Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Dank voor alle wensen en steunbetuigingen . Het was en is een moeilijke tijd. Het jonge koppel verlaat me vandaag - eindelijk - en komen in een tijdelijke woning terecht. Zelf ben ik voor de eerste maal in mijn leven in de tuin van mijn vader gaan werken, hij die een leven lang eerste en ereprijzen haalde voor zijn groeten- en fruittuin. Triest te zien hoe hij wankelt op zijn benen, dan weer goed is, en volgend kwartier op bed moet gaan liggen. Op acht januari werd hij opgenomen omdat men geen uitweg meer vond voor zijn aanhoudende constipatie.Niets hielp, hoe gezond hij ook eet, want alles van eigen kweek. Alle huis- en keukentips werden hem aangeraden en heeft hij uitgeprobeerd. De duurste en nieuwst medicatie geslikt.... Huisdoklters en specialisten hebben zich er mee gemoeid. Alle onderzoeken heeft hij ondergaan. Het eindresultaat: "Alles is normaal".
Maar je zal maar de dagelijkse pijnen doorstaan van even veel als vroeger te kunnen eten, en nooit naar het toilet te kunnen gaan. Dat heeft er mede voor gezorgd dat hij in korte tijd sterk vermagerd is. Zoals eerder gezegd, ik kom binnen en ik had er nu nog gezondheid van ggekocht, een moment later gaat hij een bloembak kuisen en dat zelf was te veel en moet hij in de zetel gaan liggen. En onaangekondigt begint hij te beven en denkt dat hij zal sterven, en dan haast hij zich naar bed. Voor moeder natuurljk ook telkens even angstig, en wat later is alles weer gewoon.
Dinsdag dan toch nog eens een onderzoek laten ondergaan, maar men zegde het hem al vroeger.
HIJ HEEFT TE LANG TE VEEL GEWERKT
HIJ HEEF OOK EEN GROOT ONVERWERKT VERDRIET,
want zoals sommigen weten verloor hij in veertien maanden tijd zijn zoon en zijn kleindochter...
Wij planten veel zaadjes, stoppen veel bollen in de grond en we wachten op betere tijden. Het helpt niet om daaraan te trekken en te sleuren, maar je moet die bollen wel in de grond leggen voor het echt vriest; Anders ben je te laat op het moment dat de zon weer schijnt.
Wat we ondertussen wel moeten doen, is water en mest blijven geven aan ons plantgoed. Doen we dat wel met onze relaties, jong en oud, nieuw en oud, mensen die de weg even kwijt zijn?
Investeren in mensen is een werk van lange adem waarvan je pas de vruchten ziet bij de oogst, zoals u zich kan verheugen in mensen die, zelfs na vaak vallen en opstaan, dan toch de goede partner, de juiste vrienden, de gepaste baan hebben gevonden. Ja, ons zaai- en plantgoed heeft alles te maken met liefde, de liefde waarmee mijn vader zijn grond bewerkte en ons tot volwassenheid bracht met normen en waarden.
EN ZO WERD MIJN ZUS DE GELUKKIGE JARIGE VANDAAG. ONS KAKERNEST IS ONDERTUSSEN OOK EEN VROUW VAN 46 JAAR GEWORDEN.
DE NOG STEEDS HECTISCHE PERIODE DIE IK HIER MEEMAAK WIL IK JULLIE LATEN GENIETEN VAN EEN PAAR KUNSTWERKEN. IK WEET HET: DE GUSTIBUS NON DISPUTANDUM EST!
SINDS ZONDAGAVOND HEB IK VAN ENE OP ANDERE MOMENT GEEN INTERNETVERBINDING.
NIETS DAT HELPT.
IK WERK NU EVEN D.M.V. USB-STICK MAAR DAT IS MAAR VERHELPEN.
IK VREES DAT IK EEN NIEUW PC NODIG HEB.
ONDERTUSSEN WEL EEN LAPTOP AANGESCHAFT.
MAAR TEGEN ALLES IS OVERGEZET EN AANGEPAST....
DUS DAT IS DE WARE REDEN WAARDOOR JE ME NIET MEER ZAG NOCH HOORDE, EN IK JULLIE MIS.
