Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
HIERBIJ DE BETERE FOTO'S n.a.v. de huwelijksverjaardag van mijn ouders. Ze werden onverwacbht getrakteerd door het personeel. Dat maakt me bijzonder gelukkig! Vader lijkt precies nog een stoute jongen....
Spreken en handelen in overeenstemming met wie we echt zijn en wat we echt denken en voelen, levert alleen maar voordelen op. Alleen in eerlijkheid vind je de ander. Je wordt maar geliefd om het deel wat je echt bent, niet om wat je verborgen houdt.
Je bent écht verbonden met mensen als je oprecht kan zijn in wat je voelt en zegt. Beloftes doen die je niet kan waarmaken, uitspraken die niet van harte zijn, zaken verdraaien of nodeloos ontkennen... Mensen gaan aan je twijfelen als ze merken dat wat je zegt en doet niet in overeenstemming is met wie je écht bent. Geloofwaardigheid terugwinnen, kost meer moeite dan ze verliezen.
Schaamte, angst, onzekerheid: de beste manier om ze te overwinnen is er voor uit te komen. Je sterker voordoen dan je in een bepaalde situatie bent, lijkt voor even te helpen, maar blijft niet duren. Wees ook tegen jezelf eerlijk. Het getuigt van respect tegenover jezelf en tegenover de ander.
Mensen die betrouwbaar en geloofwaardig overkomen, krijgen ook meer waardering. Wie als een toneelspeler graag rolletjes speelt, moet veel tekst onthouden. Wat heb ik ook alweer gezegd tegen hem of haar? Heeft hij elders iets opvangen dat ik moet corrigeren? Welke uitvlucht zal ik nu weer verzinnen om niet te moeten meegaan? Je anders voordoen dan je bent, is een vermoeiende zaak – en we hebben al zoveel om aan te denken.
Je authentieke zelf zijn is letterlijk een vorm van ontspanning. Wie eerlijk is, nodigt daarmee onbewust anderen uit om dat ook te zijn. Omringd worden door eerlijke mensen maakt je leven rijker en dieper.
Het jaar is 1869. Een gewelddadige drievoudige moord in een afgelegen gemeenschap in de Schotse Hooglanden leidt tot de arrestatie van een jongeman genaamd Roderick Macrae.
De memoires van de hand van de beklaagde maken het glashelder dat hij schuldig is aan de misdaad, maar het is aan de beste juristen en doktoren in het land om vast te stellen wat hem tot zulke brute daden heeft gedreven. Is hij ontoerekeningsvatbaar? Enkel de overtuigingskracht van zijn advocaat staat tussen Macrae en de strop.
Graeme Macrae Burnet heeft een fascinerend en origineel verhaal afgeleverd over de wispelturige aard van de waarheid, zelfs als de feiten glashelder lijken te zijn. Zijn bloedige plan is een intrigerende literaire thriller, gesitueerd in een woest en grimmig landschap waarin macht volkomen arbitrair wordt uitgeoefend.
'Zeer intrigerend relaas van moord op het straatarme Schotse platteland anno 1869 met prachtige historische details en onbetrouwbare vertellers.' - Robert Gooijer, NRC
'Een karakterstudie, een rechtbankdrama en een tragikomische historische schets. En het is een boek waarover je nog lang blijft piekeren.' - NRC Handelsblad
'Een klein meesterwerk.... een geniaal verhaal.' - Sir Edmund, Volkskrant
'Dit boek gaat je aan het hart. Dit is een boek dat we ons volgend jaar nog herinneren.' - ***** Vrij Nederland Detective en Thrillergids, Thriller van het jaar 2017
Als er een gezegde bestaat dat je je vrienden kan kiezen, maar je familie niet, dan houdt dat in dat het in veel families (in alle families ?) nooit allemaal soepel draait, zeker ? Je komt uit een zelfde nest en toch blijkt het in het latere leven niet (meer) te klikken met eigen broers of zussen. Curieus, hé. Wanneer ik terugkijk in de familiegeschiedenis tot onze (over)grootouders, dan merk ik eigenlijk hetzelfde. Ik zie dat ook bij de eigen zussen en bij de dichte familie . Ook ik heb eigenlijk méér aan een aantal vrienden dan aan eigen familie ; maar dat is ook het mooie en unieke aan vriendschap : er is geen familiale dwang bij.
