Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
In de universiteitsbibliotheek is het zeer stil, ook al zitten er heel veel studenten te studeren. Een jongen vraagt zachtjes aan een meisje: ‘Is deze stoel vrij?’ Het meisje antwoordt luid: ‘Nee, ik ga niet met jou naar bed!’ Alle studenten in de bibliotheek kijken op en staren de jongen aan. Hij wordt heel rood en zoekt snel een vrije plaats aan een andere tafel. Na enkele minuten staat het meisje op, wandelt langs de tafel waar de jongen heeft plaatsgenomen en fluistert triomfantelijk: ‘ik studeer psychologie. Ik weet hoe ik iemand moet manipuleren. Je was nogal beschaamd, hé?’ De jongen antwoordt luid: ‘Wat? 500 euro voor één nacht? Dat is veel te veel!’ Iedereen in de bibliotheek staart nu in shock naar het meisje. De jongen fluistert: ‘Ik studeer rechten. Ik weet hoe ik iemand schuldig kan doen lijken.’
Onderweg komen je gedachten tot rust, niet hier niet daar, maar onderweg kom je tot nieuwe gedachten! Nieuwe gedachten ontstaan als je je hoofd leeg maakt!... Durf de gedachten en de dingen die je bezighouden, opzij te zetten en even op iets anders te richten! Het kan heel verfrissend zijn als je je gedachten in de week zet! Door op je in te laten werken en er even niet mee bezig te zijn, zet je min of meer, die gedachten, "in de boekenkast", om ze te laten rijpen! Zo krijgt het vorm wordt het concreet en kun je het in praktijk brengen... Door het inzicht wat je krijgt, kun je doorbreken, wat je niet eerder doorbreken kon!
Zo veel vragen, Zo veel vragen hebben wij nog voor jou, Zo veel vragen zonder antwoord van jou,... Zo veel vragen die wij niet kunnen beantwoorden, Zo veel vragen waar moeten wij heen met die vragen,
Zo veel gedachtes, Zo veel gedachtes spoken door ons hoofd, Zo veel gedachtes die zich afvragen waarom jij, Zo veel gedachtes die jou voor altijd moeten missen, Zo veel gedachtes die wij geen plek kunnen geven zonder jou,
Zo veel herinneringen, Zo veel herinneringen aan jou, Zo veel herinneringen aan die mooie lach van jou, Zo veel herinneringen aan dingen die je deed en waar je van hield, Zo veel herinneringen aan jou waar wij elke dag aan terug denken,
Zo veel tranen, Zo veel tranen voor jou, Zo veel tranen liepen er over onze wangen, Zo veel tranen vloeiden er voor jou nu jij er niet meer bent, Zo veel tranen toen we hoorden dat je niet meer bij ons zou zijn,
Zo veel leegte, Zo veel leegte zonder jou, Zo veel leegte hier nu jij weg bent, Zo veel leegte die nooit meer door jou zelf gevuld kan worden, Zo veel leegte in ons leven nu jij zo ineens weg bent gegaan zonder afscheid,
Zo veel vragen, Zo veel gedachtes, Zo veel herinneringen, Zo veel tranen, Zo veel leegte, Chris, wij zullen jou nooit vergeten!!! Je blijft altijd bij ons in ons hart.
Leg m'n hoofd lief op je schouder Hou me vast. Streel me zachtjes door m'n haar Hou me vast... Soms wordt het allemaal eventjes te veel En bij jou zijn is dan alles wat ik wil.
Vraag me niets, zeg me niets Sla je arm om me heen Praat niet met me Houd me stevig vast.
Woorden schieten toch te kort Als ik mijn hart bij jou uitstort Praat niet met me Houd me stevig vast.
Als een kind was ik blij het tweede boek van FRANK TALLIS te vinden met titel DODELIJKE DRIFTEN.
Je bent in het huiselijke Wenen weer thuis en je wordt teruggeworpen in de tijd. Het boek mocht twee maal zo dik zijn.
1900. Wenen bruist; kunst en wetenschap fl oreren. In de cafés wordt gedebatteerd over fi losofi sche en politieke theorieën. De psychoanalyse van Freud staat in de kinderschoenen en wordt zowel als gevaarlijke nieuwlichterij beschouwd als enthousiast onthaald. De jonge dokter Max Liebermann is gecharmeerd van Freuds gedachtegoed en brengt dit in de praktijk. Dat blijft niet onopgemerkt. inspecteur Oskar rheinhardt, Liebermanns goede vriend, vraagt zijn hulp bij het onderzoek naar de mysterieuze dood van een aantrekkelijk, jong medium. Alles wijst op een misdaad van bovennatuurlijke aard, maar Liebermann weigert dat te accepteren. naast het leiden van zijn succesvolle praktijk probeert hij het mysterie te ontrafelen. in de tussentijd moet hij beslissen of hij de mooie, maar gereserveerde Clara ten huwelijk zal vragen.
'Brengt de psychologie terug in de misdaadroman, geschreven door een echte kenner.' Oliver James, klinisch psycholoog en schrijver Een ongewone en interessante variant op de psychologische thriller
Het lot moet ons zonder twijfel bij elkaar brengen, maar als twee mensen elkaar nooit ontmoeten, zullen ze ook niet verliefd worden op elklaar. Het lot kan enkel een handje helpen. Verder is liefde een werkwoord, maar dat weten we al langer. Dat geldt trouwens evenzeer voor vriendschappen. Indien deze virtueel blijven, bloeden ze langzaam doood.
Het genoegen dat we aan het gezelschap van een vrouw of een man beleven, een vrouw of een man met wie je een band hebt gekregen, is meer dan alleen maar een gefrustreerd dierlijk instinct.
