Ik ben Lia Govers
Ik ben een vrouw en woon in Turijn (Italie) en mijn beroep is kantoorbeambte m. talenkennis, free-lance vertaalster, nu niet langer werkend.
Ik ben geboren op 22/01/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, lezen, familie, vrienden, trips, films, sport .
Op mijn 20e jr voorgoed naar Italie vertrokken. In NL de Pedagogische Akademie gedaan en in Italie ook in Pedagogiek afgestudeerd. Heb deze studie nooit voor werk gebruikt. Voor 1999 ben ik 4 jr lang 'paranoid schizofreen' geweest.
levensproblemen Genezen van 'schizofrenie' is mogelijk!
27-01-2010
deel IV van het artikel van 'schizofrenie'-beleving
Hier deel IV van het artikel dat Janice Jordan in 1995 in Schizophrenia Bulletin heeft laten plaatsen:
"Daar mijn diploma in de opvoedingssfeer lag, kreeg ik een baan om te onderwijzen Deze duurde circa 3 maanden en daarna werd ik 4 maanden lang opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. In de buitenwereld slaagde ik gewoon niet te functioneren. Ik was erg delirerend en paranoide en de grootste deel van mijn tijd werd in beslag genomen door mijn fantasiewereld en de Controller. Mijn eerste therapeut stimuleerde mij haar openlijk alles te zeggen, maar ik moet toegeven dat ik haar niet vertrouwde en haar niet over de Controller kon vertellen. Ik was zó bang om voor gek te worden aangezien. Ik dacht echt dat ik iets slechts in mijn leven gedaan had en dat dat de reden was waarom alles in mijn hoofd zo waanzinnig te weer ging. Ik was als de dood zo bang dat ik net als drie ooms van vaders kant zou eindigen, die allen zelfmoord gepleegd hadden. Ik vertrouwde niemand. Ik dacht dat ik misschien een speciale taak in mijn leven had, iets buiten het normale om. Ook al schreeuwde de Controller meestal zijn eisen naar mij, denk ik toch dat ik mij op de ene of andere vreemde manier gezegend voelde. Ik voelde mij boven het normale uit (verheven). Ik geloof dat ik er moeite mee had te accepteren dat de Controller alleen in mijn wereld bestond en niet in de wereld van iedere andere persoon. Ik dacht oprecht dat iedereen hem kon zien en horen. Dit eindigde allemaal tot op het punt dat ik dacht dat de wereld mijn gedachten kon lezen en dat alles wat ik mij voorstelde naar de hele wereld kon worden uitgezonden. Ik kon rondlopen, verlamd door de angst dat de hallucinaties echt waren en dat de paranoia voor iedereen duidelijk was."
