Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Op zekere dag nam een rijke man zijn zoon mee voor een reisje naar het platteland om hem te laten zien hoe arme mensen leven. Ze brachten een dag en een nacht door op een boerderij van een erg arme familie. Toen ze weer thuis waren, vroeg de vader: “Wel, hoe is de trip je bevallen?” “Heel interessant!”, antwoordde de zoon. “En heb je gezien hoe arm mensen kunnen zijn?” “O ja, vader, dat heb ik gezien.” “Dus, wat heb je geleerd?” wilde de vader weten.
Zijn zoon zei: “Ik heb gezien dat wij een hond hebben en de mensen op de boerderij hebben er vier. Wij hebben een zwembad, die de helft van onze tuin beslaat, en zij hebben een meer waarvan je de overkant niet ziet. Wij hebben lampen in onze tuin, en zij hebben ontelbare sterren aan de hemel. Ons terras gaat tot de voortuin en zij hebben de hele horizon.”
De vader was sprakeloos. Toen voegde de zoon er nog aan toe: “Ja vader, ik heb gezien hoe arm wij zijn.”
Is het niet typisch christelijk dat we het wezenlijk goede in mensen herkennen en tegelijk ook de wolf in onszelf ontwaren?
Aan dat kwade in ons moeten we als het ware een hand geven, zoals Franciscus doet in het verhaal met de wolf van Gubbio: hij gaat het bloeddorstige beest opzoeken en sluit vrede met hem.
‘Ik beken’ van Jo Spain is een thriller over corruptie en vergelding.
Voormalig bankier Harry McNamara wordt in zijn eigen huis op brute wijze vermoord, onder de ogen van zijn vrouw Julie. Het heeft er alle schijn van dat Harry’s vele zonden - corruptie en verraad - hem noodlottig zijn geworden. Een uur later meldt de indringer zich bij de politie en legt een bekentenis af. Er zijn nu een slachtoffer, een verdachte en een ooggetuige. Case closed. Maar de aanhoudende onrust van Julie geeft aanleiding voor twijfel. Is de verklaring van de dader ingegeven door schuldgevoel of is het zijn eerste stap in een groter plan?
De boeken volgen elkaar in sneltempo op, maar zijn dan ook zo goed! Vlug naar de bib!
!!! De basiliek van en te Daddizele(B) heeft uw hulp nodig !!!
De basiliek heeft van Rome een relikwie gekregen van de H. Paus Johannes-Paulus II. We zijn druk op zoek naar giften om een mooi altaar te creëren zodat alle bedevaarders optimaal deze relikwie kunnen vereren.
Wij kunnen dit niet zonder uw hulp! U kan uw financiële hulp storten op het rekeningnummer van de pastorale eenheid OLV Dadizele Slypskapelle Moorslede: BE53735051241953 Met vermelding van "Steun altaar Paus".
Hartelijke dank voor uw steun. Samen kunnen we er iets moois van maken!
DE VERDWIJNING van Adèle BEDEAU - Graeme Macrae BURNET
Manfred Baumann is een eenling: sociaal onhandig en altijd slecht op zijn gemak. Hij brengt zijn avonden in stilte drinkend door in een rustige bistro in de kleine Franse stad Saint-Louis. Nauwgezet houdt hij Adèle Bedeau in de gaten, tot zij op een dag van de aardbodem verdwijnt. Georges Gorski - een detective die gekweld wordt door zijn onvermogen om zijn eerste misdaad op te lossen - krijgt de zaak toegewezen. Het onderzoek doet Manfreds wereld op zijn grondvesten schudden en dwingt hem om geheimen uit zijn verleden onder ogen te zien.
De verdwijning van Adèle Bedeau is een literaire misdaadroman met als kern het psychologische portret van een buitenstaander die door zijn eigen verbeelding tot het uiterste wordt gedreven.
Een woordje toelichting. Gisteren reageerden een paar mensen dat ze mijn tekst niet konden lezen. Jos sprak zelfs van Hebreeuws, en toch gebruikte ik zelfde lettertype en kon ik mijn eigen tekst wel lezen. Misschien was ik niet duidelijk; want wat je in die tekst leest is de bedenking van een paar senioren, mensen zoails jullie, die zich niet thuisvoelen temidden het jonge studentengeweld in Leuven of in andere studentensteden. In die steden lijken veel ouderen overbodig. Met deze uitleg kan je de tekst misschien herlezen.
Het kost zo weinig, het is zo veel, een woord, een uitgestoken hand, zomaar met je hart iets voor iemand doen, met wie je ergens plotseling bent verwant.
Het kost zo weinig, het is zo veel, begrip, er zijn wanneer het moet, stil luisteren naar de woorden van een mens die 't nodig heeft, dat is alleen maar goed.
