Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Wij allen zijn senioren. Sommigen onder ons werken nog, maar de meesten doen dat vrijwillig. Maar hoe lang nog zal die belangeloze inzit worden gewaardeerd? Als senioren willen we na een voldoende lange loopbaan, of na een rijkgevuld gezinsleven ook wel eens volop genieten. En voor velen is bloggen een activiteit waar men even weg is van alle sleur, al biedt SeniorenNet meer dan dat. Maar wanneer de wetgevingen zo verder doorgedreven worden, dan denk ik dat we belanden zoals de man hier op de foto. Ergens vrees ik voor de mensen die nu aan hun loopbaan begonnen zijn. Ik hoop dat ook zij door goede mensen zullen worden omringd en dat regeringen zullen inzien dat de mens meer is dan een ding dat moet produceren, soms enkel in het belang van de rijken, maar nu wijk ik wel ver af zeker? Probeer te genieten, want het kan zo over zijn, en ik weet waarover ik spreek, jammer genoeg...
De winter, als die al zijn naam waardig is dit jaar, was tot nu veel te kort om veel te bloggen rond dit onderwerp dat ons toch allen aangaat zoals het weer in het algemeen. Dus toen ik mijn voorraad rond winterfoto's nog even consulteerde, vond ik nog iets wat ik jullie niet mocht onthouden. Het is trouwens nog steeds geen lente.
TELKENS WEER ZIE IK BLOGS MAAR OOK BUTTONS WAAR EEN VROUW IN VOORKOMT. ALS MAN KAN IK MOEILIJK EEN BUTTON AANMAKEN MET EEN GEZICHT VAN EEN DAME. TOEN RECENT IEMAND VROEG OF IK SOMS FOTO'S HAD MET DAMES GREEP IK METEEN NAAR MIJN ALBUM, WAAR JE ZOWEL KUNST, FOTOGRAFIE EN DUS OOK 'VROUWEN' VINDT. HET BRACHT ME OP HET IDEE EEN PAAR VAN DEZE PLAATJES MET JULIE TE DELEN. JE MAG ZE GERUST GEBRUIKEN, OOK AL ZIJN ZE UNIEK. MAAR IK KRIJG IETS VAN MENSEN DIE ER HUN STEMPEL OP PLAATSEN EN HET EIGENDOMSRECHT OPEISEN. IK KAN HET IN BEPAALDE GEVALLEN BEGRIJPEN, MAAR GEEF TOE, ZO VELE DINGEN ZAG JE AL OP EVENVEEL SITES. DUS GENIET ALVAST VAN DEZE FOTO'S EN KAN JE ZE VOOR EEN OF ANDER DOEL GEBRUIKEN, DOEN!
Het is de spreker ernst: Je krijgt je vrouw terug voor twee miljoen. Het maakt niet uit dat Mitch Rafferty tuinman is en nooit zo'n bedrag kan vrijmaken. Mitch kan een manier vinden. Als hij maar genoeg van zijn vrouw houdt.. En dat doet Mitch. Hij houdt meer van haar dan van zijn leven. Hij heeft 72 uur om het te bewijzen: in die tijd moet hij het enorme bedrag zien te vinden. Hij zal alles doen om haar terug te krijgen.
Het boek begint zeer spannend: die spanning wordt ook goed vastgehouden. Een aantal plotwendingen maken dat je het verloop niet al na 50 pagina's door hebt. Heel goed. Het is mijn eerste boek wat ik van Koontz heb gelezen, het zal niet mijn laatste zijn. IK had me voorgenomen het door te lezen tot 18.00u en voor ik het wist was het 18.45u. Ik moet jullie dus niet vertellen dat dit boek spannend was. Sterk aanbevolen!
Na meer dan 36 uur zondere pc kan ik terug jullie blogs bekijken en het gastenboek tekenen. Het zal dan ook heel wat tijd vergen alles te hebben doorgenomen. Dus wanneer je mijn krabbel niet direct terugvindt, vraag ik daar begrip voor. Ik ben in elk geval blij dat mijn partner, dixit mijn pc, terug een beetje gezond is.
Want het geeft een zinvolle invulling aan de tijd en een manier om sociale contacten te blijven onderhouden.
In zijn boek 'The seven habits of highly effective people' verwijst Stephen Covey naar de fabel van Aesopus. Een boer heeft een kip die plots elke dag een gouden ei legt. Hij wordt rijk, maar ook zijn ongeduld en zijn hebzucht groeien. Het wordt hem steeds zwaarder de volgende dag af te wachten. Uiteindelijk besluit hij de kip te slachten om de eieren er allemaal in één keer uit te halen. Het resultaat: de kip is dood en er komen geen gouden eieren meer. Einde verhaal. Symptomatisch voor onze huidige tijd misschien?
