Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Het blijft een eeuwigdurend kerstverhaal dat zich elke dag en overal ter wereld herhaalt.Want kinderen veranderen alles. Een kind schept een band tussen twee mensen. Het brengt je voor het leven samen. En dat doet de de liefde ook. Liefde brengt je ook samen. De dingen die je meemaakt. Het leven dat je deelt. Elkaar oud zien worden ...Zien dat je vader van je moeder houdt.
Niet tussen man en vrouw. Niet tussen ouders en kinderen. Niet tussen broer en zus. Niet tussen grootouders en kleinkinderen. Niet tussen jongen en meisje. Niet tussen meisje en meisje. Niet tussen jongen en jongen.
NOOIT, zoniet is er geen sprake van échte liefde.
En als wij als zwakke mensen toch even zouden durven 'staken', dan weten we dat GOD nooit staakt en toeziet dat de Zijn Liefde blijft groeien doorheen ons.
Gedurende de vier weken van Advent wachten en bidden we voor de komende
zegeningen van Kerstmis. Aan het einde van het wachten brengen de engelen ons
het goede nieuws van grote vreugde voor alle mensen, "Want voor u is heden
geboren in de stad van David een redder, welke is Christus de Heer!".
Kerstklokken luiden: Vreugde aan de wereld. Ja, en dit goede nieuws
van grote vreugde is voor alle mensen van goede wil. Maar hoe maak ik deze
vreugde mij eigen? Dit is een belangrijke vraag, want ook al heeft God die
vreugde aan de hele wereld verklaard, en hebben we een aanspraak op de vreugde
en vrede die de geboorte van de Heer brengt, toch zijn er nog velen onder ons
die zijn beroofd van deze vreugde. Nog velen onder ons weten niet deze vreugde
zich eigen te maken en die op hun eigen leven te leggen.
Om deze innerlijke vreugde en vrede te ervaren moeten we in de eerste plaats
Christus centraal stellen in ons leven. Een viering van Kerstmis zonder
Christus is zinloos. Christus, die leefde en stierf voor ons, moet onze focus
zijn en worden. Deze focus op Christus moet ons in staat stellen om onze handen
te reiken naar anderen in mededogen en liefde. Zo kunnen we, net als de engelen
met Kerstmis, de dragers van het Goede Nieuws laten weerklinken: 'Vreugde aan
de wereld'.
We zijn blij om jullie te melden dat we dit jaar zes nieuwe priesters hebben
die al in het zendingsveld vertoeven, met daarnaast veertig jonge kandidaten
die zich bij ons hebben aangesloten om IMS- missionaris te worden. Er zijn
honderd en vijfendertig jonge mannen die een opleiding volgen op verschillende
niveaus van het seminarie. Ze hebben nog een lange weg te gaan voordat ze hun
vorming hebben voltooid. Gelieve hen te bewaren in uw gebeden.
Op ons HIV / AIDS-revalidatiecentrum in Warangal, (Andhra Pradesh) doen een
honderd jongens en meisjes hun primair en secundair onderwijs. In de maand
augustus mochten we een gasthuis voor jongens inwijden; een gasthuis voor
meisjes zit in de steigers.
De school voor doven en slechthorende kinderen in Devarapura
in Karnataka zorgt voor de behoeften van 50 kinderen.
Volgens een recente studie verdwijnen elk jaar zestigduizend of meer kinderen
in India. Asmita, ons centrum voor straatkinderen en de kinderen uit
sloppenwijken, werkt dag en nacht om verloren kinderen te vinden en ze
een nieuw leven te geven in Varanasi
Geestelijk gestoorde mannen en vrouwen die verdreven zijn
uit hun families en gezin worden verzorgd op drie van onze centra. Wij zijn in
staat om wat vreugde te brengen in hun leven als gevolg van uw vrijgevigheid en
uw gebed.
Wij zijn dankbaar en erkentelijk voor uw persoonlijke
interesse en de offers die je maakt voor het succes van onze missie.
