we zo doorgaan met onze broeikasgasuitstoot en het kappen van bos.
+ Een stijgend zeeniveau door het smelten van de gletsjers en warmteuiteenzetting van de oceanen. + Massale uitstoot van nog meer broeikasgassen door het smelten van de permafrost en het verdwijnen van bossen , wat de opwarming van de aarse zal versnellen. + Een verhoogde kans op extreem weer zoals hittegolven, drogtes, en zware buien. Nu al is het aantal droogtes verdubbeld de afgelopen 30 jaar. + Ernstige effecten op regionaal niveau. In Europa zullen b.v. rivieren vaker overstromen. Kustgebieden krijgen vaker te maken met overstromingen, erosie en verlies van gevoelige wetlands. +Ernstige bedreiging van gevoelige natursystemen zoals gletsjers, arctische-en bergecosystemen, oerbossen , regenwouden, koraalriffen, prairie wetlands en inheemse graslanden. + Een grotere kans op uitsterven van diersoorten zoals de pinguïn, Bengaalse tijger , ijsbeer en boomkangoeroe , en verlies van biodiversiteit. Een artikel in het blad Nature stelt dat maar liefst ruim 20% van alle die-en plantensoorten wordt bedreigt.
Armste landen het meest getroffen.
De grootste effecten zullen in de armste landen plaatsvinden. Landen die zich het minst kunnen verweren tegen natuurrampen, als stijgend zeewater, ziekte-epidemieên en een teruggang in agarische productie. Deze landen vidt je vooral in Azië, Afrika en eilanden in de Grote Oceaan. Zij zullen het meest de dupe zijn van klimaatverandering.
Catastrofale lange termijneffecten wanneer de opwarming van de aarde doorgaat :
+ Het stoppen, veranderen , of vertragen van de Atlantische Golfstroom. Dat leidt weer tot dramatische effecten op het Europese klimaat en zal wereldwijd oceaanstromen ontregelen. + Een rampzalige uitstoot van methaangas uit de oceanen draagt bij aan de snelle verhoging van methaan in de atmosfeer en verdere wereldwijde opwarming. + Het smelten van de ijslagen van Groenland en Antartica. Als we niets doen om verdere opwarming van de aarde te voorkomen , zal het smelten van het Groenlandse poolijs een onomkeerbaar gevolg zijn. Dat kan leide tot een stijging van het zeeniveau met maar liefst 7 meter.
Onmiddelijk iets aan doen.
Nooit eerder stond de mensheid oog in oog met zo'n enorme milieucrisis. Als we niet onmiddelijk met zijn allen iets doen aan de opwarming van onze aarde, zal de schade onomkeerbaar zijn.
In Surinaname , maar ook in Nederland komen hulpacties op gang voor de getroffen bevolking. Mensen in Nood heeft een aantal lokale partnerorganisaties in het gebied, met wie we al jaren samenwerken. Wij steunen hen in de noodhulpfase. Mensen in Nood maakt deel uit van de Samenwerkende hulp organisaties in Nederland. Vanuit dit team worden de noodhulpactiviteiten gecoödineerd. Het team heeft dagelijks overleg over hun werk in het gebied en koppelt dit terugaan de Surinaamse overheid. Zo zit iederéén op één lijn.
Drinkwater en voedsel
Er wordt druk gewerkt aan het aanpakken en distribueren van noodhulppakketten. Er is vooral behoefte aan veilig drinkwater, voedsel , dekzeil,hangmatten,huisraad en dergelijke. In de voedselpakketten zit rijst, olie,zout,zeep, lucifers , kaarsen, etc.. Op 10mei zijn 750 voedselpakketten gedistribueerd ,op 11 mei zouden wederom 4 vrachtwagens met noodhulppakketten naar het gebied afreizen. Het belangrijkste probleem op diet moment is drinkwater. Het rivierwater is bijzonder vies. Momenteel is er nog voldoende regenwater dat voor coonsumptie kan worden opgevangen, maar rivierwater zal waarschijnlijk binnenkort gekookt en gezuiverd moeten worden.
Gezondheidszorg
De gezondheidstoestand is op dit moment stabiel. De Medische Zending, lokale Mensen in Nood partner, is inmiddeels naar boven Suriname en het Tapanahony gebied afgereisd om de situatie te inventariseren. Voorkomen moet worden dat er epidemieën uitbreken als diarree.
Ernstige droogte hoeft geen ramp te zijn. Droogte in Kenia is een feit. Dit zou niet hoeven leiden tot ernstige hongersnood. Mensen in Nood/Cordaid startte met vijftien lokale partnerorganisaties een grootschalig project in Kenia om de bevolking weerbaar te maken tegen de droogte.
