Al 10 jaar lang komt er met mij ook een vrouw sporten, die nu al bijna 77 jaar oud is. Je zoudt het niet van haar zeggen, hoor. Volgens mij had ze ook best 8-9 jaar minder kunnen hebben. Kwiek en zelfs 5 dagen sporten per week, waarvan 2 dagen dansen, iets waar ik niet aan deelneem.
Deze vrouw heeft energie en goed humeur ten overvloede.
Bovendien is zij al jarenlang weduwe.
Als ik dan denk aan mijn moeder, die op 76-jarige leeftijd is overleden. Die leed de laatste jaren aan heuppijn en sporten deed ze al helemaal niet.
Ha, ha: ze was zelfs in staat om op de fiets naar de buurvrouw te gaan, iets wat je toch in twee minuten of zo had kunnen bereiken met gewoon lopen. Ze was erg gemakzuchtig.
Maar mijn moeder herinner ik mij ook als een voortdurend klagende persoon, iets wat ik nog steeds niet van anderen - en ook van mijzelf - niet verdraag.
Dit vrouwtje, sportvriendin, is ook in staat vrolijk te grappen, mensen op te beuren. Bij mijn moeder gold vaak het tegenovergestelde.
Mijn man heeft ook nooit in zijn leven gesport of willen sporten. Maar lijdt wel aan pijnen, die door sporten opgelost zouden worden... Maak hem dat maar eens wijs.
Jaren geleden heb ik ook eens elders in de buurt gesport, waar de slankste en lenigste (?) een mager vrouwtje van 81 jaar was! Daar stonden vele deelnemers toen versteld van. Zij maakte zelfs nog bepaalde circusachtige capriolen.
Sporten, leeftijd en karakter...
|