Ik ben Lia Govers
Ik ben een vrouw en woon in Turijn (Italie) en mijn beroep is kantoorbeambte m. talenkennis, free-lance vertaalster, nu niet langer werkend.
Ik ben geboren op 22/01/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, lezen, familie, vrienden, trips, films, sport .
Op mijn 20e jr voorgoed naar Italie vertrokken. In NL de Pedagogische Akademie gedaan en in Italie ook in Pedagogiek afgestudeerd. Heb deze studie nooit voor werk gebruikt. Voor 1999 ben ik 4 jr lang 'paranoid schizofreen' geweest.
levensproblemen Genezen van 'schizofrenie' is mogelijk!
21-02-2012
medewerking via Internet
Tijdens mijn deelname aan twee congressen heb ik ook een vrouwelijke psychiater leren kennen, die met mijn ex-psychiater dr. Tibaldi bevriend is en aan de Universiteit van Napels psychiatrische vakken aan toekomstige doktoren onderwijst.
Een poos geleden heeft zij mij eens voorgesteld via een Skype-verbinding op antwoorden van haar studenten te antwoorden, iets wat tot op heden nog niet is gebeurd. Toevallig heeft zij op Internet het beknopte verhaal van mij kunnen vinden dat binnen en buiten het site van www.parlaconlevoci.it in het italiaans vindbaar is (als 'Storia di Lia Govers'). Eind 2011 heeft zij mij gevraagd dit beknopte verhaal door mijzelf hardop voor te lezen en als audio te registreren. Zo heeft zij deze registratie al tijdens verschillende lessen te Napels en Salerno gebruikt, aan toekomstige doktoren en aan toekomstige fysiotherapeuten.
Het schijnt aardig wat studenten opgeroepen te hebben, als facultatieve lessen tegen het stigma van de ongeneesbaarheid. Ook twee andere vrouwen hadden hun bijdrage hier geleverd.
In een toekomst zullen wij de directe Skype-verbinding uitproberen, geloof ik, met beantwoording van vragen van de kant van studenten.
Mijn ex-psychiater Tibaldi heeft mij al laten weten dat ik mij van 8 tot 10 juni 2012 beschikbaar moet houden om te Assisi, tijdens het Symposium van de internationale I.S.P.S., ook te spreken, samen met dr. Lucia Portis, de methodologe, die mij nog raad gaf voor 'n betere opstelling en opvulling van mijn boek/autobiografie.
Onze spreekbeurt dààr zal dus als inhoud hebben dat wij spreken over het nut van levensverhalen in verband met ggz- of andere levensmoeilijkheden.
Voor mij persoonlijk heeft het schrijven van mijn persoonlijke belevenissen en levenservaring zeker nog in grote mate tot een extra verwerking bijgedragen!
