Terug op het Sint Pietersplein. De kerk is intussen open en ik besluit in afwachting van mijn Brugse vriendin er even een kijkje te nemen. Op het moment dat ik er binnen ga begint juist het orgel te spelen. (Uw jonge gedachtespinnendevijftigster kijkt heel even naar boven, haar duimen op, als dank voor deze perfecte timing. Misschien kan zij bij zoveel goedgezindheid eens proberen, zoals zij vroeger als kind voor een voldoende voor een proefwerk wel eens heeft gedaan, het op een akkoordje zien te gooien met de bewoner van dit pand.) ik loop wat rond in deze prachtige barokkerk en volg de staties van de kruisweg in de zijbeuken en dan zie ik de inscriptie: STAAT OP GIJ DOODEN KOMT TEN OORDEELE en ineens krijg ik het gevoel te worden bespied
...xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|