|
Vanochtend weer op stap geweest, geheel aan de andere kant van de stad om daar deels wat formaliteiten te regelen. Bij de gelegenheid dus ook weer aardig wat gewandeld, om maar eens op het thema van mijn activiteiten te varieeren.
Maar ik heb tegelijkertijd ook een bezoekje gebracht aan een oude tante van mijn man.
Als herinnering aan deze tante schoot mij gisteravond nog te binnen dat zij jaren geleden in haar gezichtstrekken héél veel overeen had met mijn moeder. En bij elk bezoek aan haar - dit nog in de tijd vóór het overlijden van mijn moeder - deed zij mij ongewild een soort nostalgie naar mijn moeder opkomen.
Nu is die gelijkenis in de gezichtstrekken er niet meer.
Mijn radicale besluit, op mijn twintigste jaar, naar het buitenland te vertrekken 'omdat' in mijn gedachten 'toch niets mij aan Nederland bond' heeft mij/ons natuurlijk ook vele gelegenheden van het elkaar over en weer beleven ontnomen.
Ook al voelde ik toendertijd aan dat fysieke afstand tussen haar en mij voor mijn welzijn noodzakelijk was, zoals ik ook in mijn boek heb aangegeven.
|
