Ik ben Lia Govers
Ik ben een vrouw en woon in Turijn (Italie) en mijn beroep is kantoorbeambte m. talenkennis, free-lance vertaalster, nu niet langer werkend.
Ik ben geboren op 22/01/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, lezen, familie, vrienden, trips, films, sport .
Op mijn 20e jr voorgoed naar Italie vertrokken. In NL de Pedagogische Akademie gedaan en in Italie ook in Pedagogiek afgestudeerd. Heb deze studie nooit voor werk gebruikt. Voor 1999 ben ik 4 jr lang 'paranoid schizofreen' geweest.
levensproblemen Genezen van 'schizofrenie' is mogelijk!
28-04-2010
zomaar wat
Gisteren zijn er een paar bestelde boeken uit Nederland aangekomen, waarvoor ik langzamerhand ook de tijd zal moeten nemen. Voor een ervan niet zozeer omdat het om een soort encyclopedie van de droomsymbolen gaat, dus die raadpleeg je alleen af en toe. Sinds het begin van mijn autobiografisch schrijven heb ik echt mijn kennis van de nederlandse taal heel wat bijgeschaafd. Ik las wel af en toe nederlandse boeken en tijdschriften en correspondeerde ook wel met twee, drie personen, maar het dagelijkse gebruik van je moedertaal verlies je toch echt wel aardig na zoveel jaren wonen in het buitenland. En hetzij dit weblog hetzij mijn hernieuwde bestelling van nederlandstalige boeken - sinds ca. 3 jaar verhoogd - houden mijn niveau aardig bij. En dat wil ik ook graag bijhouden.
Op de klep van mijn telefoonhoesje heb ik ook nog zo'n soort antieke roos - kant en klaar in een winkeltje gekocht - genaaid. Het ziet er nu nog mooier uit. Ik heb zelfs tevéél haak-ideetjes in mijn hoofd borrelen nu: één of meerdere sjaaltjes - liefst katoenen - die of vanwege hun kleur of vanwege hun opengewerkt decor goed bij kleding van mijzelf passen. Misschien ook een ketting proberen te haken. Ik zag recent een leuke 'tasjes'-ketting... Maar ook het haken over ringetjes of bolletjes heen en daar iets van maken is best een idee.
Ik ben nu al een donkerblauwe brilhoes aan het haken, ook met restjes katoen van een schilderij dat ik ooit voor een vriendin-collega maakte. Ik zal hierin een wat stevigere voering naaien. Gewoon leuk voor mijzelf of voor toekomstige cadeautjes. Het werk uit je handen zien komen, je eigen fantasie er bij te werk stellen is letterlijk een goede 'oppepper' voor jezelf. Voor mij geldt dit tenminste zeker. Misschien een raad voor anderen, die hier lezen?
