Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Liefdevolle God, we zullen ze niet vergeten, de mensen die in de oorlog hun leven voor ons op het spel hebben gezet. We zullen ze niet vergeten, de mannen, vrouwen, kinderen, die op transport gesteld werden en zo maar verdwenen zijn. We zullen ze niet vergeten, de mensen die geleden en gebeden hebben om vrede, vrijheid en veiligheid. Dank U wel dat we leven in een land zonder oorlog. Waar je bijna zou vergeten, dat er ook nu weer mensen zijn die zich nergens thuis voelen, opgejaagd en op de vlucht, vol pijnlijke herinneringen. Geef dat we hen zien staan. Dat we samen met hen streven naar vrede, vrijheid en veiligheid voor iedereen. U Barmhartige God bent met ons, ook deze nacht, geef ons kracht tot leven en maak ons tot boodschappers van vrede.
Iedereen nog een mooie voortzetting van deze zegenrijke en liefdevolle zondag.
Het water is vervuild en het ontbreekt aan drinkwater. Door de dalende prijs van ruwe olie groeit de armoede. Bijna dagelijks worden honderden mensen begraven, omdat de situatie zo sterk is verslechterd. De gemiddelde Congolees is een arme man in een rijk land, met oliereserves. Maar die rijkdom wordt slechts gedeeld door een handvol rijken en machtigen.
Waarom toch lezen we na decennia lang nog altijd deze getuigenissen?!
Een kaarsje, en lied, een bloem, een gebed... danken en vragen.
Maria heeeft een spoor getrokken op deze wereld,een spoor waar mensen zich veilig voelen. Hier en daar zou Maria nog een teken blijven geven, een spoorteken, om ons de weg te tonen of om ons op de weg te brengen. Soms, als het heel donker wordt, licht zij ons voor, zoiets vergeten mensen niet. Dan bouwen ze een kapelletje of iets groter, of ze gaan op bedevaart. Ze vertellen het aan hun kinderen of zij maken haar portret in steen of op doek.
De meimaand staat voor de deur en traditiegetrouw gaan vele mensen nog steeds juist in deze maand op bedevaar, kortbij of verder weg. Vooral de bedetochten naar Maria blijven het goed doen. Zo is er nu uit mijn stad een groep voor de zoveelste keer naar KEVELAER; ik was zelf al enkele malen in dit bijzonder rustig en groene oord te gast, ver weg van alle commercie die je wel in Lourdes vindt. Aan mensen die straks op bedevaart vertrekken, wens ik julle een heilzame tijd tegemoet!
LEES JIJ OOK ZO GRAAG? IK GEEF HET TOE, HET LIJKT WEL EEN LATE ROEPING WANT TOT VOOR EEN PAAR JAAR KEEK IK NOOIT EEN BOEK IK TENZIJ HET OVER HEEL SERIEUSE LECTUUR GING. EEN VRIEND BRACHT ME TIJDENS HET ZIEK-ZIJN OOIT EEN THRILLER EN DAT ZOU MIJN ZINNEN VERZETTEN.SINDSDIEN VERSLIND IK DE ENE NA DE ANDERE LITERAIRE THRILLER. EN ALS DIE ME ZEER GOED BEVALT DAN DEEL IK DIT MET JULLIE ZOALS JULLIE AL KONDEN ZIEN OP MIJN BLOG. IK HEB NU TERUG DRIE TITELS LIGGEN, WEL ALTIJD BENIEUWD ALS IK WERK IN HANDEN KRIJG VAN MENSEN DIE IK NOG NIET EERDER LAS. MAAR LEZEN SCHERPT DE ZINNEN AAN EN TRKEKT JE OOK WEG UIT DE SLEUR VAN HET ALLEDAAGSE. VEEL LEESPLEZIER MENSEN, ZEKER NU ER HELAAS VEEL REGEN WORDT VOORSPELD!