De liefde is de allerhoogste kracht, niet het verstand, maar warmte van 't gebaar, een beetje goed-zijn en dat laten zien, gewoon, een beetje aandacht voor elkaar.
De blikken van de studenten glijden over je heen alsof je een verkeersbord of een huisgevel bent. Ze zien je letterlijk niet staan. Dit is de stad waar hun volwassen leven begint en ze hebben geen zin in saaie mensen van middelbare leeftijd of ouder die over de stoep schuifelen.
Je soepel voortbewegen, een superslank figuur, een geïmproviseerd leven vol gekke invallen, daar word je hier elke dag uitvoerig mee geconfronteerd. Wie eenmaal werkt en/of een gezinsleven heeft, of hier en daar zijn gewrichten voelt kraken, voelt zich al snel uitgerangeerd.
Pas veertien dagen terug mochten we moeder in de bloemetjes zetten met haar negentigste verjaardag. Vandaag is het de beurt aan vader. Jullie herinneren zich nog dat mijn vader zwaar ziek was geweest is verleden jaar en er zelfs even gevreesd werd voor zijn leven. Maar wat een wonder - zoals ook velen beamen in het verzorgingstehuis - dat hij a.h.w. herboren is. Zijn geest is helderder dan voorheen, hij vertelt honderduit en geniet van het leven. Ik ben dan ook blij deze vreugde me jullie te delen nu 'papa' 93 jaar is mogen worden! Moge hij nog vele jaren samen zijn met moeder, al is voor hem altijd de winter een moeilijk te overbruggen periode. Maar vandaag is het feest!
Olive Collins heeft drie maanden dood in haar huis gelegen. Haar buren in de gated community – een verzameling van voorbeeldige huizen, gras netjes gemaaid, de bewoners rijk en succesvol – zeggen geschokt te zijn, maar niemand van hen heeft opgemerkt dat ze haar al een tijdje niet hadden gezien. De politie stelt een onderzoek in waarbij langzaam maar zeker barsten in de façades verschijnen. Bovendien blijkt elk van de buren wel een reden te hebben om Olive dood te wensen…
‘Een moderne variant op Agatha Christie: één setting, meerdere verdachten en talloze motieven. Briljant gedaan!’ Irish Times
De maand oktober wordt van oudsher ook wel de Rozenkransmaand genoemd. In deze maand is er bijzondere devotie tot de H. Maagd Maria, de moeder van Jezus. De rozenkrans is een gebedssnoer. Tijdens het bidden worden de zogeheten Blijde, Droevige en Glorievolle Geheimen overwogen, een korte samenvatting van het levensverhaal van Jezus en Maria. Enkele jaren geleden zijn daar de Geheimen van het Licht aan toegevoegd.
In de laatste zomer van hun lagereschooltijd spelen de vrienden Jonas, Nils, Ron, Daniël en Juul in de grotten van het Savelsbos. Volgend jaar zal alles anders zijn, en zal de club uitwaaieren naar verschillende scholen. Hun toekomst moet nog beginnen. Maar dan verdwijnt de mooie, opstandige Juul spoorloos. De vrienden zagen haar voor het laatst in de mergelgrot. Voor ze het beseffen ligt alle schuld bij hen en worden ze veroordeeld voor het incident.
Tien jaar later komt de verdwijning opnieuw in de media. De jongens besluiten weer bij elkaar te komen om voor eens en altijd de waarheid over die noodlottige dag aan het licht te brengen. Maar de vriendschap is veranderd en hun herinneringen lijken allemaal een andere waarheid te belichten.
In één ruk uitgelezen, spannend tot het laatste woord!
Dat ouderen vaak eenzaam zijn is algemeen bekend. Maar inderdaad, vlak ook jongeren niet uit. Meer dan de helft van de jongeren is eenzaam. De focus
ligt vaak op ouderen, zij hebben ons land opgebouwd. Maar jongeren hebben de toekomst. De eenzaamheid bij jongeren is één op één gerelateerd aan prestatiedruk. 'Op school, op het werk, privé, jongeren moeten aan enorme eisen voldoen. Ze moeten er perfect uitzien en een geslaagd sociaal leven hebben. En als dat niet zo is, falen ze.
Terwijl al die foto's op Instagram/facebook hartstikke nep en bewerkt zijn. Maar het is heel moeilijk om dat als jongvolwassene in te zien. Veel jongeren die eenzaam zijn, kampen daarnaast ook met stoornissen. Denk aan eetstoornissen, automutilatie en depressies. Waarom is het nou zo'n taboe om uit te komen voor je eenzaamheid? Nou, juist dóór die focus op ouderen. Door het heersende beeld van verwende millennials die de hele dag alleen maar in de sportschool staan of juist cocktails drinken en selfies maken.
Eenzaamheid is een epidemie. Niemand praat erover en het wordt steeds groter.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
