|
Steeds Jung lezend, in het zoeven genoemde boek, op blz. 273 in hoofdstuk VIII - De toren - waar hij zo intens goed beschrijft hoe hij zich te Bollingen 'in modest harmony with nature' voelde en van alles had gedaan om dit ook waar te maken met de langzame constructie van de toren en het omgevende terrein, hoe hij zichzelf in direct contact met de 'simpele' mens in zich wilde brengen, schiet mij nog even dit te binnen:
al elders in dit weblog schreef ik over de ervaringen van mensen met de zgn. 'schizofrene' problematiek die zich vaak terug kunnen vinden in ervaringen van het zich-één-voelen-met-de-natuur.
Als men dit koppelt aan het feit dat de 'schizofrenie' een diepe duik in je eigen (en het collectieve) onbewuste is, zou men eigenlijk dit kunnen concluderen:
de 'oermens' in ons is midden in de natuur in zijn element. Hij vindt er zielsrust.
Dit zou ook tot bepaalde richtlijnen voor de juiste of een betere woonomgeving voor mensen met deze en andere GGZ-problemen moeten leiden.
[In de afgelopen maand september ben ik na mijn deelname aan het Intervoice-congres ook nog bijna 12 dagen lang bij mijn zus Patricia vlak bij Aken (Hammer) midden in de bossen te gast geweest. Wat een pracht: dit leven ondergedompeld in de natuur! Bij mijn terugkeer in Turijn heb ik ook nog zo'n 3 dagen lang moeite gehad mij weer aan de stad aan te passen, alsof ik aan een 'jetlag' of een 'greenlag' had geleden.]
|