SINDS HET ONVEWACHTE OVERLIJDEN VAN MIJN BROER OP 28 JULI 2014 ZAL MIJN VERJAARDAG ALTIJD OVERSCHADUWD WORDEN. IK HOOR NOG ZIJN TELEFONISCHE VERJAARDAGSWENSEN, MAAR ENKELE DAGEN LATER HAD HIJ ONS VERLATEN. HIJ BLIJFT OOK MIJ HIER VOLGEN EN OMGEKEERD ZOALS JE ZIET OP MIJN BLOG LINKS. ZIJN FOTO HEB JE AL LANGER. NU PLAATS IK HIER EEN WERK VAN ZIJN HAND ALS KUNSTSMID.
Wie goed toekijkt vindt hem rechts achter het kerkje....
Vakantietijd... dagen zonder agendadruk, dagen van ongestoord genieten van al dat mooie, dichtbij of ver van huis, tijd voor zomaar wat gesprekken, met vrienden en onbekenden... Wegtrekken. Je huis, je thuis achterlaten. Stappen door de zomer. Zingen in de regen.Spelen in de zon van vriendschap. Zwemmen in de zee van trouw. Dragen, verdragen, elkaar verder dragen.Jezelf vergeten. Anderen een plaats geven. Geloven in elkaar. Geloven in Hem, de Weg, de Waarheid en het Leven. Luisteren met je hart. Misschien vind je tussendoor ook een beetje tijd voor stilte om even God aan 't woord te laten. Want Hij gaat met je mee, ongevraagd en ongezien. Hij houdt je de hand boven het hoofd ,en zegent je.
VANDAAG DOE IK EFFEN LEKKER NIETS. IK LAAT ME LEKKER VERRWENNEN EN IK ZIE WAT OP ME AFKOMT. HET WORDT WELLICHT EEN VERJAARDAG OM IN DE ANALEN TE SCHRIJVEN MET EEN HITTERECORD. MIJN DANKBAARHEID NAAR MIJN OUDERS EN DAN IN HET BIJZONDER NAAR MIJN MOEDER DIE ME HET LEVEN SCHONK EN ME NOG ALTIJD NABIJ IS IN LIEFDE EN ZORG, KON JE EERDER AL LEZEN.DANKBAAR VOOR DIT NIEUWE LEVENSJAAR EN VOOR ALLES WAT VOORBIJ IS, GROET IK JULLIE ALLEN VAN HARTE!
Veel mensen vinden het moeilijk om nee te zeggen, uit schuldgevoel, onzekerheid, angst, integriteit... Vaak zeg je gewoon ja om van het gezeur af te zijn, om iemand te plezieren, maar we maken het onszelf vaak moeilijk door impulsief ja te zeggen voor zaken waarvan we niet weten of we ze wel kunnen verwezenlijken. We doen dingen die tegen ons gevoel ingaan en je komt veel te weinig aan jezelf toe. Nee zeggen is vaak lastig maar af en toe "nee" durven zeggen maakt dat we ook "ja" tegen onszelf kunnen zeggen en op een respectvolle manier met anderen en onszelf kunnen omgaan.