Wij wensen u een zeer zinvolle Kerst en gezegend Nieuwjaar 2012. We bidden voor
u en voor uw gezin.
Het mooiste in vriendschap is niet alleen de uitgestoken hand, de vriendelijkheid of het menselijke contact, maar het warme gevoel dat iemand in je gelooft en je vertrouwen schenkt!
vertel me niet waar je ooit was het is voorbij het maakt me klein ik wil weten waar je heengaat zodat ik daar al kan zijn ik baan het pad en warm het bed ontdoe het beeld van schone schijn jij arriveert en een ding telt: ik zal er altijd voor je zijn jij zoekt mijn ogen, in mijn blik herken je dat ik je herken de stilte helpt me meer dan ooit te begrijpen wie ik ben
ik zoek de zin die alles zegt in zwart op wit of hemelsblauw: samen zijn we overal ik ben nergens zonder jou.
Tijdens een brute aanval in het verleden werd het gezicht van psychologe Eve Wilson verminkt. Doodsbang trok ze zich terug in de virtuele realiteit op internet, waar ze kon zijn wie ze maar wilde. Inmiddels zijn haar littekens vervaagd en durft ze de wereld weer tegemoet te treden. Dan maken verschillende deelnemers aan het onderzoek waaraan ze werkt plotseling een eind aan hun leven. Rechercheur Noah Webster vermoedt echter dat er een seriemoordenaar achter de sterfgevallen zit en schakelt Eves hulp in om te achterhalen welke zieke geest verantwoordelijk is voor deze gruweldaden. Samen betreden ze een schaduwwereld van mysterieuze identiteiten en verborgen verleiding, en raken ze verwikkeld in het gevecht van hun leven.
Ook deze keer was de koffie al lang koud en was het duister al ingevallen, en toch kon ik njiet laten dit boel maar even aan de kant te laten liggen; wellicht het beste boek dat ik tot nu toe las van deze auteur, waar naast moord ook een verhaaal van échte liefde wordt getoond en die ons ook laat zien wat de Internetwereld met ons heden doet ... Weeral meer dan een aanrader!
FACEBOOK en zo, een aansluiting bij eerder bericht van me.
FACEBOOK
Wat doen we met z'n allen op Facebook ? Waarom hebben we een profiel op Facebook ? Omdat we zo sociaal zijn of omdat we onze geneugten en mindere momenten in ons leven door mensen, die we in feite niet kennen, steeds opnieuw bevestigd willen zien ? Omdat we eigenlijk egocentrisch zijn en heel individualistisch ingesteld ? Waarom willen we dat iedereen ons "leuk" vindt ?
Waarom staan we er niet even bij stil dat we de hele wereld persoonlijke zaken gaan meedelen, die we vaak met onze beste offline-vrienden niet zouden delen ? Waarom voeden we steeds meer de bankrekening van een superrijke Amerikaan, die zich van onze privacy niks aantrekt en met één klik ons zorgzaam opgebouwd profiel zonder enige vorm van scrupule zomaar verwijdert omdat we hem niet onze laatste privé-zaken niet prijsgeven ?
Ze had de koffiemolen tussen de knieën geknield en draaide als een razende de laatste boon aan gruizelementen ze sneed een homp brood tot aan haar boezem en verzamelde alle kruimels met een zachte hand da's goed voor de soep een ei kookt vanzelf in zandloperstijd bij het uien snipperen weende ze om al het leed van de wereld de peterselie knipte ze in een bierglas met een schaar met een spaan haalde ze het schuim van de bouillie en mergpijpjes tijdens ons ontbijt sudderde reeds de middagsoep.
Frank de Crits
Ik zie vooral nog hoe mijn moeder dat brood tegen haar boezem hield en dan te keer ging met dat grote broodmes. Nu er machines zijn of voorgesneden brood durft wellicht niet één vrouw nog zo te handelen. Het is in elk geval een beeld dat van mijn moeder overblijft.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
