Voor een ontmoeting met die nieuw-zeelandse vriendin hebben wij vandaag in het centrum van de stad afgesproken. Wij eten wel ergens wat en praten natuurlijk behoorlijk bij. Het is al een paar maanden dat wij elkaar niet zien en alleen af en toe via mail horen.
Natuurlijk maak ik dan van de gelegenheid gebruik om in winkeltjes te kijken. Hier in Turijn is het merendeel van de winkels juist op maandagsochtend dicht, maar ik wandel er dus in de middag. Leuk vooruitzicht.
Later op de dag: lekker twee uurtjes met mijn vriendin bijgekletst. Zij is sinds langer dan anderhalf jaar ook actief bezig geweest met haar persoonlijke studie voor autobiografieen aan de Università van Anghiari. En momenteel helpt zij mensen binnen Turijn, samen met nog een andere vriendin van mij, in een autobiografische schrijfcursus. Interessant en zeker stimulerend voor velen. Het verhoogt je identiteitsgevoel en het helpt je ook vaak gevoelens te verwerken. Sommigen ontdekken zelfs een verborgen talent.
Maar als erg lastige noot werd ik juist vandaag overvallen door een soort hooikoortsje, de eerste verschijnselen van dit jaar. De regen heeft er het begin dit jaar van vertraagd, maar sinds ik mijn radicale waterkuur ben begonnen (mei 2009) heb ik er toch minder last van. Maar ook de airconditioners binnen de winkels bezorgen mij vele niesbuien.
|
