Ik ben lenie
Ik ben een vrouw en woon in Mezquitilla (Spanje) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 00/00/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: de computerde tuin en lezen.
Ik ben Lenie en 43 jaar getrouwd met Coen.
Wij hebben twee zonen en 4 kleinkinderen.
Vanwege mijn gezondheid wonen Coen en ik al 20 jaar in het zuiden van Spanje
Gisteren dus naar het ziekenhuis in Malaga geweest.Hier bij ons in het streekziekenhuis waren alle voorbehandelingen gedaan. Mantoux prik,bloedonderzoek ,foto´s ,scans etc. Met dit hele pakket naar het universiteit ziekenhuis,want daar konden ze mij beter helpen. De rit erheen verliep al lekker,over de snelweg doen wij er normaal driekwartier over,maar nu zaten wij in de file en duurde de reis 2 uur. Geen punt ,een bijzonder aardige chirurg bekeek in alle rust alle papieren en foto´s ..Ging ook nog met een slang door mijn neus naar mijn keel etc en toen dachten wij ,nu vertelt hij wel wanneer de operatie is. Jammer genoeg niet want er moet eerst nog een resonancia gemaakt worden ,om te kijken hoever de bult van de slagader is verwijderd. Een prima verzorging dus en dat allemaal geheel gratis want bij 65 jaar betaal je hier niets meer. Terugkomen 13 oktober en dan weten wij meer. Op een terrasje koffie gedronken en broodje gegeten en toen maar langs de kust naar huis. Natuurlijk meteen veel telefoontjes ,als eerste kleinzoon Luuk ,oma wat hebben ze gezegd en ik vertel mijn verhaal en dat ik de 13 de wel meer zal horen. Oma weet je wel dat dit op een vrijdag is ,vrijdag de 13 de.Mannetje dat geeft niet hoor want dat kennen ze hier niet,hier moet je uitkijken voor dinsdag de 13 de.Weer een geruststelling voor hem. Voorlopig is het dus afwachten.
Dank aan iedereen die zoveel in het gastenboek hebben geschreven en dat door de knop van Yvette,leuk hoor. Ik heb alleen op het ogenblik weinig tijd om aan het blog te werken. 4 Dagen zijn mijn vriendin en haar man uit Amerika hier geweest ,wat enorm gezellig was en voor de rest vullen we onze dagen met ritjes naar het ziekenhuis. Ik schijn een tumor in mijn nek te hebben en maandag horen we of ze het gaan opereren,maar ik heb er het volste vertrouwen in dat het goed gaat. Dus als ik wat minder aan mijn blog werken ,weten jullie de reden.
Vannacht om 2 uur hoorde we een gerommel ,lichtflitsen en zwaar onweer. Coen snel zijn bed uit en alle stekkers bij de computers eruit. Ik kon niet meer slapen ,want het bleef maar doorgaan ,de ene lichtstraal na de ander en het heeft geduurd tot 10 uur vanmorgen. In de 21 jaar dat wij hier wonen hebben wij nog nooit zoiets meegemaakt. Voor alle ramen en deuren snel allerlei badrollen neergelegd ,want anders stroomt het water naar binnen. Half 12 begon de zon weer fel te schijnen.
Vorige week liet ik een foto zien van vissen die hingen te drogen-de pinta roja - Het is familie van de haai en hij kan 80 cm lang worden. Je kunt hem ook gewoon bakken zonder hem eerst te drogen,maar als gedroogde vis wordt hij als tapa gegeten. Men bakt de gedroogde vis even op de plancha (hete plaat) om en om en snijdt ze dan in kleine stukjes en geeft er schijfjes citrien bij.
4grote niet te rijpe perzikken 7.5dl rode wijn 3 el suiker 1 kaneelpijpje 40 ml.brandewijn
Schil de perzikken en leg ze dicht tegen elkaar in een braadpan. Roer suiker door de wijn en schenk de wijn over de perzikken.Giet er zoveel water bij ,dat de perzikken onderstaan. Voeg kaneel en brandewijn toe en laat de perzikken op laag vuur zacht worden. Je kan ze warm of koud eten.
