Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Ik was er even niet ... Maar vandaag zit ik net als elk jaar met een dilemma wat bloggen betreft. Het is haast een must op deze elfde november hulde te brengen aan allen die hebben gestreden voor de vrijheid van ons vaderland zoals mijn grootvader die vier jaar lang aan het ijzerfront vocht, en meteen aan de ontelbaren die in een vreemd land op vaak bitter jonge leeftijd hun leven moesten laten ...Aan de andere kant wil ik ook mijn patroonheilige de eer geven die hem toekomt. Want nog steeds probeer ik te leven zoals Sint-Maarten, die deelde met zij die niet genoeg hadden en hebben , en dan niet zozeer in materiële goederen. Het was dan ook niet zomaar een keuze voor mijn blognaam toen ik 'Maarten' lanceerde, ondertussen jaren terug.
Her is misschien voor jullie een gelegenheid iets te lezen rond deze bijzondere figuur die veel meer is dan - in bepaalde streken dan toch - een gulle kindervriend.
Je kunt alvast eens stilstaan bij 'de litanie van Saint-Martin'. Ondertussen biddend denken aan zijn die gestorven zijn ... voor?
Friends are little blessings
Sent from above
To guide and support us
With all their love
Friends are little blessings
With a great big heart
Sharing their wisdom
And all that they are
Friends are little blessings
Angels in disguise
Hugs straight from heaven
Under the guise
Of a caring friend
But underneath youll find
A loving gentle soul with a lot to give
Friends are blessings indeed
And Im ever so grateful
You were one of them sent to me
Het gebeurt me niet zo vaak meer maar vandaag heb ik me toch weer eens geërgerd en wel om volgnde. Je kent ze wel, de lange bedelbrieven- recto verso bedrukt- met onderaan een overschrijvingsstrook aangehecht om nog eens diep in de geldbeugel te tasten. Op zich heb ik daar geen bezwaar mee want elke organisatie betracht het beste om de medemens betere levenskansen te geven, zij het in eigen land of ver van hier. Maar keer op keer vraag ik me af of die bedelbrieven wel moeten, denkend aan de kostprijs van het drukwerk en de verzendingskosten, zeker als er dan nog vaak een 'gratis' kalender of andere wordt meegestuurd.
Je leest in deze brieven inderdaad heel sschrijnende verhalen, ja zelfs soms tot tranen bewogen, maar dan komt mijn ergernis, eigenlijk mijn echte vraag, want haast al deze brieven eindigen met : Het kost SLECHTS 41,- om een leven te redden!!! Als het SLECHTS zo weinig kost, waarom al die onnodige kosten? Geef die mensen dat luttele bedrag in handen en val ons niet langer lastig! Verspil jullie uitgaven niet aan die dure mailings!
Hoe geloofwaardig is het trouwens dat je een kind of een mens voor 41,-het leven kan teruggeven?! Sorry, ik moest dit even kwijt. SLECHTS .....
"Wie of wat je bent en welk geloof je ook belijdt, toon wie je bent en geniet
van de goddelijke momenten want het zijn voortekenen van het hiernamaals. Wees
dankbaar maar probeer ook om te gaan met tegenslagen. Ja, vraag dan maar Zijn
beschermende hand. Want ik ben er zeker van dat Hij bij ons is en voor ons
zorgt. En blijf ook het goede zien in de mens. Zie elkaar graag en neem het op
voor mekaar. Dat is wat elke godsdienst ons leert."
Woorden
van Stef Desodt bij de voorstelling van zijn boek: "Zo veel godsdiensten voor
die ene God. Davidsfonds Leuven 2011. ISBN 978-90-5826-9.
hadden het de voorbije dagen en weken voortdurend over de financiële en econmische crisis; m.a.w. over onze welvaart die ons uit handen lijkt te glippen, MAAR ik moest mijn uiterste best doen om in een hoekje van de krant - en al helemaal niet op tv- iets te zien rond het werken aan welzijn, aan ons aller welzijn. En toch hebben alle leiders die zinzoekers zijn, en dit vanover geheel de wereld, gelovig of niet, over alle verscheidenheid van religie en/of ideologie zich teruggetrokken om verder te werken aan VREDE, en dit te Assisi.Waarom komt dit niet in het nieuws?! Dit gaat ons toch allen aan. Misscfhien ligt daar wel de basis van een écht beter leven, dat verder gaat dan geld en macht.