MIJN BOX ZIT DAN OOK OVERVOL MAAR IK KAN HELAAS MOEILIJK IEDEREEN EEN REACTIE OF WAARDERING STUREN OP ZIJN BLOG.
JA, WAT ZIJN WE ZONDER ONS INTERNET EN ONS DIERBAAR BLOGLAND?!
KOMT DAARBIJ DAT DE GEZONDHEID VAN VADER VERRE VAN VOORUIITGAAT EN IK VOORBIJE DAGEN ONVERWACHT DE ZORG HAD OVER EEN JONG KOPPEL WAARVAN DE PAPA IN ROESELARE ZIJN TEST KWAM DOEN OM AAN TE SLUITEN BIJ KAA GENT, MAAR OOK HARTPROBLEMEN HEEFT.
HIJ ZOU ER SLECHTS TWEE DAGEN BLIJVEN, MAAR MOEST BIJKOMENDE TESTS DOEN ZODAT HIJ ER LANGER BLIJFT ... MET EEN MEISJE DAT HOOGZWANGER IS....
WIE DANKTE ME OOK AL WEER VOOR DE AANDACHT? IK DENK DAT DE WERKEN VAN BARMHARTIGHEID GEDAAN ZIJN IN AFGELOPEN TIJD.
HET FEIT DAT HIJ NIET GESLAAGD IS VOOR DE TESTS, EN HIJ DRINGEND EEN ZIEKENHUIS MOET CONSULTEREN HAD HET TRIESTE GEVOLG DAT HIJ METEEN SAMN MET ZIJN VERLOOFDE EEN ANDER WONING MOET ZOEKEN.....
In Kyoto, Japan, worden de tweeduizend jaar oude resten van een man ontdekt. Men vermoedt dat het gaat om een Tibetaan. In zijn hand zit een fragment van een Hebreeuws manuscript geklemd. Ary Cohen, hoofdpersoon uit Het Qumran-mysterie en De schat van de Tempel, tracht de waarheid te achterhalen over deze man die onder raadselachtige omstandigheden is gestorven. Op zijn reis door Israël via Tibet naar Japan, stuit Cohen op vele raadsels en valkuilen. De sleutel tot het mysterie, zo vermoedt hij, ligt in de oude wijsheden van het Japanse shintoïsme. Hij ontdekt dat deze natuurgodsdienst op een verrassende manier verwant is met het joodse geloof. Ook komt hij op zijn zoektocht Jane weer tegen, de vrouw voor wie hij eerder de sekte van de Essenen verliet.
Alsof het moest, maar dit boek dat van een totaal andere auteur is en dat ik niet bewust gekozen heb om de inhoud, sluit naadloos aan bij het vorige boek rond de Menora dat ik jullie eerder heb aangeraden. Jodendom, Qumram, chrisendom, Japan en oude rituelen. Is er dan toch die éné God? met daartussen de eeuwige liefde verweven in al haar schoonheid.
Ik zoek een electricien om de stroom te herstellen tussen mensen die niet meer met elkaar praten, een oogarts om de boze blik van de mensen te veranderen... een kunstenaar om een glimlach op het gezicht van de mensen te tekenen...een metser om aan vrede te bouwen...en een wiskundeleraar om terug te leren rekenen op elkaar.
niet de eerste maal dat je dit leest, maar als we met z'n allen zo verder zoeken, dan wordt de wereld beter.
Te vaak onderschatten we de waarde van een klein gebaar. Een glimlach, een vriendelijk woord, een luisterend oor; ze kunnen een leven totaal veranderen.
En zo ontstond mijn vriendschapsliefde nadat ik bij iemand al mijn vooroordelen had weggenomen. Ik had naar hem geluisterd, naar zijn pijnen en verborgen gebreken; zijn gevecht tegen zijn ziekte.
Twijfelen! Besluiteloosheid ontstaat doordat je bang bent om een verkeerde keuze te maken. Twijfelen is dan ook een heel effectieve manier om geen beslissing te hoeven maken. Wil je zeker weten dat het nooit fout gaat? Maak dan nooit een beslissing. Er is echter wel één nadeel: je maakt ook nooit een goede beslissing. Zet je in beweging. Durf die keuze te maken. Wat vele mensen doen als ze twijfelen: ze gaan eindeloos nadenken. Heb je dan niet gemerkt, dat hoe langer je nadenkt, hoe meer je gaat twijfelen? Hopla komaan! We maken er, "zonder twijfelen", een super week van!