Voor de restaurants ,op het strand hangen deze vissen te drogen. De naam van die vissen is pinta roja.Ik heb gezocht naar recepten ervan ,maar kan nog niets vinden. Morgen zal ik eens in een restaurant vragen of ze een recept voor mij hebben.
Gisteren zijn wij een dagje naar Malaga geweest.Coen moest materiaal voor zijn schilderijen hebben. Je ziet overal deze prachtige bomen met paarse bloemen. De auto stond in een parkeergarage en wij zijn eerst lekker koffie gaan drinken op een terrasje en bekeken hoe wij bij die schilderswinkel moesten komen. Er werd ons aangeraden om met de bus te gaan,want het was aan de andere kant van Malaga en moeilijk uitteleggen hoe wij moesten rijden. Wij vroegen nog kan dat met de rolstoel,ja hoor geen probleem. Na wat zoeken hebben we de bushalte gevonden met een reuze aardige chauffeur (trouwens iedereen is hier erg vriendelijk) ,er kwam een rampa uit de bus naar beneden en zo kon ik erin rijden en op een aparte plek staan. Coen had uitgelegd waar we moesten zijn en wij werden gewaarschuwd dat we in de straat waren,maar zei de chauffeur,ik zal proberen zo dicht mogelijk bij de winkel te komen daar zoek ik wel een plekje.En dat deed hij keurig. Wij hebben een leuke busreis gehad door een gedeelte dat we niet echt kenden,dus gaan we daar nog eens heen om de buurt te verkennen.
Dit weekend hebben we drie dagen de Feria gehad. Alle dorpjes in de omgeving hebben in augustus hun eigen Feria. Ons dorp is wel klein,dus veel staat er niet,maar het was wel heel gezellig. Voor de grote waren er botsautootjes,een schiettent en een atractie met stieren waarop je moet proberen te blijven zitten. De rest was voor de kleintjes,een draaimolen,drie van die opblaasdingen waarop ze omhoog konden kruipen een springkussen en hengelen. En dan natuurlijk de tent van de gemeente ,waar iedere avond een ander bandje speelden en uitbundig gedanst werd. Nog een hamburgertentje en een met churros. Op de boulevard knalde al vanaf s´middags 12 uur de muziek. Gisterenavond groot vuurwerk. Het feesten duurt tot s´morgens 6 uur.
Ben een paar dagen bezig geweest met foto´s maken en sorteren,wilde er een slideshow van maken ,waar bij ik veel hulp heb gekregen van Ingrid van villa kakelbont,vanmiddag een mooie show er van gemaakt ,maar helaas zegt het blog,ik zie geen bericht. Foutje kijken hoe we dat weer oplossen.
Water vergaren. Een shaduf is een simpel mechanisme dat al in de 6 de eeuw in Spanje werd geïntroduceerd. Het is een hefboom die bestaat uit een lange houten balk die is bevestigd op een korte horizontale balk. Aan de korte achterzijde van de hefboom hangt een tegengewicht(rotsblok) en aan de lange voorzijde is een touw met een emmer. Door het loslaten van het tegengewicht zakt de emmer in een dieper gelegen waterbron en haalt het water naar de oppervlakte. De schroef van Archimedes. Het apparaat is niet door Archimedes uitgevonden,maar hij was de eerste die het documenteerde. Een grote houten schroef werd aangebracht in een cilinder.Zodra de schroef draaide,haalde het schroefdraad uit een dieper gelegen bron water omhoog naar een sluis. Noria Watermolens,overal waar snel stromend water was werden norias gebouwd. De watermolens werden in beweging gebracht door de kracht van het water dat tegen houten bladen aan het rad stroomde.Aan een ander verticaal rad waren emmers bevestigd die het water opschepten en leeg storten in een reservoir. Sagiya Deze werden aangedreven door ezels of paarden. Het mechanisme bestond uit twee haaks op elkaar staande houten tandraderen. Het verticale rad was boven de bron gemonteerd en dreef het horizontale aan, waar potten van aardewerk met touw aan waren bevestigd. Wanneer het dier zijn rondje liep kwamen de raderen in beweging zodat de potten zich met water vulden.
