|
Hier deel VI van het artikel van Janice Jordan dat in 1995 in Schizophrenia Bulleting geplaatst werd:
"In het ziekenhuis werd elke mogelijke test op mij uitgevoerd. Toen de psychiater zei dat ik paranoide schizofrenie had geloofde ik hem niet. Wat wist hij uiteindelijk? Hij kende mij niet. Hij probeerde enkel maar te raden. Ik was er zeker van dat hij mij die leugens op wilde leggen. Hoe dan ook, hij begon mij een antipsychotica voor te schrijven en dat was de eerste van vele psychofarmaca die ik door de jaren heen heb genomen. Ik heb door de jaren heen Meelaril, Stelazine, Haldol, Loxitane, Prolixm en Serentil geslikt, om er maar een paar op te noemen. Deze medicijnen schenen een poosje te werken, maar de symptomen kwamen altijd weer terug en de bijwerkingen waren geheel niet plezierig. Vaak begon ik ook te denken dat mijn medicijnen mij vergiftigden en dan hield ik op ze te slikken. En dan kwam de waanzinnigheid met volle krachten weer terug. Gewoonlijk eindigde ik in het ziekenhuis en met nog méér medicatie slaagden de dokters er in de psychose onder controle te houden. Ik heb gedurende deze periodes twee keer geprobeerd zelfmoord te plegen. Ik wilde mijzelf straffen omdat ik deze verwoestende ziekte had. De Controller probeerde mijn leven te vernietigen. Hij zorgde ervoor dat ik uiteindelijk miserabel werd."
|
