|
Ik heb mijn man op Sicilië achter gelaten opdat hij nog wat langer van het gezelschap van zijn familieleden en bovenal van zijn 87-jarige moeder blijft genieten, zolang dit nog mogelijk is. Dit is al meermaals gebeurd sinds mijn man een paar jaar geleden met vervroegd pensioen is gegaan.
Al andere keren is hij geheel alleen vertrokken voor de periode van drie weken.
In die periodes heerst bij ons thuis in Turijn een andere dagelijkse gang van zaken: wij eten - proeven - meer verschillende recepten, halen gevarieerder eten én wijn in huis, waar mijn zoon en ik wél van genieten. Mijn man houdt liefst van traditioneel eten, terwijl mijn zoon en ik véél regels omver gooien en niet alleen qua eten.
Ook in onze bewegingsvrijheid heersen andere regels: vrijheid waar mogelijk! Ieder regelt zich zoals hij zelf graag wil doen en combineert ontmoetingen met vrienden en vriendinnen zonder persé voortdurend thuis te zijn. Er zijn wel vaste tijden waarop wij heerlijk extra kletsen en ook meer onze intieme babbels hebben, maar niets is gedwongen.
Wij hebben vandaag samen ook al aardig wat bijgekletst met informatie over familieleden op Sicilië, over gevoerde gesprekken enzovoort en deels over het tijdverdrijf van mijn zoon hier.
|