Zware regenval heeft Kenia in de afgelopen weken verrast. In sommige regio's waar Mensen in Nood droogte cyclus management uitvoert is de watervoorziening door de regen sterk verbeterd. De mensen en het vee die de lange periode van de droogte hebben overleefd kunnen nu letterlijk en figuurlijk bijtanken. Ondanks de grote opluchting blijft het voedseltekort bestaan. Er zijn plekken waar door te veel regen het voedsel en zaaigoed bedorven is. Mensen in Nood heeft als reactie op de regenval en verbeterde watervoorziening de activiteiten met betrekking tot watertoevoer stopgezet. Er wordt nu aandacht besteed aan de nodige steun om zo doeltreffend mogelijk om te kunnen gaan met de nieuwe situatie.
Steeds vaker droogte.
Droogte hoort bij het leven in Kenia. Een derde van de bevolking leeft in de droge gebieden in het noorden en zuiden van het land. Vroeger was elke tien jaar door ernstige droogte noodhulp noodzakelijk. Hoe vervelend ook , het was te voorzien. In de afgelopen jaren volgden perioden van droogte elkaar sneller op. Dit is waarschijnlijk het gevolg van klimaatsverandering.
'Droogte zorgt steeds vaker voor grote problemen bij de nomaden op het platteland in Kenia' , aldus Sasja Kamil , project-verantwoordelijke bij Mensen in Nood. Momenteel is er om de paar jaar , soms zelfs jaarlijks , droogte. Dit doorkruist het traditionele systeem van veeteelt van de nomaden , dat eeuwenlang wel goed werkte. ze vertrokken altijd voordat een stuk land helemaal kaalgeraasd was en hielden stukken land reserve voor de droogteperioden. Doordat de droogteperioden nu zo snel op elkaar volgen is er steeds minder grond beschikbaar. Zo hebben de nomaden steeds minder reserves en warden ze kwetsbaarder en kwetsbaarder. Bij acute hongers-nood is voedselhulp het enige juiste antwoord. In het verleden zijn hier al veel mensenlevens mee gered. Maar noodhulp kan ook leiden tot een te grote afhankelijkheid. Mensen in Nood/Cordaid werkt aan een preventieve aanpak die deze afhankelijkheid doorbreekt.
Droogte is een feit , maar als we een manier vinden om mensen weerbaar te maken , hoeft droogte geen ramp te zijn. Om tot een goede oplossing te komen werd de hulp van de experts ingeroepen: de lokale bevolking. Wie anders dan zij hadden al eeuwenlang ervaring in het omgaan met de droogt?
Mensen in Nood stelt 75.000 euro beschikbaar voor hulp aan de slachtoffers van de overstromingen die de binnenlanden van Suriname overspoelden. Het geld zal besteed worden voor acute noodhulp aan de getroffenen van de overstromingen in het Zuid Oosten van Suriname. Naar schatting zijn er 30.000 getroffenen. De hulp bestaat uit het uitdelen van voedsel, medicijnen en het organiseren van vervangend onderdak en verloopt via de lokale partnerorganisaties van Mensen in Nood. De zojuist begonnen regentijd geeft voorlopig geen vooruitzicht op verbetering.
Mensen in Nood kan terugvallen op een jarenlange structurele samenwerking met lokale regio's in Suriname. Het BInnenland Overleg en Mensen in Nood overleggen op welke manier de lokale bevolking zo snel en goed mogelijk geholpen kan worden.
16/05/06- Vastgeketende olifanten vrijgelaten in Tesso Nilo.
Acht van de tien olifanten die bijna zeven weken geleden werden vastgeketend in de provincie Riau op het Indonesische eiland Sumatra , zijn maandag door de lokale autoriteiten overgebracht naar Tesso Nilo Nationaal Park , een natuurgebied.
Het Wereld Natuurfonds is blij dat de olifanten niet langer aan bomen zijn vastgeketend en nu vrij kunnen rondlopen. Maar het WNF realiseert zich tergelijkertijd dat het Tesso Nilo Park te klein is om nog meer olifanten op te vangen. Op diet moment is slechts 38.000 hectare van het park beschermd gebied. Het WNF is van mening dat voor al het leven in het park minstens 100.000 hectare nodig is , zoals in het verleden al is toegezegd door de Indonesische overheif. Het volledige gebied moet beschermd worden, voordat het als een geschikte locatie kan dienen voor de wilde olifanten, aldus het WNF in Indonesië.
