Herkomst.

Ironisch genoeg was de MV Arctic Sunrise oorspronkelijk een schip voor de zeehondenjacht.
Greenpeace heeft ooit zelfs een blokkade voor het schip opgeworpen toen het installaties transporteerde voor de Frans regering , die dwars door een leefgebied van pinguîns in het Zuidpoolgebied een landingsbaan wilde aanleggen.
Desondanks nam Greenpeace het schip in 1995 in gebruik.

Geschiedenis.

De scheepsromp is afgerond en heeft een kiel  , zodat het schip uit het ijs wordt getild in plaats van te worden verbrijzeld.
Eind 1996 liet Greenpeace the Arctic Sunrise op de werf aanpassen aan de ijzige omstandigheden op Antartica.

Acties.

De Arctic Sunrise begon aan zijn Greenpaece-aventuur tijden de Brent spar-campagne , toen het schip werdt ingezet tegen het dumpen van olieinstallaties in zee.
In 1997 voer het als eerste schip helemaal rond het James Ross-eiland in het Zuidpoolgebied.
Dat was pas mogelijk nadat een 200 meter dikke ijsrichel bezweek , die het eiland met Antartica verbond.
Dit was maar één van de vele bewijzen voor de wereldwijde klimaatverandering die de Arctic Sunrise heeft helpen demonteren.
De Arctic Sunrise keerde regelmatig terug naar het noordpoolgebied om actie te voeren tegen Northstar, het project van Britisch Petroleum dat een nieuw oliewinningsgebied in zee wide exploiteren.
Olievervuiling bedreigde dit kwetsbare gebied.
Bovendien draagt oliewinning-verbranding van olie- bij aan de verdere opwarming van de aarde.

In de Zuidelijke Oceaan verijdelde de Arctis de pogingen van Japan om zijn zogenaamde ' wetenschappelijke ' progamma voor de walvisjacht voort te zetten.
Het schip achtervolgde tot in de grootste piratenhaven van het eiland Mauritius piratenschepen die illegaal visten op antarctische zeebarzen.
In 2000 manoevreerde de Arctic Sunrise zich direct in de baan van de Amerikaanse kruisraketten. Toch kon het schip de Verenigde Staten er niet van weerhouden zijn 'Star Wars'-raketafweersysteem te testen. Dit dreigt een nieuwe nuclaire wapenloop te ontketenen.


Persoonlijke noot.

De kaptein van de Arctic Sunrise  , Arne Sorensen , tijdens de expeditie in de Zuidelijke oceaan in december 1999.

Tijdens ons vreedzame protest tegen illegale walvisjacht door Japan in de wateren rond de Antartica werden we opgeschrikt door een gigantische klap , waarna het schip vervaarlijk begon te rollen. De eerste machinist David de Jong rende naar de brug en riep: ' dat klonk niet als ijs!' Hij had gelijk . Het was geen pakijs of een ijsberg , maar de Japoanse walvisvaarden Nisshin Maru die ons ramde. Het schip woog tien keer zoveel als de Arctic Sunrise. Hoewel de Japaners de levens van beide crews op het spel zette, raakte er gelukkig niemand gewond.