Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Het is niet moeilijk om met woorden te liegen, toch niet voor sommigen; anderen daarentegen zullen het (gelukkig genoeg) nooit kunnen. Een JA bestaat slechts uit twee letters uit het alfabet, maar als mensen met gevoel de woorden "ik hou van jou" moeten uitspreken worden het soms de moeilijkste woorden ter wereld.
Als je af en toe even die plaats bezoekt waar ik nu en dan heen ga en waar iedereen altijd thuis is, waar het stil is, waar er geen woordenwisslingen zijn, waar je zelf ook heel stil wordt dan weet je vriend ... dat ik kan zwijgen als een graf.
Ik denk dat God wel degelijk maar ongehoord en onverstoord zijn werk doet. Namelijk door mensen. Mensen die een stukje van hun tijd en hun luisterend oor geven aan anderen, aan mensen die dat thuis moeten missen. Die juist in donkere dagen, ook al schijnt de zon en is het straks volop zomer, ronddwalen op zoek naar een medemens die wat aandacht en warmte voor hun overheeft. Door mensen die elkaar verhalen vertellen die het waakvlammetje van de hoop op betere tijden brandend houden. Het zijn verhalen die binnen het schijnbaar onmogelijke een licht laat schijnen dat mensen eigenlijk alleen met het hart kunnen zien. Licht in donkere dagen, hoop voor de de buurman of die enkeling hoog boven de grond daar in zijn eenzame flat. Even mogen mensen vergeten wat ze zelf allemaal fout hebben gedaan. Even mogen ze dromen maar vooral hopen en vertrouwen dat alles écht goed komt, ook al kan de toekomst zo anders zijn dan ooit verhoopt.
Laten we elkaar een stukje van die droom cadeau geven., wetend dat wij enkle maar de handen en voeten zijn van onze God.
Ik bid U, Heer, voor hem die deze dagen ons allen heeft moeten verlaten. Dat Gij hem moogt vinden dankbaar en gelukkig, omdat het stuk dat Gij hem hebt toevertrouwd bij de morgen van het leven is afgeweven. En mocht hij in zijn leven halverwege zijn gebleven, wil hem dit mild vergenven.
Naar Eugeen Laridon bij het overlijden van mijn nonkel op 11 juni 2009
Meer dan we er ons van bewust zijn hebben heiligen een invloed gehad op ons leven. Dat ondervond ik eens te meer toen ik recent van mijn zus een bidprentje, een meditatieve tekst en een kaarsje ontving met de beeltenis van Sint-Maarten, mijn patroonheilige. Ze had het meegebracht uit Tours. Ik werd er lichtelijk door ontroerd. Ja, naast de figuur van Maria heben ergens mensen als Sint-Maarten als een Don Bosco een blijvende rol te spelen in mijn leven, soms helemaal op de achtergrond, soms rakelings nabij. In laatste geval waar Don Bosco een betere toekomst wou bieden aan de verwaarloosde jeugd. Staat ook Sint-Martinus niet evenzeer voor de man die alles wilde delen met de armen.
Het weze een aansporing ons verder te geven en te delen met mensen die arm zijn van geest, maar die het ook materieel minder hebben. Mogen wij heilig proberen te worden als Maria, Sint-Maarten, Don Bosco ... en deze lijst kan aangevuld worden met namen die voor u een inspirerende kracht waren en het zijn gebeleven, al dan niet op een hedendaagse manier!
dag vadeer op deze vaderdag je bent er iedere dag soms ben je in de tuin soms bak je het vlees brui velen mogen op je rekenen dat mag voor hen heel veel betekenen
je bent er voor je kleinkind je bent er voor je petekind je legt voor vaderdag geen velanglijst toch krijg je vandaag een gedicht ingelijst je spaart voor anderen punten uit de krznt zo kregen velen een cadeau uit je hand je haren kleuren prachtig grijs door wie Zijn Geest werd jij zo wijs je dient dagelijks de Heer in zijn tempel Hij drukt elke dag op jou Zijn stempel geniet vanje vadersfeest vader blijf nog lang bij je leest een zoon
Het bestaat, de kracht die de Geest van God geeft. Het bestaat, het nieuwe leven door de Geest van God. Het bestaat, Pinksteren: je openstellen, bevrijd worden, nieuw worden.
Allemaal eensgezind bij elkaar. Allemaal als broer en zus. Allemaal in één Geest: één gemeenschap. Het bestaat, de nieuwe adem. Moed De ander verdragen, jezelf verdragen. De ander accepteren, jezelf accepteren. Geen haat, geen ruzie, geen oorlog.
Het bestaat, vrede Voor mensen ver weg en voor mensen dichtbij.
Er zijn mensen die elkaar begrijpen, die bij elkaar horen, met elkaar, voor elkaar, die één taal hebben, de taal van de liefde.
"Heren, het was aangenaam samenwerken .. af en toe; meer af dan toe". Het klonk bitter. Zonder om te kijken liep hij de deur uit. Hij voelde zich vreemd uitgelaten, alsof hij na jaren ploeteren eindelijk zijn hoofd uit de mestvaalt wroette. Hij was deze midag zelf uiteten geweest waar hij normaal gebruik maakte van het personeelsrestaurant. En om dit leven nu af te sluiten, al had hij het nooit zo gewild, bleef hij haperen aan een modezaak waar hij zich in een nieuw maatpak liet steken.
"UW WAARDE OP DE ALGEMENE ARBEIDSMARKT ZAL GEEN GEVOLGEN HEBBEN".
Het was bij het opruimen van paperassen dat ik dit onder ogen kreeg en blijkbaar besef ik pas nu wat voor taalgebruik deze edele heren dokters gebruiken. Van sociaal gesproken!
Twee dingen: mijn waarde; de arbeidsmarkt. Van de persoon, zeg maar de mens geen woord!
Alles stond te lezen op een eenvoudige verklaring na een controlebezoek aan een arts, niet eens na een heelkundige ingreep; enkel na een paar weken in het gips te hebben rond gesukkeld.
laat ons eens "proberen " in harmonie iets te doen , terug die aandacht voor mekaar opbrengen , een goeden dag zeggen , een woordje tegen mekaar , ik weet het, het is niet gemakkelijk , maar zij het nu wit , of zwart of grijs of jong ; hebt u er al aangedacht dat ieder van ons een moeders kind is ? een wezen geboren uit liefde , om liefde te geven ; de apostelen spraken niet alle talen maar ze spraken de taal van de mensen , en wanneer u iemand aanspreekt in de taal van de liefde verstaat men u ook . . . . . .
met dank aan Peter1925 voor deze wijze woorden; Peter die één van de eersten was die me kwam opzoeken en me af en toe met gepaste plaatjes rond mijn patroonheilige vereerde. Neen, zo een mensen blijf ik waarderen!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Als je af en toe even die plaats bezoekt waar ik nu en dan heen ga en waar iedereen altijd thuis is, waar het stil is, waar er geen woordenwisslingen zijn, waar je zelf ook heel stil wordt dan weet je vriend ... dat ik kan zwijgen als een graf.