De tien olifanten maakten deel uit van een kudde van tussen de 17 en 51 olifanten in het Bengkalis District van Riau die geen leefgebied meer hadden door de vernietiging van het bos waarin zij leefden. Op zoek naar voedsel kwamen ze enkele weken geleden terecht op de akkers van een nabijgelegendorpje. Vervolgens werden tien olifanten door de lokale autoriteiten van Riau gevangen genomen en vastgeketend. WNF heeft de afgelopen weken voor een dierenarts en voldoende water en voedsel gezorgd. Ondanks de goede zorgen is één van de olifanten bezweken aan zijn verwondingen, die ontstonden door de veel te strakke, roestige kettingen om de poten.
Alexandra van Nieuwenhuyzen , fondsmanager Mensen in nood reist met journalisten in Zuid Soedan.
De verhalen van de mensen zijn verschrikelijk. Ze sprak met een vrouw van wie de man is vermoord in Darfur. Ze was na een lange reis aangekomen in Zuid Soedan. Daar zat ze dan met vijf kinderen aan de oever van de rivier , zwaar getraumatiseerd en zonder ook maar iets van voedsel , drinkwater of onderdak. Ze hoopt op een betere toekomst in Zuid Soedan , maar ze weet ook dat het niet gemakkelijk zal worden. En zo heeft iedereen die ze daar sprak zijn of haar eigen dramatische verhaal.
Voor het begin van het regensiezoen , eind mei, hopen nog duizenden vluchtelingen ( in totaal 26.000 mensen) Zuid Soedan te bereiken. Grote groepen mensen steken de rivier over , de grens tussen Dafur en Zuid Soedan , opzoek naar een nieuw en vooral beter leven. Van Nieuwenhuyzen : " Nu al regent het in het gebied en worden wegens modderpoelen. Vanochtend stonden we acht uur te wachten , voordat een vrachtauto langskwam die onze auto uit de modder kon trekken. Vanaf juni lukt de bussen en auto's maandenlang niet meer om de vluchtelingen te bereiken. Onze hulpverleners werken keihard om nog zoveel mogelijk mensen te helpen voor die tijd.
De problemen in Darfur zijn inmiddels wel bekend, de aanhoudende oorlog heeft miljoenen mensen getroffen.
Ook in de vluchtelingenkampen in Darfur zijn de mensen niet veilig , ze worden vermoord of verkracht door rebellen. Mensen in Nood/Cordaid rijdt met mobiele klinieken door het zuiden van Darfur om de vluchtelingen medische zorg te verlenen.
"Als de vluchtelingen de oversteek kunnen maken naar Zuid Soedan , worden ze daar door onsopgevangen met lokale bussen die hen naar plekken brengen waar ze in ieder geval water(putten) en voedsel is. We verstrekken,water,voedsel en noodhulppakketten", aldus Van Niewenhuyzen. "Het werk is enorm moeilijk", aldus Van Nieuwenhuyzen ; " elke papierclip moet nog ingevlogen worden , er is al dagen geen internetcontact mogelijk. Er zouden een week geleden al hulppakketten worden gebracht , maar die zijn nog steeds niet op de plaats van bestemming. De pakketten bevatten o.a. tentzeilen, die de mensen moeten beschermen tegen de aanhoudende regen. Veel vluchtelingen zitten nu nog onbeschermd. Al die vrouwen met kleine kinderen , we zijn bang dat er snel ziektes uitbreken als de pakketten nu niet gauw aankomen.
Het lijken wel plantages, want alle bomen zijn er van dezelfde soort. Toch zijn er aan de zogenaamde 'duivelstuinen' in het oerwoud van de Amazone geen mensen te pas gekomen, laat staan duivels. Het zijn de mieren die hier de omgeving naar hun hand zetten.
In het Amazonewoud komen stukken bos voor waar één soort boom groeit. Vreemd, want in een normaal regenwoud loopt het aantal soorten in de honderden. Op deze plaatsen groeien alleen exemplaren van Duroia Hirsuta, een boom waar verder weinig bijzonders aan te zien is. Hoe kan dat ? Duivelswerk is het, volgens de legenden van de lokale bevolking, die deze stukken bos daarom 'duivelstuinen' noemt.Het is een kwestie van chemische oorlogvoering door de bomen, dachten biologen tot voor kort. Maar een drietal Amerikanen heeft nu aangetoond dat het anders zit. Het is het werk van mieren, die systematisch onkruid wieden en daarbij de gifspuit kwistig hanteren. Megan Frederickson, Michael Green en Deborach Gordon plantten jonge boompjes in het regenwoud. Ze hadden al het vermoeden dat tuinierende mieren de aanstichters zijn van de monocultures. Op en om de bomen in de 'duivelstuinen' wemelt het namelijk van de mieren. Allemaal van één enkele soort( voor de liefhebber:Myrmelachista Schumanni). De mieren wonen in speciale, holle stengels van de boom. Dit soort relaties tussen mieren en bomen is schering en inslag in het oerwoud. De boom levert woonruimte, de mieren beschermen hem tegen vijanden.
