Het lijken wel plantages, want alle bomen zijn er van dezelfde soort. Toch zijn er aan de zogenaamde 'duivelstuinen' in het oerwoud van de Amazone geen mensen te pas gekomen, laat staan duivels. Het zijn de mieren die hier de omgeving naar hun hand zetten.
In het Amazonewoud komen stukken bos voor waar één soort boom groeit. Vreemd, want in een normaal regenwoud loopt het aantal soorten in de honderden. Op deze plaatsen groeien alleen exemplaren van Duroia Hirsuta, een boom waar verder weinig bijzonders aan te zien is. Hoe kan dat ? Duivelswerk is het, volgens de legenden van de lokale bevolking, die deze stukken bos daarom 'duivelstuinen' noemt.Het is een kwestie van chemische oorlogvoering door de bomen, dachten biologen tot voor kort. Maar een drietal Amerikanen heeft nu aangetoond dat het anders zit. Het is het werk van mieren, die systematisch onkruid wieden en daarbij de gifspuit kwistig hanteren. Megan Frederickson, Michael Green en Deborach Gordon plantten jonge boompjes in het regenwoud. Ze hadden al het vermoeden dat tuinierende mieren de aanstichters zijn van de monocultures. Op en om de bomen in de 'duivelstuinen' wemelt het namelijk van de mieren. Allemaal van één enkele soort( voor de liefhebber:Myrmelachista Schumanni). De mieren wonen in speciale, holle stengels van de boom. Dit soort relaties tussen mieren en bomen is schering en inslag in het oerwoud. De boom levert woonruimte, de mieren beschermen hem tegen vijanden.
Dat onder die vijanden ook planten kunnen valen is nieuw. De drie onderzoekers plantten eerst jonge boompjes van een soort die veel in het oerwoud voorkomt, maar dus niet in de 'duivelstuinen. Ze zetten de boompjes binnen en buiten de duivelstuinen neer. Biinnen de duivelstuinen zagen ze dat de mieren onmiddelijk in de aanval gingen als ze de kans kregen. Ze beten kleine gaatjes in de bladeren en staken daar vervolgens de punt van hun achterlijf in , om er gif in te spuiten. Al na een dag zaten er grote dode plekken in de bladeren, en na 5 dagen hadden de boompjes bijna geen bladeren meer.
Zonder bemoeienis van de mieren was er niets mis met de jonge aanplant, of die nu binnen of buiten de duivelstuinen stonden. Analyse van het mierengif toonde aan dat er niets bijzonders in zat: het was puur mierenzuur. Voor het eerst is daarmee bewezen dat mierenzuur ook als onkruidverdelgingsmiddel gebruikt wordt.
En de mieren zijn succesvolle boeren , want bestaande duivelstuinen worden steeds groter.
"Duivelstuinen bedekten 4,5 procent van ons studiegebied en werden jaarlijks ongeveer 0,7 procent groter" schrijven de onderzoekers. Uitgaand van deze groeisnelheid schatten we dat de grootste duivelstuin in het gebied , met 351 planten, een leeftijd heeft van 807 jaar.
Reacties op bericht (1)
31-05-2006
Groeten.
Nog veel bloggenoegen
Berichtgeving over Steden en Gemeenten in Vlaanderen - Toerisme - Evenementen - Cultuur - BV's - Streekgerechten - Dialect - enz...