Luisteren is meer dan iemand horen praten. De woorden moeten je hart raken, ze moeten bij je binnenkomen en bij jou onderdak vinden. En dan niet eens de woorden zelf, maar wat ze bedoelen.
Luisteren is altijd onmisbaar, willen we met elkaar verder komen. Luisteren is zeker onmisbaar in een samenleving met vele mechanische stemmen en computerwoorden.
Kortom: luisteren met je hart is de deur waardoor anderen en God bij jou binnen kunnen komen
De ene is niet gelukkig zonder de andere, geen van beiden kan alleen ongelukkig zijn. Alsof ze van lichaam kunnen wisselen, ondervinden ze om de beurt zowel pijn als vreugde. Ze vangen elkaar op in de moeilijkste omstandigheden. VRIENDSCHAP, het is en blijft mijn stokpaardje...
Onddergetekende heeft een fiets nodig als zijn partner en dan is fietsen niet altijd een ontspanning. maar vandaag maakte ik me maar nog eens de bedenking dat je overal wel hoort hoe gezond fietsen wel is, maar nu ik in gezelschap met de wagen op weg was, viel het me weer maar eens op hoe weinig fietsers op de baan zijn, zelfs via de zogenaamde idyllisse binnenbaantjes. Toen ik verleden jaar nog met de fiets naar mijn ouders over en weer fietste, is het me dat vaak opgevallen dat ik tijdens die 25 km amper nog een fietsende medemens tegenkwam. Ik voelde me dan vaak de eenzame fietser; de auto's en vrachtwagens daarentegen scheren je voorbij. Zijn we met zijn allen te lui geworden? Ik denk maar aan de vele buren die met de wagen het hoekje omrijden om een brood te halen...enfin en bedinking van het moment...
De lente is zo voorbij; je zou elke dag een foto willen nemen van de bloesems of dicht tegen bomen en struiken gaan staan om die geur op te snuiven, maar als je dit leest is het misschien al allemaal over, en werden bloemen bladeren ...
Op het moment dat op 22 juli 2011 in Oslo en op het eiland Utoya aanslagen worden gepleegd, verongelukt de acht jarige Sander, zoon van welgestelde ouders, in zijn eigen huis. Omdat de politie zich bezighoudt met de grote ramp, is het de jonge net afgestudeerde verlegen agent Henrik Holme, die het huiselijk drama onderzoekt. Terwijl iedereen gelooft dat de dood van Sander een tragisch ongeval was, denkt Holme daar anders over. Tegen alle regels in verdiept hij zich in de zaak. Met moeite weet hij psychologe Inger Johanne ervoor te interesseren. De zoektocht naar de waarheid rond Sanders dood wordt een wrede confrontatie met vooroordelen, schaamte, leugens en misstappen binnen een gezin. Boeiende goed uitgewerkte karakters. Hoewel geen enkele gewelddadige scene wordt beschreven, maakt het serieuze thema het een zwaar, droevig misdaadverhaal met een droevig einde. Goed geschreven, meeslepende psychologische thriller van de succesvolle Noorse juriste en misdaadauteur.
Ik wens je een mens die tijd voor je heeft, iemand die bij je blijft, ook op eenzame momenten. Ik wens je een kind dat je aankijkt en zegt: ik vind je lief! Ik wens je een bloem die voor je bloeit, een gebaar waaruit genegenheid spreekt. Ik wens je een vogel, die fluit voor je raam, dat is toch het mooiste, een vogel die blijft zingen van het leven. Ik wens je een engelbewaarder, die je weer veilig thuis brengt en beschermt op je pad. Een thuis, waar je jezelf goed voelt, en je familie en vrienden warmte en geborgenheid vinden. Ik wens je natuur waar je Gods hand in vindt, en die door mensen wordt beschermd en jij rust en bewondering vindt wat die natuur ons aanreikt. Ik wens je vriendschap en genegenheid, een teken van vriendschap, liefde en trouw, maar bovenal de zegen van God onze Vader.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
