Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Horen, zien en zwijgen, kan soms het verstandigste zijn, in elk geval heel vaak het gemakkelijkste. Maar, horen, zien en in actie komen, is meestal niet de eenvoudigste maar wel de betere keuze.
Gelukkig voor onze samenleving zijn er velen die deze uitdaging aannemen. Hopelijk horen ook wij daarbij.
Wat doorslaggevend is – niet wat opzien baart, niet de macht van het getal, niet wat gewichtig doet, niet waar men zwaar aan tilt.... Wat doorslaggevend is – dat je gelooft in het licht, droomt van vrede, dat je liefhebt. Mensen die scheppend en bevrijdend in het leven staan, mensen sterk in liefde, vaardig in recht, bedreven in vrede.
In een tragisch jachtongeval doodt de vijftienjarige Luke per ongeluk zijn vader, een succesvolle zakenman. Luke en zijn moeder Kate trekken in de nasleep van dit drama de aandacht van een stelletje gewetenloze lowlifes. Het lugubere stel criminelen lijkt samen te werken met Jack, een vroegere geliefde van Kate. Zonder dat ze het weten, worden Kate en Luke het doelwit van een sinister plan dat onherroepelijk uit zal lopen op een gevaarlijk kat-en-muisspel. In een race tegen de klok moet Kate haar zoon redden, met of zonder Jacks hulp.
TIJD, het is het enige dat je krijgt wanneer je op deze wereld komt. Niemand weet precies hoeveel. Het weggooien van dingen en mensen die je kwaad en verdriet doen is dus geen goed idee. Een mens moet leren dat je enkel TIJD moet geven aan diegenen die je lief hebben en echt graag zien. Sommige mensen vergeten dat ook ik die TIJD heb gekregen, ik heb een eigen leven! De TIJD die ik nog weg te geven heb zal ik spenderen met mensen die me gemeend graag zien en voor wie IK belangrijk ben. Ik zal er velen 'verliezen', misschien zelfs door het toedoen van anderen (verkeerde mensen ).
Tussen verschillende geslachten wordt hier bijna geen affectie getoond. Tussen mensen van hetzelfde geslacht is dat wel even anders. Vaak zie je hier mannen hand in hand lopen, met een arm om elkaars heupen staan of innig knuffelen. Niet dat het homos zijn, zo wordt vriendschap getoond. Het is voor ons westerlingen een raar gevoel als iemand tijdens de wandeling een hand om je heen slaat en die daar laat rusten, want je kan niet anders dan ook hetzelfde te doen bij de ander. Het voelt tegelijkertijd aangenaam maar toch ongemakkelijk aan, want wij denken natuurlijk al een stap verder, daar waar ik pas eens terug thuis ontdekte dat de homowereld niet bespreekbaar is, zeker daar niet. Dus pure genegenheid en liefdevolle affectie.
Misschien moeten we in 2014 wat meer affectie tonen en elkaar af en toe een knuffel geven. Ik lees het elke dag op zo vele blogs en sociale media, maar we zijn onaanraakbaar eens we elkaar life ontmoeten. De kussen straks bij overgang van oud en nieuw zijn dan ook meestal zeer kunstmatig en hebben weinig te maken met oprechte affectie, genegenheid en vriendschapsliefde. IK wens jullie dan ook een WARM-HART-ig jaar toe!
Ik heb door het raam zitten kijken: wat flitst er allemaal voorbij! De auto's hadden haast, de fietsers hadden haast, alles holde en raasde om geen tijd te verliezen.... Iedereen joeg achter de tijd aan, om tijd te winnen.
We rennen over de aarde, gehaast, overladen en verdwaasd, we lopen elkaar voorbij, we verdringen elkaar, we raken overwerkt en wij komen er nooit. We hebben geen tijd meer over.
Heer, U moet u in uw berekeningen van de tijd vergist hebben. De uren zijn veel te kort, de dagen niet lang genoeg, de jaren gaan te snel voorbij. Heer, de tijd glijdt door onze vingers heen, help ons elke minuut goed te gebruiken, dat wij steeds alle tijd hebben voor elkaar. Amen
Een vriend die afkomstig is uit Gent en afgestudeerd is als dierenarts, werd onverwacht opgepikt door een sjeik uit Oman. De persoon in kwestie werkt er nu al enkele jaren. Ik moet toegeven dat ik met verstomming was geslagen toen ik las dat hij daar aan het werk was, en dus ook zijn vrouw en twee kleine kinderen met zich mee moest nemen.
Het is dan ook heel moeilijk verder contact te houden, want hij wordt zeeer streng gecontroleerd, kan zich niet permitteren dialect te spreken als hij live op webcam is. Ook teksten en foto's doorsturen is voor hem ristkant.
Maar ik wou het over de echte reden hebben van dit blogje. Terwijl we eindelijk eens tijd hadden om te chatten, zie ik dat hij plots niet meer reageert. Eerst vraag ik of hij er nog is, even later laat ik een paar vraagtekens achter. ... En dan komt het :
JA, WAS TERUG VAN SPOED, KAMEEL DIE ZICH GEKWETST HAD.
