Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Omdat ik er ben opgegroeid en er Maria als het ware met de paplepel mee heb ingekregen, en ik er ook ontelbare keren mocht fungeren als lector in de basiliek, zeker tijdens de vele bedevaarten, geef ik je graag volgende info graag mee. Wees welkom, Maria ter ere!
Meimaand in Dadizele
Eucharistievieringen: Op weekdagen in de basiliek om 7.30 uur en 18.30 uur en in de kapel van het rosarium om 16 uur. Op zaterdag om 7.30 uur, 16 uur en 18 uur in de basiliek. Op zondag om 6 uur, 7 uur, 8 uur, 9 uur, 10 uur, 11 uur, 16 uur en 18 uur in de basiliek. Op zondag is er om 15 uur een mariale vesperdienst in de kapel van het rosarium.
In het weekend van 3 en 4 mei verzorgt André Monstrey, pastoor te Dadizele, de homilie. Op zondag om 10 uur zingt het Koninklijk Gregoriuskoor uit Rumbeke. In het weekend van 10 en 11 mei verzorgt Dirk Decuypere, nationaal proost K.S.J.-K.S.A.-V.K.S.J en K.L.J., de homilie. Op zondag om 10 uur zingt het koor Estrella uit Ledegem. In het weekend van 17 en 18 mei verzorgt Philippe Hallein, professor aan het Grootseminarie te Brugge, de homilie. Op zondag om 10 uur zingt het Koninklijk Salvatorkoor uit Harelbeke. In het weekend van 24 en 25 mei verzorgt Bart Geryl, leraar Klein Seminarie van Roeselare, de homilie. Op zaterdag om 16 uur zingt het Sint-Janskoor uit Rollegem-Kapelle. Op zaterdag om 18 uur luistert de koninklijke fanfare ‘de Ridder Jans Zonen’ uit Dadizele, de Rerum Novarum-viering. Op zondag om 10 uur zingt het Eligiuskoor uit Sint-Eloois-Winkel. Op 28 en 29 mei (Onze-Lieve-Heer Hemelvaart) verzorgt André Decock, legeraalmoezenier, de homilie. Donderdag om 10 uur zingt het duo Siegfried Vervisch.
Woensdag 30 april volgt de grote Maria-ommegang op de eucharistieviering van 18.30 uur. Donderdag 1 mei zijn er eucharistievieringen om 6 uur, 7 uur, 8 uur, 9 uur, 10 uur, 11 uur en 18 uur. Om 16 uur gaat mgr. Jozef De Kesel, bisschop van Brugge, voor in de eucharistieviering bij de opening van de meimaand.
Zondag 4 mei: bedevaart voor het Leven. De tocht voor het leven vertrekt om 9 uur aan het station van Kortrijk. Om 15.15 uur is er aanbidding, het geleide rozenkransgebed en biechtgelegenheid. Om 16 uur volgt dan de eucharistieviering in concelebratie met alle aanwezige priesters met bijzondere beden ter bescherming van het Leven.
Vrijdag 2 mei om 20 uur: bedevaartseucharistieviering van Landelijke Gilde-KVLV en KLJ. Vrijdag 9 mei om 20 uur: bedevaartseucharistieviering van KAV-KWB West-Vlaanderen. Vrijdag 16, 23 en 30 mei om 20.30 uur: eucharistieviering gevolgd door kaarsprocessie.
Zaterdag 24 mei om 14.30 uur: zieken-eucharistieviering met gelegenheid tot ziekenzalving.
Zondag 25 mei heeft om 16 uur de diocesane gebedsnamiddag om roepingen plaats in de basiliek. Mgr. Jozef De Kesel woont dit bij.
Elke weekdag is er van 15 tot 16 uur stille aanbidding en rozenkrans in de kapel van het rosarium.
Info: pastoor André Monstrey, tel en fax. 056/50 91 50, e-mail andre.monstrey@telenet.be Onthaal van de kerk: tel. 056/50 52 86
De mooiste mensen, die we hebben gekend zijn zij die verslagenheid hebben gekend en die pijn hebben doorgemaakt die strijd hebben gekend en verlies hebben geleden en hun weg hebben gevonden uit de diepte... Zij hebben een waardering voor sensitiviteit en een begrip van het leven dat hen vult met compassie, tederheid en een diep gevoelde liefde
Jones Cooper is zichzelf niet na het opzeggen van zijn baan als hoofdrechercheur bij de politie. Door een verschrikkelijke gebeurtenis uit het verleden heeft hij moeite zijn leven weer op de rails te krijgen. Hij hoopt met therapie hier verandering in te brengen. Als hij plotseling bezoek krijgt van waarzegster Eloise Montgomery, hoort hij voorspellingen over zijn toekomst. Sommige daarvan zijn rampzalig. Michael Holt is een jongeman die is opgegroeid in The Hollows. Een paar jaar geleden verdween zijn moeder en hij is nu teruggekomen om antwoorden te vinden. Hij hoopt het mysterie te ontrafelen dat hem al jaren achtervolgt, maar de antwoorden die hij vindt kunnen wel eens zijn ondergang worden. De vijftienjarige Willow Grace woont sinds zes maanden in The Hollows, samen met haar romanschrijvende moeder. Ze zet zich tegen alles af, spijbelt veel en gaat met de verkeerde mensen om. Wanneer dingen moeilijk worden heeft ze de neiging te vluchten, maar dit kan haar nog wel eens naar duistere plekken leiden... In hetzelfde provinciestadje als in Breekbaar, raken de levens van de hoofdpersonen in elkaar verstrengeld met verwoestende gevolgen. Het resultaat is een van Ungers meest overtuigende literaire thrillers. Karin Slaughter schreef: 'Lisa Unger is een van mijn favoriete auteurs. Ze wordt met elk boek beter en beter.
