Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Veel mensen denken dat met iemand samen zijn betekent dat je alles tot in de kleinste details van elkaar moet weten. Zelf denk ik dat je de belangrijkste dingen van elkaar moet weten , en dat je er moet zijn wanneer je partner je nodig heeft. Al het overige is VERTROUWEN!
Ja, het blijft één van mijn kernwoorden in mijn blog, zeg maar in mijn leven. Vertrouwen en behoefte aan privacyhoeven elkaar niet in de weg te staan. Mensen worden verliefd op wie we als individu zijn. Wat zou het voor zin hebben deze individualiteit op te geven?
... Of noem ze seriemoordenaars en verkrachters ... ingegeven door het proces van verleden week:
Het grootste voordeel dat wij hebben op die monsters, is niet dat we weten hoe ze denken. Dat is niet zo moeilijk. Het is dat zij nooit zullen begrijpen wat wij denken. Zij kunnen niet begrijpen hoeveel wij van elkaar kunnen houden, en dat weten ze. Vooral daarom hebben ze de pest aan ons. LIEFDE, DAT IS HET GROTE VERSCHIL!
In het verleden had ik het hier meerdere keren uivoerig rond pesten, pestgedrag en de verregaande gevolgen voor het slachtoffer en zijn omgeving. Deze dingen vind je misschien terug in mijn archief.
Macht en een hoge positie brengen afgunst met zich mee. Er zijn zo van die mensen die het maar niks vinden dat je goed kan opschieten met je collegae omdat je blijkbaar ook resultaten boekt. Dan hoopt die 'manager' dat je zult falen; hij zal je heel scherp in de gaten houden. Eén misstap en ik garandeer je dat er iemand in de buurt zal zijn om die te zien en te rapporten, natuurlijk aan die machomanager in dit geval. Zo zullen ze vanaf nu één front vormen. Vanaf dan moet je rekening houden met een feitelijke sabotage van jouw inspanningen.
En dan heb ik het niet over grote, in het oog lopende zaken.
Denk aan de dood door duizend kleine sneetjes. Minimale foutjes of hobbeltjes in e weg die je aflegt, alleen bedoeld om je in een slecht daglicht te plaatsen ... en voor je het weet werd een voortijdig einde gemaakt aan je kunnen ...
Zolang je anderen kunt helpen, ben je niet arm.
Grace Kaunda
... want voorbije dagen werd ik letterlijk geholpen door iemand waarvan men soms zegt 'dat hij geen nagel heeft om in zijn ... te krabben'; ik voelde me echter rijk door zijn hulp, voor hem een kleintje, voor mij een grote opluchting: en misschien wel het resultaat van wederziijds, soms moeilijki opgebouwd VERTROUUWEN door de jaren heen; want toen hij arm was van geest kon ik hem helpen. Elkaar blijven helpen, ondanks alles, maakt dus rijk!
Het enige wat ik eigenlijk van je verlang, waar ik het meest behoefte aan heb, is de zekerheid dat ik altijd de telefoon kan oppakken, en dat jij er zal zijn!
Doe al het goede dat je
kunt met de middelen de je
hebt op de manier die je gewoon
bent op de plaats waar je
staat in de tijd die je gegeven
is voor de mensen die je
kent zolang het mogelijk
is.
Al heel lang staat deze tekst in de zijlijn van mijn blog, maar op de duur wodt er misschien, ook door mezelf, naast gekeken of er overheen gelezen. Toch is het een opdracht die elke dag mogen ontvangen en die we naar godsvrucht en vermogen mogen uitdragen.
Ik ben fier in een gemeenschap te leven die zorg draagt voor mensen die het even moeilijk hebben, of een domme beslissing nemen! Zelfs als dat wil zeggen dat ik extra belasting moet betalen! Want ik voel me gesteund door de wetenschap dat de dag dat ik of één van mijn geliefden het om welke reden dan ook even moeilijk heeft, die steun er ook voor mij zal zijn. Maar dat lijkt iedereen te vergeten!
Begin met je partner en je kind lief te hebben, en breid dan je liefde zo verder uit tot je alles in het leven lief hebt gekregen, want ondanks alles is het leven een ongelooflijk cadeau.
Er mens wordt gelukkiger als hij zich vervuld voelt door dingen te doen die zinvol, juist en goed zijn en als hij verbinding heeft gevonden met een groter geheel: het netwerk van gezin, vrienden, de mensheid, de natuur. Ook de liefde is onontbeerlijk net als de onmetelijke goedheid van God en zijn barmhartigheid.
Laatste woorden zijn geïsnspireerd - trouwens ganse blogje vanadaag - omdat we juist ondanks alle oneheilsvoorspellingen rond de gezondheid van vader, straks aan de feesttafel mogen aanschuiven voor zijn 85 jaar. Voor de vrienden bloggers laat ik u verder wat update geworden op het gepaste moment. Maar laat me vandaag vooral met een dankbaar hart voor dat mooie leven dat we straks vieren hier u allen een zomerse herfsZONdag toewensen!
Sterken en bemoedigen we elkaar in het netwerk van familie en vrienden, in VRIENDSCHAP EN LIEFDE!
Ze willen wrede foto's op sigarettenpakjes kleven! Waarom geen foto's van hongerige kindjes op Mcdonalds verpakkingen? Waarom niet gefolterde dieren op cosmetica? Waarom geen ongelukslachtoffers die gedood werden door alcoholiekers op bier en wijnfllessen? Waarom geen geldgeile politiekers op belastingaangiften?
Vandaag, nationale ziekendag, is de dag
waarop we aandacht willen vragen voor de chronisch zieke of de minder mobiele
mens. Elke mens is meer dan zijn ziekte, ziek zijn is meer dan een louter
fysische aandoening.
Een zorgzame samenleving is een
gemeenschap die investeert in zorg om mensen en ondersteuning biedt aan allen
die zich betrokken weten bij het lijden van medemensen.
Daarom zijn wij dankbaar dat ook op onze
parochie zich heel wat mensen engageren en inzetten om te luisteren naar zieken
en hun noden, en hun belangen ter harte nemen.
Om arbeiders die dagelijks kiezen voor een
zorgzame gemeenschap, bidden wij:
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
