“Blog jij nog wel eens ?” vroeg mij onlangs iemand. Ik gaf toe dat ik de weg naar blogland al bijna 5 jaar kwijt was . Bovendien zit ik op Facebook en dat is al verslavend genoeg. Ik schrijf wel eens een intrigerende tekst op een ansichtkaart, genre “zonnige groetjes uit “ en een “Prettige kerst” en een “Gelukkig Nieuwjaar” wil ook nog wel lukken. Verder stuur ik wel eens een sms’je en maak ik wel eens een boodschappenlijstje en dat is het dan wel.
Maar mijn nieuwsgierigheid was gewekt, zou mijn blog überhaupt nog bestaan? En ja dus….Hoewel er geen haan meer naar kraait. Uw jonge gedachtespinnende dramaqueen moest bijna gereanimeerd worden bij het lezen van haar vroegere schrijfsels.
Want alles stroomt, alles is in beweging , alles wijkt en niets houdt stand. Alles is relatief.
Misschien verdienen sommige oude blogberichten een opfrisbeurt. Ik zal er eens over denken.
|