Een rups is meestal niet mooi en kan alleen maar kruipen. Als je die rups ziet, denk je: ‘die kan nooit vliegen’. Zeker niet als ze in een cocon verdwijnt. Die grijsbruine cocon kan een hele winter zonder bewegen, doodstil ergens hangen. En als je die cocon openmaakt, vind je alleen maar wat vocht. Maar wat ben je stomverbaasd als uit die levenloze cocon een prachtige vlinder te voorschijn komt die van bloem tot bloem woorden van liefde overbrengt. Als een rups, na het afscheid van haar veilige cocon, als een vlinder mag leven oog in oog met de zon, wat mogen wij, mensen, dan wel zeker verwachten na ons sterven op het laatste perron? Wij, mensen, zullen ver, heel ver reizen, wij zullen VERRIJZEN in een gloednieuw station waar de liefde van God ons opwacht.
Spanning en historische feiten in een thriller van internationale allureIn de kathedraal van Den Bosch wordt een pater vermoord. Hij blijkt kort daarvoor een mysterieus document in veiligheid te hebben gebracht, dat lijkt te verwijzen naar de menora, de grote gouden zevenarmige kandelaar die in het jaar 70 na Christus door de Romeinen als oorlogsbuit uit de tempel in Jeruzalem is meegenomen. Zou de menora nog bestaan? Welke tocht door de geschiedenis heeft hij dan gemaakt? Zou het mysterieuze document aanwijzingen bevatten om het heilige voorwerp op te sporen? Fanatieke religieuze groepen gaan over lijken om het document in handen te krijgen, maar wat zijn hun motieven? Ben Lorentz en zijn geliefde raken ongewild bij de zaak betrokken. Kunnen zij hem ontrafelen?De verdwenen menora is een literaire thriller die feiten en fictie uit heden en verleden verbindt en de lezer meevoert op een spannende zoektocht naar de gouden kandelaar die zijn onrechtmatige eigenaren ongeluk lijkt te brengen.
In de nadagen van Pasen zeer interessante lectuur, warm aanbevolen, leest gemakkelijk.
Meer en meer, vooral door het feest van Pasen, geraak ik er van overtuigd dat alleen een positieve houding de juiste is! Onze wapens moeten Geloof , Hoop en Liefde zijn. Het woord van de Heer kan onze sterkte zijn in moeilijke ogenblikken : "Ik heb de wereld overwonnen; Ik zal bij u zijn tot het einde der tijden; Vrees niet, Ik ben het, de Heer; heb elkander lief zoals Ik u heb liefgehad;...En het sleutelwoord 'VREDE" als Hij aan zijn apostelen verschijnt. VREDE dat ook al met Kerstmis gezongen werd! Anders geraken wij er nooit uit! Niet alleen en niet tesamen!
Ik las onlangs de volgende spreuk: De dwaas doet wat hij niet laten kan, de wijze laat wat hij niet doen kan.
Het lijkt een woordenspelletje, maar er zit veel in. Als je altijd maar doet wat je niet laten kunt, als je altijd maar toegeeft aan waar je zin in hebt, dan ben je een dwaas, want dan maak je jezelf ongelukkig.
Als je inzicht hebt in dingen die je krachten te boven gaan, als je begrijpt dat je sommige dingen beter niet kunt proberen te doen, dan ben je een verstandig mens en dan heb je ook de meeste kans op een gelukkig leven.
Hoe gaan we om met ons leven, met al onze mogelijkheden en onmogelijkheden?
Trots! Wees trots op jezelf! We zijn soms te vaak bezig met onze doelen die we willen bereiken, de fouten die we maken, met alles wat er nog ontbreekt, dat we soms vergeten blij te zijn met onszelf. Herinner je wie je bent, wat je al kunt en zeker wat je al hebt bereikt. Sta stil bij elke stap die je succesvol zet in de goede richting. Vier ook maar elke kleine overwinning die je maakt. Wees tevreden met je vaardigheden. Concentreer je niet teveel op de vaardigheden die je mist. Het werkt veel beter om niet altijd te proberen je zwakke punten te verbeteren, maar je meer te concentreren op je sterke punten. Iedereen een trotse dag.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