Kansen! Elke dag is een nieuw begin. Toen je vanochtend wakker werd begon je aan een nieuwe dag met nieuwe kansen. Elke dag is namelijk een nieuw begin, en daar moet je gebruik van maken. Telkens wanneer de wekker gaat en jij je ogen opent word je wakker in een nieuwe dag. Een nieuwe dag betekent nieuwe kansen, en niets verplicht je om vandaag alles hetzelfde te doen als gisteren. Grijp de mogelijkheden die je vandaag weer aangeboden worden. Ook al begrijpen andere mensen niet dat jij het een buitenkans vindt. Het is jouw kans! Jouw dag! Iedereen een dag vol kansen!
Na jaren van intense correspondentie heb ik deze gast uiteindelijk aangeraden een fotoshoot te laten maken en zich op te geven als model, wat trouwens zijn droom was. Algauw begon hij in de modebranche met eigen ontwerpen, en niet langer in de Indische stijl, maar westers geïnspireerd. Op die manier werd hij door een Indische muziekzender opgepikt. Vanaf daar ging het razendsnel. Hij werd gevraagd voor televisiewerk en heeft er nu dus ook een film gemaakt waar hij zelf in zingt. We zouden elkaar treffen in Calcutta, maar door zijn drukke leven moest hij verhuizen naar Bombay, net toen alle plannen gemaakt waren elkaar te zien. Ik ben gelukkig en fier dat ik deze jonge gast, Surjit Saha genaamd, destijds heb aangemoedigd, al kon geen van beiden toen zo een toekomst voorspellen...
Ik kom hier niet voor de eerste keer, een oud meubelstuk, in een retrodecor. Steeds dezelfde sfeer. Ik drink m'n glas en vergeet de verloren spijt. Hier verdwijnt de jeugd na iedere slok. Totdat de nacht weer naar je lacht. Als ik thuis kom grijnst de kater tot de avond, wordt het opnieuw dag bij elke teug die ik neem. Genoeg gezwegen, teveel gepraat.
Sarah Bridgewater wordt wakker als ze haar man hoort thuiskomen van een zakenreis. De man die ze in haar keuken aantreft is echter niet Steven Bridgewater. Hij is gekomen met Stevens auto. Hij heeft Stevens koffer bij zich. Hij draagt Stevens kleding, doordrenkt met bloed. Stevens bloed. Deze verwarde vreemdeling is de enige die Sarah kan vertellen waar haar echtgenoot is – ware het niet dat hij volhoudt dat híj Steven is.
De politie staat voor een raadsel. Elk spoor loopt dood en psychologisch onderzoek levert niets op. Sarah vraagt psychiater Mark Behrendt de vreemdeling te onderzoeken. Om Stevens leven te kunnen redden zal hij diep in de ziel van een zeer getroebleerde man moeten graven. En de tijd dringt…
In elk geval heb ik weer van dit boek genoten. Het leest als een trein door de prettig korte hoofdstukken en de makkelijke chronologische volgorde waarin het verteld wordt. Een absolute aanrader!
die gebruikte je voor wat echt nodig was; je moest er soms voor naar de buren lopen als er geen telefoontoestel in huis was. en meestal was het de doorgever van slecht nieuws. nu geraken we van dat ding dat gsm heet, en onertussen al meerdere varianten zoals een smartphone, niet meer af. we hebben zelfs tijd te kort om alles te lezen wat binnenkomt aan berichtjes en foto's. voor velen een echte verslaving geworden die het gezinsleven sterk verstoort.... bedenkingen die ik maak toen ik dacht aan heT eerste toestel dat ik hier in huis had, en zelfs nog vele jaren op kantoor.
VANDAAG MISSSCHIEN EEN BRUTE OVERGANG SINDS VOORBIJE DAGEN. WE KUNNER ER HELAAS NIET OMHEEN. TE VEEL VAN ONZE MEDEBLOGGERS, MISSCHIEN FAMILIE, MOETEN LEREN OM TE GAAN MET DEZE VRESELIJKE AANDOENING WAAR WE ONZE GELIEFDE STILLETJESMAAR LANGZAAM VERLIEZEN. IK ZOU HIER LANG KUNNEN OVER DOORPRATEN, MAAR IEDEREEN KENT WEL VAN VER OF DICHT BIJ IEMAND DIE ZORG DRAAGT VOOR DEZE MEDEMENSEN. VOOR JE HET GOED EN WEL BESEFT, BOTS JE OP DEZE MENSEN ALS JE EEN ZIEKENHUIS OF WACHTKAMER BINNENSTAPT. MIJN GROTE WAARDERING DAN OOK DIE MOEDERLIJK DEZE MENSEN NABIJ ZIJN .... TOT HET BITTERE EINDE. OOK DAT IS LIEFDE, OF VOORAL LIEFDE!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
