Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Vriendschap is omzien naar elkaar. Het is me om de ander te doen, om haar of zijn geluk, om de weg die zij of hij moet vinden. Daarbij is niets me teveel omdat die ander nooit van me profiteren zal. Wie probeert te profiteren maakt de vriendschap kapot omdat daarbij degene die me in haar hart heeft gesloten, tot een instrument voor eigen voordeel wordt. Vriendschap is - van beide kanten - belangeloos en drijft op de waardering die je geheel gratis voor elkaar opbrengt.
Waarom mensen vrienden worden van elkaar is uiteindelijk niet uit te leggen. Eigenlijk is er steeds maar één reden:
Omdat de ander is wie hij of zij is en ik ben wie ik ben, daarom zijn we vrienden van elkaar.
Nog geen tijd terug keken kinderen zowel als ouders verlangend uit naar wat de Sint zou brengen, maar wij allen blijven dromen en verlangen. Wat zou de Kerstman straks brengen? VREDE mag ik hopen!
VRIENDSCHAP......... HET IS ME OM DIE ANDER TE DOEN.
Vriendschap. Dat is een ander ontvangen in de woning van mijn hart op zo’n manier dat ze er thuis mogen zijn. Ik ben er niet toe verplicht een ander onder m'n eigen dak gastvrijheid te verlenen. Ik doe het omdat ik geraakt ben door wie die ander is. Daarbij is die ander ook werkelijk ‘anders’ en precies daarom voel ik me uitgenodigd om hem of haar te ontvangen. Mezelf hoef ik niet te ontvangen, ik ben al thuis bij mezelf. Wat niet betekent dat ik niet ook aan ‘mezelf ’ de nodige aandacht zou moeten besteden. Ook met ‘mezelf ’ mag ik goede maatjes worden, maar dat is wat anders dan vriendschap sluiten. In vriendschap verwelkom ik een vreemde als een gelijke en ben ik bereid m'n beste zorgen aan hem of haar te besteden.
Vriendschap is aandacht hebben. Tijd en activiteit zijn onbelangrijk, alleen het bij elkaar zijn telt. Het is genieten van elkaars aanwezigheid. Spreken en zwijgen onderstrepen dat belangeloze gebeuren. Vriendschap is elkaars kwetsbaarheid kennen en er de nodige zorg aan besteden.
Zijn wij daar elke dag wel zo mee bezig? Overvolle agenda's, het werk, ons gezin en familie, sport, tv en computer. Zijn wij niet veel meer bezig met onze aardse toekomstdromen? Willen alles goed verzorgen en regelen voor de dag van morgen, maar zijn aan het belangrijkste niet toegekomen!
Goede God, miljoenen mensen smeken U dagelijks om Uw wederkomst. Mensen die ziek zijn, gehandicapt, eenzaam, vervolgd en zij die moeten vluchten voor oorlogen en natuurgeweld. Mensen die voelen dat zij niet op zichzelf kunnen bouwen, maar alleen volledig op U kunnen vertrouwen.
Help ons Heer, om niet op onze eigen krachten te vertrouwen. Onze welstand, ons eigen kunnen, het kan morgen anders zijn! We zitten hier zo vast aan ons bestaan, Heer maak ons klein. Leer ons met het oog op het hiernamaals te leven, en U alle eer geven.
"De dag van de doden' is het achtste en laatste deel in de spannende Frieda Klein-serie van Nicci French. De bladeren vallen van de bomen en in Londen waart een seriemoordenaar rond. In een winkelstraat in het noorden van de stad crasht een op hol geslagen auto, de man achter het stuur blijkt al een week eerder te zijn vermoord. Op Hampstead Heath brandt een vuurstapel, in de vlammen ligt het volgende slachtoffer. Het aantal doden neemt snel toe, maar het politieonderzoek loopt vast: het is duidelijk dat de dader een spel speelt. Voor deze onconventionele moordenaar dient elk lijk slechts als boodschap aan één vrouw. Psychoanalytica Frieda Klein is namelijk ondergedoken, en iemand is naar haar op zoek. Wanneer het duel tussen Frieda en haar aartsvijand Dean Reeve uiteindelijk zijn climax bereikt, kan slechts één van hen het overleven…Al acht jaar lang wordt Frieda Klein achtervolgd door Dean Reeve.
Al een tijd geleden dat ik een boek heb aanbevolen, maar dit boek is dan ook zo boeiend dat ik er nog van geniet en alles probeer te overdenken.
’s Nachts in mijn slaap zoek ik mijn lief. Ik zoek hem, maar ik vind hem niet. Laat ik opstaan, rondgaan in de stad, laat ik in de straten, op de pleinen, zoeken naar mijn allerliefste. Ik zoek hem, maar ik vind hem niet.
Dat moet je hier hoe langer op SN want de enen kunnen wel,de anderen kunnen geen reactie meer plaatsen, tenzij ze reageren waar anderen al een reactie plaatsten, meestal op een eerder bericht! Waar zijn we meee bezg, waar is SN mee bezig. BLOGGEN IS TOCH EEN HOBBY. Het is zelfs soms moeilijk nog te zien wie en waar iemand het gastenboek tekende.
Ik woon niet zo ver van een lagere school met ook een kleuterafdeling. Ik was even aan het rusten na de middag toen ik gewekt werd door het aanhoudende massaal geroep van de kinderen, slechts met deze woorden: Zwarte Piet, Zwarte Piet... En dat ging zo maar door. Ik repte me naar bujiten, maar zag geen spoor van de heilige man, en toch schoot er een traantje in mijn ogen toen ik hoorde hoe die kinderen verlangend bleven roepen. Ik moet in slaap gedommeld zijn, en later was ik een boek aan het lezen toen ik stemmen hoorde, en wie zie ik daar zomaar wandelen voor mijn raam, de Sint toch wel zeker met één van zijn Zwarte Pieten! Jaren geleden dat ik nog de Sint zo van dicht bij zag! Moge deze traditie nog vele decennia blijven duren!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