Dat onder die vijanden ook planten kunnen valen is nieuw. De drie onderzoekers plantten eerst jonge boompjes van een soort die veel in het oerwoud voorkomt, maar dus niet in de 'duivelstuinen. Ze zetten de boompjes binnen en buiten de duivelstuinen neer. Biinnen de duivelstuinen zagen ze dat de mieren onmiddelijk in de aanval gingen als ze de kans kregen. Ze beten kleine gaatjes in de bladeren en staken daar vervolgens de punt van hun achterlijf in , om er gif in te spuiten. Al na een dag zaten er grote dode plekken in de bladeren, en na 5 dagen hadden de boompjes bijna geen bladeren meer.
Zonder bemoeienis van de mieren was er niets mis met de jonge aanplant, of die nu binnen of buiten de duivelstuinen stonden. Analyse van het mierengif toonde aan dat er niets bijzonders in zat: het was puur mierenzuur. Voor het eerst is daarmee bewezen dat mierenzuur ook als onkruidverdelgingsmiddel gebruikt wordt.
En de mieren zijn succesvolle boeren , want bestaande duivelstuinen worden steeds groter.
"Duivelstuinen bedekten 4,5 procent van ons studiegebied en werden jaarlijks ongeveer 0,7 procent groter" schrijven de onderzoekers. Uitgaand van deze groeisnelheid schatten we dat de grootste duivelstuin in het gebied , met 351 planten, een leeftijd heeft van 807 jaar.
De Noordpool is razendsnel aan het smelten! De ijskap is in de afgelopen 100 jaar nog nooit zo klein geweest. Dat blijkt uit een onderzoek van Amerikaanse wetenschappers.
De afkaveling was vooral sinds 2001 sterk. De onderzoekers maken zich zorgen omdat het ijs de komende jaren steeds sneller in omvang af zal nemen als er geen maatregelen worden genomen. Volgens de onderzoekers van de Amerikanse ruimtevaartorganisatie NASA en het Amerikaanse informatiecentrum voor sneeuw en ijs (Nsidc) bedroeg de hoeveelheid ijs in september 2005 5,31 miljoen km. Tussen 1970 en 2000 was dat gemiddeld nog 7 km., blijkt uit satellietbeelden. De onderzoekers wijten het smeltproces mede aan de opwarming van de aarde door de uitstoot van broeikasgassen. Als de trend zich doorzet zal al het Noordijs in 2060 gesmolten zijn.
Mijn hart sloeg op hol en ik kwam adem tekort. Ik voelde me vrij stom! Hoe ga ik dit iedereen vertellen? Toch was het percies dat wat ik ging doen. Ik liep bijna 3 km terug naar de oude molen bij de waterval vanwaar ik was gestart. Ik had mijn mobiele telefoon bij me , maar die gebruikte ik normaliter allen om in noodgevallen aan mijn vriendin te vragen of zij mij met de kano kon komen halen. Bij de waterval zag ik een man in een bestelwagen die waarschijnlijk voor de golfbaan werkte die daar werd aangelegd. Ik vertelde hem dat ik een getuige nodig had voor wat ik net had gezien. Hij vroeg mij om op te houden met "die treop" te roken. Ik smeekte hem bijna om mee te gaan maar hij weigerde en vertelde mij dat ik gek was. Dichtbij stond ook een reperatiewagen van de kabeltelevisie , en ik vroeg aan de monteur ook om mee te gaan , hij weigerde ook. Ik besloot die twee te vergeten en stroomafwaarts terug naar de kreek te lopen waar het allemaal gebeurd was. Ik kon mijn ogen niet geloven! Toen ik daar aankwam-ik kan het niet verklaren-was alles veranderd. Er waren helemaal geen voetafdrukken en andere tekenen van de kleine mensen meer ! Was het echt? Ben ik gek? Voor mij waren zij echt. Toen ik mijn vriendin het hele verhaal vertelde, lachte zij alleen maar en vertelde me over de tijd dat zij een klein groen mannetje onder de struiken bij het huis van haar grootmoeder had gezien toen zij nog klein was.
Wat heeft Steve W. meegemaakt ? Stuite hij op echte, maar zelden geziene schepselen die in deze wereld bij ons wonen? Of stapte hij voor een kort ogenblik in een andere tijd en ruimte waar andere afmetingen en een andere werkelijkheid zijn als die van ons? Steve wil nog een keer terug naar de plek maar deze keer met een vriend die , zo hoopt hij , getuige wil zijn.
