Ik ben lenie
Ik ben een vrouw en woon in Mezquitilla (Spanje) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 00/00/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: de computerde tuin en lezen.
Ik ben Lenie en 43 jaar getrouwd met Coen.
Wij hebben twee zonen en 4 kleinkinderen.
Vanwege mijn gezondheid wonen Coen en ik al 20 jaar in het zuiden van Spanje
Nog steeds ben ik niet in staat om veel te doen.Mijn computer staat op een heel laag pitje ,mede dat ik door de vele medicijnen ook slechter ben gaan zien. En natuurlijk veel tijd nodig heb om die hele lading medicijnen en injecties te verwerken,maar volgens ons gaan we de goede kant op,al zal het nog wel even duren. Wij hebben gelukkig weer een week kunnen genieten van hulp van de neef van coen met zijn vrouw ,die hier de tuin helemaal van onkruid hebben ontdaan,de hibiscus prachtig gesnoeid, en de bakken met nieuwe planten gezet,want dat was toch wel te veel voor Coen. Ik hoop in ieder geval wat meer te schrijven.
Ja ,het is een hele tijd geleden. Ik had graag wat meer willen schrijven ,want er is stof genoeg. Jammer genoeg onbreekt mij de energie.Ik lig nu al vijf weken in bed,maar heb het idee dat het nu wat beter gaat. Heb morfine pleisters gekregen voor de pijn,dat helpt wel ,maar je wordt er behoorlijk suf van en kom tot niets. Ik hoop dat ik de medicijnen al gauw kan afbouwen en weer regelmatig hier aanwezig ben.
Knoflook In de oudheid zijn de bollen van deze aromatische,sterk smakende plant al bekend. Ze zijn een klassiekingrediënt in vele nationale keukens,met name die van het Middelandse -Zeegebied. Knoflook is een van de gezondste groenten of kruiden:het is bewezen dat knoflook voor een betere doorbloeding van de hersenen zorgt. Spanje is een van de grootste knoflookproducenten en het knoflook aroma is dan ook kenmerkend voor de Spaanse keuken. In worsten ,beleg,gerechten met vlees,vis of gevogelte overal zit knoflook in. Er zijn twee soorten knoflook.Ajo blanco is witte knoflook ,goedkoop en lang houdbaar. Ajo morado kan uiteenlopen van purperkleurig tot dieprood. Deze wordt veel gexporteerd.Hoe verser de knoflook hoe gezonder de knol. Teentjes die al een groene uitloper hebben,moet je verwijderen ,want die geven een bittere smaaak.
Vroeger zat ik op een internaat in Sittard.Zondags was er altijd vlaai en de rijstevlaai vond ik het lekkerste. Nu was ik gisteren jarig en Coen had al vaak gevraagd wat wil je ? Nou niets,ik heb vanalles,alleen zou ik wel een echte rijstevlaai lusten. Ik heb er niet meer aangedacht en ook niets gemerkt,maar kreeg vrijdagavond om 12 uur wel mijn vlaai,door Coen gemaakt en hij smaakt net zo als in mijn herinnering.Het is heerlijk. Kreeg ook een prachtige bon van hem voor twee dagen luxe verwennen in een kuuroord in Alhama de Granada.Dus zo gauw ik beter ben gaan wij dat doen.
6oo jaar geleden trok een mysterieus volk Europa binnen. De herkomst van dit volk-de zigeuners-vormden eeuwen lang een mysterie. Men dacht dat het afstammelingen van het verloren volk van Atlantis zouden zijn. Er waren ook antropologen die wezen op de op de fysieke gelijkenis tussen zigeuners en Indiaanse stammen uit Amerika. Nu neemt men aan dat de zigeuners ooit van het noorden van India via het Midden-Oosten Europa binnen trokken,deze theorie wordt door de zigeuners gesteund door het feit dat hun taal veel weg heeft van Noord Indiaanse dialecten. Hun aankomst in Spanje staat genoteerd in een officieel document waarin ook staat dat ze een vrijgeleide van de paus hadden.Die omschreef hen als bedevaartgangers naar Santiago de Compostela. De ongebruikelijke levenstijl van de zigeuners wordt gezien als een van de factoren die heeft bijgedragen tot hun vervolging. Volgens de zigeuners zelf werden ze door de Spanjaarden verbannen en daarmee gedwonegn tot een nomadisch bestaan. Flameco.werd een belangrijke uitlaatklep voor de dagelijkse drama´s en levenslange lijdensweg voor velen. De flamenco staat bol van passie,verdriet,melancholie,haat en agressie. Op deze wijze ontstond een cultuur,die volledig verweven met het lijden het unieke ¨bezit¨van de zigeuners werd.
