Ik ben Lia Govers
Ik ben een vrouw en woon in Turijn (Italie) en mijn beroep is kantoorbeambte m. talenkennis, free-lance vertaalster, nu niet langer werkend.
Ik ben geboren op 22/01/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, lezen, familie, vrienden, trips, films, sport .
Op mijn 20e jr voorgoed naar Italie vertrokken. In NL de Pedagogische Akademie gedaan en in Italie ook in Pedagogiek afgestudeerd. Heb deze studie nooit voor werk gebruikt. Voor 1999 ben ik 4 jr lang 'paranoid schizofreen' geweest.
levensproblemen Genezen van 'schizofrenie' is mogelijk!
06-01-2010
Gedicht van Gerard den Brabander
Hier een gedicht van Gerard den Brabander, dat ik aanhaal uit de bundel 'Komrij's Nederlandse poëzie':
De non op 't station
Zij drentelt heen en weer; zij bidt; zij bidt met neergeslagen ogen, opdat zij niet verraden mogen wat in haar hart verscholen zit.
Zij drentelt rond. Zij bidt; zij bidt. 't Gebed doet somtijd rare sprongen. Zij bidt verbeetnet ... Ach! de jongen, die in haar hart verscholen zit!
Zij drentelt en zij bidt; zij bidt zichzelve en de jongen dood. Zij bidt over haar lege schoot. Zij bidt haar dagen leeg en wit. Als hier en daar een vogel zit en fluit wendt zij zich af en bidt en bidt en prevelt: God is groot.
Dit gedicht roept zovele herinneringen in mij op, niet ten laatste ook het vaak discuteerbare gedrag niet alleen van bepaalde nonnen, die wij tijdens onze schooljaren leerden kennen in onze contacten met de St. Ursulinen te Bergen N.H. Maar op dit moment schiet mij eventjes te binnen dat ik toch al tijdens mijn laatste jaren van de lagere school in de dorpskerk het schijnheilige gedrag van bepaalde kerkgangers opmerkte. Hoe gevoelig kunnen kinderen al zijn bij het opmerken van deze waarheden ... en niet alleen in de kerk, maar ook elders natuurlijk!