Veel mensen denken dat met iemand samen zijn betekent dat je alles tot in de kleinste details van elkaar moet weten. Zelf denk ik dat je de belangrijkste dingen van elkaar moet weten , en dat je er moet zijn wanneer je partner je nodig heeft. Al het overige is VERTROUWEN!
Ja, het blijft één van mijn kernwoorden in mijn blog, zeg maar in mijn leven. Vertrouwen en behoefte aan privacyhoeven elkaar niet in de weg te staan. Mensen worden verliefd op wie we als individu zijn. Wat zou het voor zin hebben deze individualiteit op te geven?
... Of noem ze seriemoordenaars en verkrachters ... ingegeven door het proces van verleden week:
Het grootste voordeel dat wij hebben op die monsters, is niet dat we weten hoe ze denken. Dat is niet zo moeilijk. Het is dat zij nooit zullen begrijpen wat wij denken. Zij kunnen niet begrijpen hoeveel wij van elkaar kunnen houden, en dat weten ze. Vooral daarom hebben ze de pest aan ons. LIEFDE, DAT IS HET GROTE VERSCHIL!
In het verleden had ik het hier meerdere keren uivoerig rond pesten, pestgedrag en de verregaande gevolgen voor het slachtoffer en zijn omgeving. Deze dingen vind je misschien terug in mijn archief.
Macht en een hoge positie brengen afgunst met zich mee. Er zijn zo van die mensen die het maar niks vinden dat je goed kan opschieten met je collegae omdat je blijkbaar ook resultaten boekt. Dan hoopt die 'manager' dat je zult falen; hij zal je heel scherp in de gaten houden. Eén misstap en ik garandeer je dat er iemand in de buurt zal zijn om die te zien en te rapporten, natuurlijk aan die machomanager in dit geval. Zo zullen ze vanaf nu één front vormen. Vanaf dan moet je rekening houden met een feitelijke sabotage van jouw inspanningen.
En dan heb ik het niet over grote, in het oog lopende zaken.
Denk aan de dood door duizend kleine sneetjes. Minimale foutjes of hobbeltjes in e weg die je aflegt, alleen bedoeld om je in een slecht daglicht te plaatsen ... en voor je het weet werd een voortijdig einde gemaakt aan je kunnen ...
Zolang je anderen kunt helpen, ben je niet arm.
Grace Kaunda
... want voorbije dagen werd ik letterlijk geholpen door iemand waarvan men soms zegt 'dat hij geen nagel heeft om in zijn ... te krabben'; ik voelde me echter rijk door zijn hulp, voor hem een kleintje, voor mij een grote opluchting: en misschien wel het resultaat van wederziijds, soms moeilijki opgebouwd VERTROUUWEN door de jaren heen; want toen hij arm was van geest kon ik hem helpen. Elkaar blijven helpen, ondanks alles, maakt dus rijk!
Het enige wat ik eigenlijk van je verlang, waar ik het meest behoefte aan heb, is de zekerheid dat ik altijd de telefoon kan oppakken, en dat jij er zal zijn!
Doe al het goede dat je
kunt met de middelen de je
hebt op de manier die je gewoon
bent op de plaats waar je
staat in de tijd die je gegeven
is voor de mensen die je
kent zolang het mogelijk
is.
Al heel lang staat deze tekst in de zijlijn van mijn blog, maar op de duur wodt er misschien, ook door mezelf, naast gekeken of er overheen gelezen. Toch is het een opdracht die elke dag mogen ontvangen en die we naar godsvrucht en vermogen mogen uitdragen.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
