Ik ben Lia Govers
Ik ben een vrouw en woon in Turijn (Italie) en mijn beroep is kantoorbeambte m. talenkennis, free-lance vertaalster, nu niet langer werkend.
Ik ben geboren op 22/01/1952 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, lezen, familie, vrienden, trips, films, sport .
Op mijn 20e jr voorgoed naar Italie vertrokken. In NL de Pedagogische Akademie gedaan en in Italie ook in Pedagogiek afgestudeerd. Heb deze studie nooit voor werk gebruikt. Voor 1999 ben ik 4 jr lang 'paranoid schizofreen' geweest.
levensproblemen Genezen van 'schizofrenie' is mogelijk!
29-12-2009
Zelfhulpgroepen en nog wat
Ik heb onder het site www.parlaconlevoci.it onder een, aan ingeschreven leden gereserveerde sectie ca. 10 minuten zitten kijken en luisteren naar een kort video, dat er pas op geplaatst is. Een video over een soort zelfhulpgroep te Imola. Ik weet er nog maar weinig van en een soort zelfhulpgroep (is dit wel de juiste vertaling voor 'gruppo di auto mutuo aiuto' ? Het zijn groepen zoals Ron Coleman en Karen Taylor die rondom in de wereld in hun opbouw helpen) voor stemmenhoorders zouden wij binnenkort ook in Turijn moeten beginnen (kijk in mijn archief van 18 nov. naar het stuk over 'stigma bestrijden').
Daar ik totaal niet weet hoe die precies te werk gaan, weet ik ook niet of ik daar wel hulpzaam kan zijn of die zelf ooit eens zal kunnen leiden. Op mijn medewerking kunnen ze in Turijn zeker rekenen, maar ik geen er de voorkeur aan eerst anderen, waaronder vooral Cristina Contini met zo'n groep te zien werken en hen zo mogelijk daarbij te steunen. Verder heeft iemand als Cristina een heel andere geschiedenis (die ik nog niet kompleet ken) als de mijne voor wat betreft het stemmen horen. Ik hoorde ze op mijn 18e jaar circa 1 week en van 1995 tot 1998 langzaamaan steeds meer, maar direct na mijn I.B.S. (eind mei 1998) en de psychofarmaca heb ik ze nooit meer gehoord. De psychofarmaca neem ik sinds half 2002 niet meer, maar voor mij bestond de hoofdzakelijke hulp uit een intensief lange psychotherapie, terwijl Cristina de stemmen nog steeds schijnt te horen, ze niet storend schijnt te vinden en er een eigen evenwichtige verhouding mee heeft opgebouwd, buiten de psychiatrie om dus. Maar ik heb uit Cristina's verhaal ook nog geen elementen gehoord, die mij aan mijn ex-problematiek doen denken. Heeft zij er een geheel andere verhouding en geschiedenis mee zoals ik via mijn contacten met de internationale INTERVOICE-organisatie en afgelopen 17 en 18 september te Maastricht heb vernomen? Zo iets in de aard van mensen als Ron Coleman, Rufus May, Jacqui Dillon en anderen? Maar uit Cristina's verhaal maak ik persoonlijk geen verband op met een 'psychose'. Van Cristina weet ik dat zij al op eigen rekening meer dan 4 jaar geleden 1 of meer groepen leidde - buiten de psychiatrie - van contact met stemmenhoorders. Pas nadat zij zoveel succes buiten de psychiatrie had geoogst, heeft de 'psychiatrie' officieel in Reggio Emilia contact met haar genomen en haar ook zgn. officieel ingeschakeld. Zij heeft ook een lange cursus gevolgd. Ik weet het niet precies en moet er nog veel van te weten komen en mijzelf daarmee confronteren.