Het is weer al een tijd geleden dat ik jullie een boek heb aangeraden, maar deze keer doe ik het met veel plezier, en neen, er wordt neit geschoten!
Mijn lireve zus verjaart op zestien april, en dat zouden we vieren op Pasen in familiekring.
In de Heilig Hartkerk te Roerelare liep een tentoonstelling over Bijbelse vrouwen. Bij die tentoonstelling lagen ook een paar kunstboeken, met inspirerende teksten. Dit vond ik een origineel idee voor haar verjaardagsgeschenk. De boeken konden enkle maar aangeschaft worden na de kerkdiensten.
Maar gezien het paaszaterdag was, dacht ik dat er wel iemand in de kerk aanwezig zou zijn met de voorbereidingen voor de paaswake. Ik ging er dan ook heen; het was pas 15.30 u maar tot mijn verbazing zag ik de kerk vollopen met heel veel jonge gezinnen en met nog meeer kinderen. En al die kinderen droegen overvolle manden met paaseieren die ze op de trappen voor het altaar plaatsten.
Ik haaste me dan ook maar vlug naar de sacristie waar ik een priester hoopte te ontmoeten om het boek te kopen, maar er was niemand. Ik dus maar wachten, maar de enige beweging die kwam was van nog meer kinderen met nog meer manden met eieren. Er waren er zo veel dat ik al helemaal geen kans meer zag over al die eieren heen te stappen, gezien ook de breedte van de trappen. En nog steeds geen mens te bekennen, geen priester, noch organist noch medewerker, en we waren al een half uur later ...
Ik was mijn kostbare tijd aan het verliezen en zag al dat ik daar voor de rest van de dienst in de sacristie mijn tijd zou moeten doorbrengen, tot plots de priester, reeds in zijn liturgische gewaden me zag staan. Ik vrroeg hem dan ook naar het boek, maar hij antwoordde dat hij nu direct aan de dienst moest beginnen. Ook hij had gezien dat ik niet meer over die bergen eieren op de gewone manier de kerk kon verlaten en hij leidde me naar een lokaal langs achter zodat ik in de tuin belandde van de kerk. Maar mijn opluchitn was van korte duur. De poort die naar de parking leidt was gesloten, en het poortje dat toegang geeft naar de straat was ook dicht!
Er zat niets op dan over een ijzeren omheining te klauteren. Ik zag twee mannen staan en vroeg om hulp. 'Do you speak English'? was het eerste wat ik hoorde. 'Yes'. Ze kwamen naar me toe, de ene nam mijn ene hand, de andere maakte tillde zijn been op zodat ik er kon op steunen.... Bevrijding.
Ik kan je vertellen, het was bijna één uur sterven om dan een klein beetje te verrijzen, maar zonder boek!
O ja, en die vele kinderen en dat Engels ... Het was een Paasdienst voor de Poolse families in Roeselare. Van een 'jonge' kerk gesproken!
Witte Donderdag, een hoogdag van verbinding. Verbinding maken met Jezus van Nazareth. ‘Blijf dit doen om Mij te gedenken.’ Verbinding maken met allen die zich verzamelden rond de Tafel om te doen wat Hij ons voordeed. Verbinding maken met allen die vandaag, waar ook ter wereld samen komen om de zachte kracht van solidariteit te vinden in het gebaar van breken en delen. Verbinding maken met elkaar, om gemeenschap te vormen om samen een teken van hoop te zijn, om Zijn voorbeeld door te geven aan elkaar en aan wie na ons komen zal.
Het verkeer schuift met horten en stoten vooruit. Ik kijk om me heen naar andere forenzen en vraag me af waarom niemand zit te schreeuwen of op het dashboard ramt. Hoe houden ze het dag in dag uit vol? Zich kapot werken in een zinlozee baan waar uiteindelijk alleen anderen maar beter van worden. Om vervolgens in een zich langzaam vooruit kroinkelende file te gaan staan en thuis aangekomen een eindeloze litanie van wensen en eisen aan te horen. Waarom? Waarom leiden zoveel mensen zo een leven?
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