Wat als... Meunier niet geschorst was voor de match tegen Frankrijk... 🤔Dan had ik het nog eens willen zien... Wat een speler. Wat jammer. Maar wat een tornooi. Wat een genot. Wat een spirit. Met onze klasbak-kapitein Eden, gij onwaarschijnlijke zot! Gij virtuoos, gij! Gij bebop-jazz-dude! En Kevin, een jongen van Drongen. Wat ben jij toch de meester-schaker, stappen vooruit denkend en dan aan een onmetelijk snelheid het nog tot in de perfectie uitvoeren ook. Wat een heerser! Wat een vista! En die doelman van ons? Wat een peet!? Wat een reflexen, wat een analyses, wat een 'worp', als basis van het legendarische doelpunt tegen Japan... Er was Pfaff, er was Preudhomme, er is Courtois! What the fuck! Wat een team!? Die heerlijke enthousiaste nuchtere ambitie telkens weer. Voor en na de match. Die speelsheid en dat enthousiasme, op het tornooi van de waarheid. Die 'cool' van Kompany, die zelfzekere doch guitige blik. Ik kan er niet van over. Dit was nie normaal! Dit was zo overheerlijk!! Dit gaat me voor altijd bijblijven als dé meest indrukwekkende Belgische sportprestatie als ploeg ooit. Die teamgeest, met die Spaanse gentleman als coach... Pure klasse! Sowieso zijn deze Rode Duivels de enige echte wereldkampioenen, dat zag iedereen. Van hier tot in Tokio. Dank Rode Duivels, super fier Belg te zijn! Vooral omdat jullie met open vizier telkens weer dat positieve voetbal brachten. Chapeau! Welcome back home!!
Op mijn-bijna-verjaardag komen mijn ouders, straks 92 en 89 jaar, me bezoeken! En zoals jullie weten lagen de rouwbrieven voor vader haast klaar begin dit jaar, is hij maaden bedlegerig geweest. Nu is hij zo helder van geest als nooit te vorern en heeft hij enkel een looprekje nodig. Het is dus voor mij hetmooiste geschenk voor mijn verjaardag straks. Eigenlijk verjaar ik pas donderdag, maar omwille van de hittegolf die wordt aangekondigd, en omdat mensen als mijn ouders nog altijd een zondag als iets speciaals zien, dan maar voor vandaag hen uitgenodigd. Dat wou ik toch even met jullie delen!
Op deze nationale feestdag past het hulde te brengen aan onze overleden koning Boudewijn die zo inspirerend was voor elke burger, niet in het minst voor de zwakken en mensen aan de rand van de samenleving. Niet voor niets werd gescandeerd hem meteen heilig te verklaren.
Meester Frieda Degraeve mag dan al advocate zijn aan de balie te Gent, ze heeft ook een uitgesproken interesse voor kerkgeschiedenis. Zonet heeft ze een ernstig naslagwerk gepubliceerd over vrouwen in de katholieke kerk, haar stokpaardje, met de veelbelovende titel Duos habet et bene pendentes, het oude ritueel waarmee de mannelijkheid van de pas verkozen paus wordt gecontroleerd. Een lijfelijke check die wordt uitgevoerd door de jongste kardinaal in functie, nadat de paus heeft plaatsgenomen op een speciaal daarvoor ontworpen stoel met gaten, de sedes stercoraria. Want een vrouw op de troon van Petrus (of is het die van Maria Magdalena?) is de ergste nachtmerrie voor het Vaticaan. Een nachtmerrie die wel eens werkelijkheid zou kunnen zijn, want meester Frieda Degraeve en haar opdrachtgever - een mysterieuze priester met een topfunctie in het Archivum Secretum van het Vaticaan - komen op het spoor van het onweerlegbare bewijs van het historische bestaan van Johanna, de legendarische vrouwelijke paus uit de negende eeuw die de katholieke kerk al twaalf eeuwen verdeelt. Het is een spoor dat Frieda Degraeve en haar gezel naar Praag voert, naar Fulda, Athene en Rome, in een beklijvende maar levensgevaarlijke zoektocht naar een graf en een boek dat de Congregatie voor de Geloofsleer - ontstaan uit de inquisitie - koste wat het kost vernietigd wil zien. Op gevaar van eigen leven gaat meester Frieda Degraeve op zoek naar de waarheid. Een waarheid die haar stoutste dromen overtreft, en de fundamenten van het katholicisme onderuithaalt.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.