|
Met mijn vader gaat het zoals het gaat met mannen die nog niet zo heel lang geleden hun partner hebben verloren na er bijna een mensenleven mee samen geweest te zijn. Af en toe verzucht hij: waarom heeft Hij daarboven het nodig gevonden haar al tot zich te roepen? Zij had toch nog hier kunnen blijven, hier bij mij, dan waren we later samen gegaan
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hij vult zijn dagen met het maken van de onafgemaakte kruiswoordpuzzels in de boekjes van mijn moeder en heeft het, volgens zijn zeggen, druk met na te denken wat hij die dag zal gaan eten. Ik heb me hier vroeger nooit mee bemoeid, verteld hij mij. Zoals de meeste mensen van zijn generatie waren de rollen strikt verdeeld en zorgde mijn vader alleen voor de centen, was in mijn herinnering, wel eens een enkele keer met een schroevendraaier of een hamer in de weer. Tekende mijn meestal slechte schoolrapporten en kwam mij, als mijn persoonlijke lijfwacht vaak veel te vroeg ophalen van schoolfeestjes. Mijn moeder hield zich dan weer uitsluitend bezig met het tot in de perfectie reilen en zeilen van de huishouding. Ineens vraagt hij mij, als ik zijn overhemden sta te strijken, hoe het strijkijzer werkt. Niet dat ik van plan ben om te gaan strijken zegt hij meteen geschrokken, wanneer ik hem voorstel het eens met een zakdoek te proberen.
Weer thuis, komt mijn 19 jarige zoon aan met één van zijn hemden. Hij is uit geweest afgelopen vrijdagavond en heeft voor het weggaan 4 hemden gepast, gekeurd, getest, weer uitgetrokken en alles op een keurig hoopje voor zijn kast laten liggen. Mam, kun je die even strijken? Het is wat gekreukeld! probeert zoonlief, die ondanks het feit dat ik hem, toen hij 4 jaar was, (net als zijn twee zusjes) al zak en theedoeken liet strijken, onder het motto: "jong geleerd is oud gedaan" Dezelfde, waarschijnlijk toch genetisch bepaalde trekjes als zijn opa bezit. Zijn vraag is echter tevergeefs, want ik ben wel goed, maar nog niet helemaal gek."Je weet waar de strijk attributen staan! wuif ik naar hem, terwijl ik mij op de bank voor de televisie installeer met een lekker kopje thee en begin te zappen
|
en de andere is het vergeten 
, maar inderdaad onze vaders deden dat niet !! ( mijn lief wel , maar dat was een bijzonderen !!)
