Wetlands in Nederland
Nederland is een waterrijk land. Het grootste deel van de Nederlandse natuur bestaat uit wetlands. Bij elkaar ongeveer een kwart van de oppervlakte van Nederland. Zij zijn zeer rijk aan planten-en diersoorten. Denk bijvoorbeeld aaan de Millingerwaard en de Biesbosch. Nederland heeft hele verschillende soorten wetlands , zoals : Grote zoutwater wetlands als de Waddenzee en de Oosterschelde/Westerschelde/Markiezaat , met zijn zandplaten die bij laagwater droog komen te liggen , ideaal voor enorme aantallen trekvogels. Landinwaarts gelegen zoetwater wetlands , zoals de Wieden/Weerribben/Rottige Meente , de Gelderse Poort en de Biesbosch , elk met hun geheel eigen karakter.
![](http://img222.imageshack.us/img222/1175/wadden2blog28sa.jpg)
Bescherming en bedreigingen
Nederland doet veel aan de bescherming van wetlands. Begin jaren zeventig stond Nederland aan de wieg van de Ramsar-conventie , een internationaal verdrag over de bescherming van wetlands. Nog steeds is Nederland één van de voortrekkers. Zelf heeft Nederland ongeveer de helft van alle in aanmerking komende wetlands aangemeld voor de 'Ramar-lijst' van beschermende wetlands. Maar ook in Nederland is de situatie niet overal ideaal: - in de Waddenzee gaat de kokkelvisserij ten koste van grote aantallen trekvogels - de mogelijkheid van toekomstige gaswinning kan een gevaar betekenen voor de Waddenzee en de Biesbosch.
Overstromingen en droogtes
Nederland kampt steeds vaker met overstromingsgevaar in de winter en watertekort in de zomer , twee kanten van dezelfde medaille. In West Europa zijn veel grote rivieren gekanaliseerd , zodat zij hun water snel naar ze afvoeren. Wetlands en uiterwaarden langs de rivieren n die bij hoogwater kunnen overstromen, zijn drooggelegd. Het waterbergend vermogen is sterk aggenomen. Door klimaatverandering krijgen we echter vaker te maken met hevige regenval. De beddingen van b.v. de Rijn en de Maas zijn dan te smal om alle water te kunnen afvoeren. Gevolg : overstromingen.
|