In de 8 eeuwen dat de Moren is Spanje vertoefden,hebben ze vernuftige irrigatiesystemen aangelegd. Overal in het Andalusische landschap vinden we nog sporen van de Moorse irrigatiesystemen. De Moorse waterspecialisten legden in heel Andalucië ondergrondse kanalen en aquaducten aan,bouwden fonteinen en waterbasins. Dankzij deze watertechnieken konden nieuwe tropische en subtropische gewassen ,zoals artisjokken,avocado´s, saffraan.sesamzaad en citrusvruchten wortel schieten in Andalucië, De Moren waren ook meesters in het verkrijgen van nieuwe variëteiten van bestaande mediterrane gewassen ,zoals verschillende soorten olijfbomen,dadelpalmen en vijgen bomen. In Granada bij het Alhambra zie je nog,waterreservoirs,bronnen en tunnels. In Nerja staat nog een aquaduct. In Córdoba op het dak van de Mezquita ligt een ingewikkeld raster van goten,pijpen en mini aquaducten om het schaarse regenwater op te vangen en naar grote waterresevoirs beneden onder de patio te geleiden.
Palmen snoeier Palmen snoeien is een erg zwaar,gevaarlijk en fysiek beroep. Soms hangt een snoeier wel vier uur hoog in de kruin van een palmboom,wel beveiligd door een rotsklimmer lijkende uitrusting. Hij verwijdert insecten die de palmen kunnen aantasten en redt vogels uit nesten. Een verkeerde beweging kan de palm definitief beschadigen. Alleen volledig verdroogde bladeren mogen worden verwijderd. een keer per jaar moet een palm gesnoeid worden. Van bovenaf gezien ,groeien de bladeren uit de stam cirkelsgewijs en volgen de wijzers van de klok. De snoeier moet rekening houden met de groeirichting van de vezel die de groei van de hele boom ondersteunt. Meestal gebeurt het snoeien in de zomer maar met het zachte klimaat van Andalucië kan het ,het hele jaar door. Bij de vrouwelijke palm worden soms de dadels weggehaald voor meer energie om te groeien. Wereldwijd leven 2800 soorten palmbomen.Van de 60 levende palmsoorten in Spanje wordt de enige autochtone palm,palmito genoemd (Chamacropshumilis) De kleine soort vind je overal in de campo in Zuid Spanje. Veel van de andere soorten zijn te zien in de tuinen van Finca la Concepción bij Malaga
In het voorjaar en in de zomer zijn er verschillende boten die met belangstellenden gaan vissen op tonijn. Volgens kenners is de baai van Malaga de beste plek. Elk jaar vanaf maart zwemmen de tonijnen door de straat van Gibraltar de Middelandse zee binnen om kuit te schieten. Lukt het de sportvissers om tonijn te vangen mogen ze deze niet verkopen ,wel zelf opeten. De sportvissers vangen vooral de gewone tonijn (Thunnus thynnus ) ook wel blauwvin tonijn of rode tonijn genoemd. Dit is de grootste tonijn ,hij kan 4,5 meter lang worden met een gewicht van 800 kilo. In de zomermaanden leeft deze tonijn vlakbij de kust in ondiep water. Scholen tonijnen worden dikwijls door dolfijnen en meeuwen gevolgd,zo wordt hun aanwezigheid opgemerkt en bij westenwind komen ze naar de oppervlakte. Tonijn wordt gevangen met aas van goedkope vis,visafval of levende visjes. Zodra de tonijnen op de boot afkomen moet je goed naar de stroming kijken.Gaat de stroming met de wind mee dan vist men als de boot voor anker ligt,gaat hij tegen de wind in wordt er varend gevist. Ieder jaar worden er voor de sportvissers toernooien georganiseerd.Vissers uit heel Spanje en soms zelfs uit het buitenland strijden om de langste en zwaarste vis. Het toernooi in Benalmádena is het belangrijkste met meer dan 100 deelnemers.
Ik ben lenie