Naast ons libido zijn er meer factoren. We zijn uitreraard gevoelig voor begeerte, maar zijn we ook niet op zoek naar gezelschap, een gedachtenwisseling? De troostende gedachte van een gelijkgestemde ziel?
Na het bisschoppelijk schrijven van Mgr. Johan Bonny en dit in voorbereiding op de synode rond het gezin, waar heikele thema's als communie voor echtgescheidenen, beleving van homoseksule paren en andere invullingen rond het gezin.
Gelukkig kan ik zijn met soms enkel een kleine hand op m’n gezicht.... Gelukkig kan ik zijn met in de kleine ogen ‘ik hou van jou’, op mij gericht. Dan is zo’n dag om eeuwig vast te houden. Gelukkig kan ik zijn met één woord van begrip net als ik denk ik weet niet hoe het moet dan is dat ene woord een troost dan is alles ineens weer goed. Geluk is bij mij blij zijn met elke nieuwe dag ik leef, heb lief en denk elke dag is meegenomen men zegt, het leven is zo kort ik wil met open ogen dromen
Voor echte vriendschap is regelmatige communicatie nodig. Praat dus over gezamenlijke interesses. Luister naar wat uw vriend zegt en respecteer zijn mening. Geef elkaar een compliement en wees positief wanneer dat kan.
Soms heeft een vriend misscchien raad of zelfs correctie nodig, maar het is niet altijd makkelijk die te geven. Toch zal een trouwe vriend genoeg moed moeten hebben om de ander op een enstige fout aan te spreken en hem tactvol advies te geven. Houdt vooral de communicatie open, zo nodig in elke relatie.
Het kweken van bloemen vraagt veel tijd en aandacht, en, dat geldt ook voor het opbouwen van een vriendschap. Om te beginnen moet je zelf goede vriend willen zijn. Laat merken dat je om de ander geeft en persoonlijke belangstelling voor haar of hem hebt. En wees bereid om tijd vrij te maken als de ander je nodig hebt.
Echte vriendschap vraagt om betrokkenheid. Een goede vriend voelt zich verantwoodelijk tegenover u en geeft en om u. En dat moet natuurlijk van beide kanten komen, wat om inzet en offers vraagt. Maar de beloning is de moeite waard. Vraag u af: ben iok bereid om van merzelf, mijn tijd en mijn middelen te geven?
Om een goede vriend te hebben, met u zelf eerst een goede vriend zijn.
... maaar mensen voelen zich algauw ongemakkelijk bij het lijden en het verdriet van een ander. Zeker als betrokkene dan nog een gelovige duiiding wil aan geven. Juist waar SeniorenNet een klankbord zou kunnen zijn voor zo veel mensen met lijden en verdriet allerhande, wordt het leed afgestoten, en dat heb ik dus ook zelf afgelopen week weer eens mogen constateren.
Ik hoor het jullie al zeggen dat bloggen niet om het scoren gaat, maar ik kan er ook niet naastkijken, als je in enkele dagen, en dag na dag, naar beneden duikelt in de ranking dat het niet mooi meer is.
Er is maar één reden, en dat merk ik trouwens al in al die jaren van bloggen evenzeer, sinds het overlijden van mijn broer is het vanzelfsprekend dat mijn aandacht naar hem ging en alles wat met rouw te maken heeft.
Maar mensen lezen dat niet meer, willen het niet meer zien. En toch, juist nu heb ik jullie nodig; want is één van de werken van barmhartigheid niet: gij zult de bedroefden troosten.
Ik doe hier zeker niet aan zelfmedelijden. Ieder heeft zijn klein of groot kruis te dragen, maar ik stel enkel maar vast dat over echte pijn en verlies niet mag geschreven worden, of dat zich dit moet beperken tot 'de sensatie' a.h.w. is verdampt.
Zelfde geldt trouwens ook een als er uitdrukkelijker over geloven geblogd wordt.
Bij deze is het misschien het moment eens aan te halen dat mensen ook niet lezen wat er staat en dan totaal verkeerd reageren op een blogje, zeker als het over het overlijden gaat. Ja, ik merk een trend die terug is van weggeweest. Men probeert zo veel mogelijk gastenboeken te tekenen, zelfs meermaals per dag, om toch maar in de kiijker te lopen.
Zou het platvloerse het dan toch halen van meer inspirerende blogs, een fenomeen dat men ook moet vaststellen in de muziekwereld. Denken we maar aan de zomerhit 2014. Hoe minder men er van begrijpt, hoe groter de winstkans.
Van jou kan ik houden. Voor mij is het een wonder dat dit zomaar is. Zoveel overeenkomsten tussen jou en mij. Eigenlijk zijn we dezelfde. We hebben immers allebei een hart waarmee we op zoek zijn naar geluk en liefde. Natuurlijk zijn er ook verschillen tussen ons maar die zijn van minder belang. Ik weet inmiddels dat ik die verschillen kan accepteren. En jij? Bij jou kan ik ongedwongen mezelf zijn. Ik voel me verbonden met jou en het kan me geen barst schelen hoeje eruit ziet, of je ziek of gezond bent en meer van die dingen. Soms voel ik me zo sterk. Alsof ik boven mezelf uitgetild word. Dan ervaar ik dat liefde verbindt en tegelijk grenzeloos is. Je hoeft niet te spotten met mijn diepzinnige uitlatingen. Ik vertel ze je toch. Dat moet ik wel omdat ik een heilig vermoeden koester. Het vermoeden namelijk dat onze eindigheid ooit zal overgaan in Oneindigheid. Lach nou niet. Het kan je toch niet koud laten dat ik door mijn liefde voor jou tot dergelijke diepzinnige uitlatingen kom?
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
