Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Studenten met examenstress kunnen gratis noveenkaars met halfnaakte patroonheiligen afhalen in Sint-Pietersabdij in Gent
In Gent kunnen studenten met examenstress een gratis noveenkaars afhalen als steun voor de komende examenperiode. Enkele christelijke sociale organisaties delen die uit aan de studenten. Het is een ludieke actie, want op de kaarsen staan twee patroonheiligen halfnaakt.
Een verkrachting, een moord op het strand, perikelen op het ministerie van Justitie. Deze ingrediënten zijn slechts enkele elementen van deze wervelende thriller... EN zo heb ik wellicht alle boeken van deze schrijver uitgelezen! DOEN!
‘Hubert Snoy et d'Oppeurs wist dat hij binnen luttele seconden zou sterven. In tegenstelling met de twee mannen die hem onder schot hielden, wist hij bovendien waarom.
Hubert Snoy et d'Oppeurs was niet bang voor de dood, hij had een welgevuld leven achter de rug en zijn kinderen hadden net als hij een mooie carrière opgebouwd. Ludovic leidde een groot baggerproject in Qatar, Bernard was onlangs tot ambassadeur in Peru benoemd en Véronique had het tot verkoopdirecteur bij een internationaal gerenommeerd cosmeticabedrijf geschopt. Hij dacht met een zekere weemoed aan zijn vijf kleinkinderen, die hem allicht zouden missen, maar gelukkig nog te jong waren om er lang bij stil te staan dat de oude man die ze pappie noemden hen nooit meer zou knuffelen. Hij verzoende zich met God en bereidde zich voor op het hiernamaals, waar Marie al meer dan tien jaar op hem wachtte. Hij vroeg voor de laatste keer vergiffenis voor zijn zonden. God mocht barmhartig zijn, Hubert Snoy et d'Oppeurs was zich bewust van de ellende die hij zijn medemens had aangedaan.'
Zoals jullie hebben gemerkt was ik er even niet. De reden is het feit dat moeder totaal overwaccht een longonsteking heeft opgelopen. Gelukkig gaat het vandaag een beetje de goede kant op. Hopelijk komt alles terug goed. Ze heeft gisteren toch iets kunnen eten, ze is ook helder van geest al kan ze moeilijk babblen, maar ze is niet verward en genoot zictbaar van ons bezoek. Voor vader is het ook niet eenvoudig. Het was aandoenlijk te zien hoe hij haar hand vast hield. Hopen en bidden nu maar dat alles goed mag komen. Moeder wordt dit jaar 95 jaar.
Net als commissaris Pieter Van In denkt dat hij even kan uitblazen na het onthutsende avontuur met het stamcelonderzoek waarbij hij bijna de verdrinkingsdood stierf, krijgt hij een merkwaardig telefoontje van een oude vriendin. Haar broer is spoorloos verdwenen en zij schakelt de discrete hulp in van Van In. Ze wil geen officieel onderzoek, want haar broer is geheim agent en het is niet toegestaan op enigerlei wijze de aandacht op de geheime dienst te vestigen.
Als Van In zijn privéonderzoek start, ontdekt hij al gauw dat er binnen de Europese geheime dienst in oprichting verschillende strekkingen zijn en dat afdelingen elkaar niet alleen wantrouwen, maar ook tegenwerken. De agenten houden elkaar nauwlettend en angstvallig in het oog. Van In stuit op een complot binnen de dienst en hij vermoedt dat de broer van zijn jeugdvriendin over aanwijzingen beschikte die hem in acuut levensgevaar hebben gebracht. Er ontstaat een kat-en-muisspel, waarbij Van In uiteindelijk de stervende broer vindt. In een ultieme krachtmeting slaagt hij erin een ramp te vermijden. Daarbij wekt hij de bewondering van de top van de geheime dienst.
Tijdens een reünie in het Brugse Sint-Lodewijkscollege wordt een priester-leraar dood aangetroffen in zijn klaslokaal. De jonge commissaris Pieter Van In gelooft niet in de theorie van misbruik en wraak. Samen met zijn onafscheidelijke collega Guido Versavel graaft hij dieper in het verleden van de aanwezigen op de reünie. Ze komen steeds meer te weten over wat zich tien jaar geleden heeft afgespeeld op de school, en welke trauma’s dat heeft veroorzaakt. Zijn superieuren waarderen Van Ins onconventionele methoden allerminst, maar hij moet uitzoeken wie de dader is voor er weer een dode valt.
Jonas Boets treedt in de voetsporen van Aspe met groot respect voor zijn - nog steeds springlevende - oeuvre.
In oktober 2017 verscheen De butlerknop, het veertigste boek in de reeks rond commissaris Van In. 'Het laatste', liet Pieter Aspe toen in diverse media verstaan. Ondertussen heeft Aspe samen met Marec zijn eigen uitgeverij en boekhandel uit de grond gestampt en begint hij op z'n 65ste met de energie van een twintiger aan een nieuw hoofdstuk in zijn rijkgevulde carrière. De meest gelauwerde en best verkochte thrillerschrijver van Vlaanderen aller tijden start met een nieuwe reeks.
Tijdens een romantisch weekeinde in Venetië raken Van In en Hannelore toevallig betrokken bij de moord op Filip Vandecasteele, een Oostendse reder en tevens eigenaar van een visverwerkend bedrijf. Als blijkt dat het slachtoffer een paar uur voor zijn dood werd gebeld door een Vlaming, leidt het spoor naar Oostende, waar Van In en Versavel kennismaken met het ruige vissersmilieu, The Brothers of Harley (een bizarre motorclub), een cynische Nederlandse zakenman en de artistieke scène. Het wordt snel duidelijk dat heel wat mensen een motief hadden om Vandecasteele te vermoorden, maar telkens als Van In denkt dat hij op het goede spoor zit, duiken nieuwe elementen op die zijn hypothese op losse schroeven zetten.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