Anderhalve week geleden zei de dokter in het ziekenhuis ,de wond moet iedere dag schoongemaakt worden. Hoelang rijden jullie erover om hier te komen.een uur heen en een uur terug. Dat wordt veel te vermoeiend voor je,ik zal een brief schrijven en vragen of je huisarts het kan doen. Gelukkig was dat geen bezwaar en hoeven wij maar 5 minuten te rijden. Dacht wel dat ik het weekend niet hoefde te komen,maar dat is een vergissing,het moet echt iedere dag en het is nog pijnlijk ook. Daarna dan maar een uurtje het bed in ,zo blijven we wel gezellig bezig,als dit eindelijk over is mag ik aan de bestraling beginnen,dus voorlopig nog geen vakantie voor ons.
Wat raki is voor de Turken,ouzo voor de Grieken en pastis voor de Fransen is anís voor de Spanjaarden. En is vooral bij de oudere mannen een zeer populair drankje. De mannen horen een beetje bij het meubilair van de ontbijt gelegenheden,waar ze aan de bar hun koffie drinken vergezeld van een anís. Al eeuwenlang vind je de productie van anijshoudende likeur rond de Middelandse zee waar de anijsplant,Pimpinella anisum,het zeer goed doet. Tijdens de feestdagen drinkt heel Spanje anís ,want de anijszaden hebben een kalmerende werking bij maag en darm problemen. Tussen Kerstmis en Nieuwjaar staan er in heel veel buurtwinkels een fles anís en koekjes voor de klanten.Zelf vinden wij het iets te vroeg om s´morgens om 10 uur zo´n glaasje aangeboden te krijgen. Het is een Spaanse wonderdrank ,goed voor lichaam en geest.
Vorige week liet ik de knoppen van de plant zien. Gisteren zijn er weer een stel uitgekomen,het is echt een prachtig gezicht. De rozen staan in bloei en de hibiscus zit vol met rode bloemen.
3 Jaar geleden kochten wij een plant,wat het zou worden wisten we niet. Hebben hem in de tuin geplant en nu wordt het een hele struik met prachtige kelkachtige bloemen in het geel. Op het ogenblik zitten er 10 grote knoppen aan en 4 knoppen zijn al uitgekomen.Jammer dat ze maar een paar dagen mooi blijven ,maar hij bloeit om de twee maanden.
Picudo rojo is een rode kever,die oorspronkelijk uit zuid Azië komt. De laatste jaren komt hij voor in Italië,Spanje en de Canarische eilanden. Ze zijn uitgegroeid tot de belangrijkste insectenplaag voor dadelpalmen. In Zuid Spanje hebben zijn er vanaf het begin van de plaag sinds een jaar al 3300 palmen onherstelbaar beschadigd. Het vrouwtje boort een gaatje in de stam van de palm en legt daar haar eitjes in.Uit die eitjes komen larven,de eigenlijke veroorzakers van de schade,die dank zij de palmboom tot kevers worden. Ze maken lange gangen in de stam en brengen ongemerkt grote schade aan. Plantsoendiensten langs de kust proberen te zoeken naar de geinfecteerde bomen om uitbreiding van de plaag te voorkomen. De eerste tekenen van infectie zijn verwelkte en slap hangende bladen in het midden van de palmkruin. Dit gelezen in een tijdschrift hier.