Ik wist niet wat ik las. Natuurlijk is dat voor hem vanzelfssprekend, maar voor mij totaal nieuw. Ik wist wel dat hij vooral bezig hield met paarden, maar deze ....
Een oude man adoreert en begeert de jongen op het perverse en raadselachtige af. Hij moet het verdoezelen. Het kan zijn naam en zijn kop kosten als iemand erachter komt. Hij zal een melancholieke man worden, die er zich mee moet verzoenen dat hij de geliefde jongen op een afstand moet beminnen, zonder hem ermee lastig te vallen, 'met de innigheid van een vriendschap en de mystiek van de onbereikbaarheid". Dus gaan ze af en toe iets drinken, want in die drank vinden ze een gemeenschappelijk terrein, dat ze allebei "mystiek" noemen, maar de oude man bedoelt geilheid terwijl de jongen alleen zuiplust in gedachten heeft. Hoe pijnlijk gaat dit oude leven naar zijn avond toe ...
En ze blijven in die liefde, dat is het verschil met ons, wij beginnen er ook mee, maar het blijft niet. Een woestijnvader zag een zwerfhond langskomen, wees ernaar en zei tegen zijn leerling: wee mij, die hond is beter af dan ik. De leerling vroeg geschrokken: hoezo dan abba? Antwoord van de abba: die hond heeft liefde en hem wacht geen oordeel.
Dank U, liefdevolle hemelse Vader, voor deze bijzondere tijd van het jaar waarin wij vieren dat uw liefde uit de hemel naar de aarde kwam. Ik bid dat U harten zult openen om het geweldige geschenk van geloof, uw volmaakte kerstcadeau, te ontvangen. Gebruik daarom mijn lippen en mijn leven om iemand te vragen of hij of zij dit jaar dat cadeau misschien zou willen hebben. Amen.
Aansluitend bij de mijmeringen over Vriendschap en Liefde vond ik deze mooie tekst van Mariette Martelé:
"Echte vriendschap is niet zoals het soms met de liefde gebeurt, onderhevig aan stemmingen en veranderlijkheid. Ze aanvaardt de ander zoals hij is, met zijn nukken, met zijn gebreken. Ze voelt zich niet beledigd om een kleinigheid. Ze beoogt alleen het goede van wie het voorwerp is van haar liefderijke bezorgdheid. Haar voornaamste hoedanigheid is haar trouw in alle omstandigheden. Een ware vriend ontdekken is een godsgeschenk, en de beste manier om ertoe te komen is nog zelf zo te handelen tegenover onze vrienden. Als wij dat kunnen, zal geen teleurstelling ons teneerdrukken, omsat wij niet beminnen met eigenliefde of berekening, maar omwille van diegene die ons zijn vertrouwen geschonken heeft. Zo'n liefde komt uit God en is dusdanog onveranderlijk. Er zal geen gevoel van eenzaamheid ons ooit nog kwellen, omdat we steeds iemand zullen hebben aan wie wij met genegenheid kunnen denken"
We zijn het helaas verleerd. Deze kersperiode is daarom een ideale gelegenheid om te vechten voor meer vriendelijkheid. Te veel mensen lopen zomaar langs elkaar, zelfs op kerstmarkten ...
Elke dag een reclameblokje op de radio hoe vlot je van enen bestemming naar andere geraakt. Vrienden of vriendinnen uitnodigen voor een kop koffie en dan samen op tijd thuis. Het is helaas een ideaal beeld dat ik deze avond voor de zoveelste maal zag ontkracht worden. Ik was mijn ouders gaan helpen en had de bus terug nodig van 17.22 u aan de bushalte. Uit vorige ervaringen besluit ik dan toch maar te vertrekken om 17.10 u. Mijn ouders zeggen dan dat het nog veel te vroeg is, maar soms is het al gebeurd dat ik nog moet lopen om die bus te halen.
Deze avond dus niet. En het is lastig wachten in de koude en in het donker. Telkens als je een groot gevaarte ziet aankomen met lichten op de kop denk je: daar ik mijn bus. Het werd 17.22 u, 17.25 u; en dan gaan de minuten zeer langzaam voorbij. Je begint al te denken hoe lang je hier nog in de koude moet staan, zeker als geen enkel ander passagier ook staat te wachten. 17.30 u! Dat klan toch niet, straks is de volgende bus er al.
Moet ik terug naar huis? Het wordt alsmaar kouder en wanneer ik de moed heb opgegeven zie ik een bus aankomen Ik stop het kaartje in de meter, en ik lees 17.37u!!!! Niemand die zich schaamt, maar ik zie ook geen medepassagiers meer.Die mensen hadden wellicht al iemand opgebeld om zich te laten ophalen met de wagen. Ja, lang leve DE LIJN.
15 minuten vertraging om een afstand van 6 km af te leggen!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