sap van 1 citroen 12 kleine ,jonge artisjokken 4-6 teentjes knoflook 6 eetlepels olijfolie versgemalen zwarte peper 2 citroenen
Vul een grote kom met water en voeg het citroensap toe. Snijd de steeltjes van de artisjokken vlak onder de bodem af. Verwijder de harde buitenbladeren ,maar laat wat binnenblaadjes staan.Snijd de bovenkant af. Snijd de artisjokken in vieren en leg ze in het citroenwater. Pel de teentjes knoflook en snijd ze in dunne plakjes. Verhit de olijfolie in een grote koekenpan. Haal de artisjokken uit het water en dep ze droog en bak ze in 10 minuten in de hete olie aan alle kanten goudbruin. Voeg de knoflook na 5 minuten toe. Bestrooi de artisjokken met peper en zout. Serveer het met citroenpartjes.
Eindelijk kan ik weer aan mijn blog werken. Moet wel om de dag naar het ziekenhuis en ben erg moe,maar het gaat steeds een beetje beter. Nu maar weer mooie verhalen maken.
Voor iedreen een gelukkig en gezond 2007. Ik zal mijn blog weer even moeten missen ,want morgen ga ik weer het zieknhuis in en hoop snel weer thuis te zijn.
Er is een stadje in Andalucia waar bijna iedere bewoner meewerkt aan zoete Spaanse kerstlekkernijen. Rute ligt mooi en wit tegen een helling in het natuurpark Sierra de Subbética. Na de zomervakantie beginnen ze al met het maken van deze lekkernijen. Alfajores,Almendradas,Hojas,Mantecados,Polverónes.Roscos de Anis en Bombónes Navideños zijn enkele namen voor deze zoetigheden,die gemaakt worden van amandelen,meel anijszaad,chocola ,honing,suiker en varkensvet (manteco) Als de koekjes klaar zijn worden ze stuk voor stuk verpakt en liggen in grote bergen in de winkels en je pakt zelf wat je lekker vind. In Rute wordt ook een enorme kerstsal van chocola met marsepein gemaakt. Een Kerstmis zonder dulces (zoetigheid) bestaat hier niet.
Voor alle bloggers een zalig ,vredig en gezellig Kerstfeest. Al schijnt hier volop de zon,de kerstboom staat er wel. De lampjes in de boom zijn nog van mijn ouders ,ze zijn gekocht in 1947. Jammer genoeg zijn de twee reservelampjes ter ziele.Een paar jaar geleden schreef ik naar Philips of zij nog lampjes hadden.We hadden er een hele beschrijving bij gedaan en een foto van de doos waar ze in zitten.Hun reactie,nee dat hadden ze niet,maar wilden wel graag onze doos hebben dan kregen wij voor niets nieuwe lampjes. Nee dus ,was mijn antwoord. Maar een tijdje terug was mijn nichtje hier met haar man ,en wij hadden het over kerstmis en de boom wat daar inzat.Hij vroeg of hij de lampjes kon zien ,dan zou hij erop afgaan in Nederland en laat hij er nu wel twee gevonden hebben. Dus we hopen nog lang plezier te hebben van onze oude lampjes. Trouwens de meeste zijn ook oude ballen en heel veel vogeltjes. Ieder jaar geniet ik weer als hij in de kamer staat.
Er staan langs de weg en in de stad veel sinaasappelbomen,ze zitten op het ogenblik vol. Ze worden vaak geplukt of van de grond geraapt. Ik weet dat er mensen zijn die er zoveel rapen dat ze er jam van maken.
Vorige week woensdag moest ik vroeg naar de huisarts voor mijn medicijnen.Hij bekeek mijn nek en zei:ik zal een briefje maken voor het ziekenhuis,want het is wel een grote bult. Wij weer naar Malaga,en de chirurg vond het ook niet zo mooi en heeft het vocht weg geknepen.Ik had het gevoel of mijn hoofd in een bankschroef zat. We kregen wel te horen dat ik moest blijven en dat was iets minder. Ik kwam op de zelfde kamer als de vorige keer en mijn buurvrouw lag daar nog en had de opmerking,Lenie wat fijn dat je er weer bent.Ik dacht er anders over. Coen weer het hele stuk terug naar huis om een koffertje in te pakken en weer naar Malaga. Zaterdagmiddag mocht ik naar huis ,met de mededeling,als de bult groter werd moest ik gisteren terug komen en anders vandaag. Wij vanmorgen weer naar Malaga ,alles werd nog eens goed bekeken en het vocht werd er uitgezogen,drukverband erop en U moet blijven tot vrijdag,want iedere dag moet er een nieuw drukverband op . Ik zei,dat ik toch liever naar huis ging,want om alleen te blijven voor het verbinden zag ik niet zo zitten.Nu ,als ik dan maar iedere dag naar de huisdokter ging om het te laten zien ,dan kon ik wel naar huis,maar moet vrijdag terugkomen. Dus nu maar hopen dat er vrijdag geen vocht meer inzit.
Verwarm de oven voor op 180 graden. Was de aubergines.Breng ze in een grote pan met water en citroensap aan de kook.Snijd ze in de lengte doormidden. Kook de helften nog 5 minuten op laag vuur. Snijd met een scherp mes het vruchtvlees uit de aubergines,maar laat het vlees tot 2 cm van de schil zitten. Snijd het uitgesneden vruchtvlees klein. Snijd de bakjes aan de onderkant recht af,zodat ze stevig staan. Pel de uien en hak ze fijn.Verhit de olijfolie in een koekenpan en fruit hierin de uitjes.Voeg de stukjes aubergine toe en bak ze 10 minuten. Laat het mengsel afkoelen. Was de munt,dep hem droog en hak hem fijn.Voeg de blaadjes toe aan de gebakken aubergine.Roer er de losgeroerde eieren met broodkruim en 3 eetlepels geraspte kaas doorheen,Strooi er veel zout,peper en kaneel bij. Vul de auberginebakjes met het mengsel,bestrooi ze met de resterende kaas. Vet een ovenschaal in plaats de bakjes erin en laat het gerecht 15 minuten middenin de voorverwarmde oven gratineren. Lekker met een salade en stokbrood
Dit is dan een van de maaltijden die ik in het ziekenhuis kreeg. Ze waren allemaal zo prachtig verzorgd. De bestraling is nog niet doorgegaan ,de wond is nog te vers en ik moet naar Granada om een Petscan te laten maken ,zodat men weet waar de tumor vandaan komt. Dus voorlopig zijn we nog even bezig,maar ik zit gelukkig weer achter mijn computer.
Van de eerste twee dagen in het ziekenhuis ,weet ik alleen dat ik veel geslapen heb,en dat Coen naast mij zat. De volgende dagen ging het beter,was ik weer helemaal bij. Verpleegkundige hulp is er genoeg,ze komen regelmatig kijken en een praatje met je maken,daar nemen ze alle tijd voor. De dieëtiste kwam iedere morgen vragen waar ik trek in had en wat ik kon eten.Je krijgt daar 4 maaltijden per dag,2x warm eten en het ziet er allemaal prachtig uit,echt met zorg klaargemaakt. Sávonds om half twaalf kwamen ze langs met koffie ,thee of chocolademelk met koekjes en om 12 uur kwam er een zuster of broeder welterusten wensen en of je nog wat nodig had. Toen ik van alle slangen verlost was ,heeft Coen me heerlijk naar buiten gebracht en kon ik daar een sigaretje roken. De volgende dag heb ik me aangekleed en zijn we op het terras aan de overkant van het ziekenhuis koffie gaan drinken.Dat vinden ze heel gewoon hier. Coen was er iedere dag tussen 10 en half elf (lag aan het verkeer) en bleef tot half vier. Wij hebben samen heel wat puzzeltjes gemaakt. Een ziekenhuis is nooit leuk,maar wij zijn vol lof over de behandeling hier.
Ik ben lenie
