Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Een tekst lezen raakt de mens soms dieper. Maar sommige blogvrienden en -lezers herkenden er het mooie lied in dat ik hier dan ook graag achterlaat. Misschien eerst knop van muziekblokje op stop zetten. Boudewijn blijft dan ook een icoon wat deze liederen betreft! Dank voor het toesturern!
Waar zijn ze gebleven die beloftes om meer tijd te spenderen aan vrienden en kennissen of aan zieken? Wellicht ook deze keer, netr zoals bij het nieuwe jaar, is er maar weinig - zeg maar niets - van terecht gekomen. Ben ik dan cynisch of verbitterd? Neen, helemaal niet, want een pure objectieve vaststelling; Waar was je met mijn verjaardag? Waar was je tijdens jouw verlof waar je eindelijk eens zou binnenwippen nu je tijd had? Of steek je het deze keer op het mooie weer? Mischien was ik niet bij de uitgenodigden voor het straatbarbecue? Velen zullen zich hier wel in herkennen want die zelfde velen zaten voor hun pc met virtuele mensen en virtuele wensen. Niet dat dit geen deugd doet een gemeende gelukwens te krijgen, maar daar blijft het dan ook bij. We krijgen berichten van heinde en ver en nog meer beloftes op zowel SeniorenNet, Facebook, Netlog. Op al deze en andere sites worden we uitgenodigd. Maar is dit niet al te gemakkelijk? De persoon die uitnodigt kent je niet eens en is al vergeten dat hij je heeft uitgenodigd. Zelfde met die verjaardagswensen omdat je nu eenmaal opgeslagen bent in één of ander verjaardagskalender. Neen vrienden, ook deze zomer hebben we van al onze mooie beloftes weer niets gemaakt. Of gebruiken we die laatste vakantiedagen dan toch maar om eeen nieuwe start te maken?!
Jouw armen liefste zijn niet om te slaan. Je moet je handen niet tot vuisten maken. Je ogen hoeven niet zo hard te staan. Ontspan die harde lijnen om je kaken. Je lichaam, lief, is zacht om aan te raken. Maar jij denkt enkel aan je eigen heil, jij denkt alleen maar aan je eigen zaken. En dat is toch beneden alle peil.
Bekijk jezelf en lach, je zachte arm is voor mijn hoofd gemaakt om op te rusten. Je borst, als veilig kussen, houdt me warm. Maar warmer zijn je lippen, die me kusten. Zo wekte je één voor één m'n andere lusten, Maar jij dacht aan een ander onderwijl waarmee je zonder moeite je geweten suste. En dat is toch beneden alle peil.
Mijn liefde was de inzet voor jouw spel. Door mij liet jij je ijdelheid graag strelen. Je wilde niet, dan wilde je weer wel. Ik was verblind, ik liet maar met me spelen. Je liet je zomaar door 'n ander stelen, en mijn geluk ging zomaar voor de bijl. Maar mijn verdriet kon jou niet zoveel schelen, zn dat was toch beneden alle peil.
Prinsheerlijk lig je in 'n anders bed en maakt hem met je lichaam dwaas en dronken. Wat in geen enkel opzicht jou belet achter zijn rug om weer naar mij te lonken. Bedriegen ligt nu eenmaal in jouw stijl. Je hebt je in 't geheim aan mij geschonken, maar het is toch wel beneden alle peil...
Dit heb ik van iemand ooit ontvangen en wil het nu graag met jullie delen. Voorwaar een herkenning voor velen, misschien nog het meest na deze hete zwoele zomermaanden.
Doorheen Venetië, Istanbul, Griekenland en Oostenrijk en verder terug in de tijd naar het oude Ottomaanse Rijk dit alles onder de deskundige leiding van JASON GOODWIN, auteur van o.a. "De Brand van Istanbul". Daarnaast nog twee heel interessante litteraire thrillers van zijn hand die me hebben ondergedompeld in het rijke verleden. Drie boeken die je best in één adem uitleest!
Jason Goodwin (1964) debuteerde als romanschrijver met De brand van Istanbul, het begin van een serie misdaadromans waarvan De slangensteen het tweede deel is. Voor De brand van Istanbul ontving hij de Edgar Allan Poe Award, voor beste roman. Eerder schreef hij de non-fictieboeken Lord of the Horizons en On Foot to the Golden Horn; A Walk to Istanbul, waarvoor hij onderzoek deed naar het Ottomaanse Rijk. Hij woont in Dorset, Engeland, met zijn vrouw en vier kinderen.
Het boek waardoor ik me liet verleiden draagt de titel: DE KAART VAN BELLINI.
Het is aan God om alles te weten, en aan ons om slechts dat te weten te komen wat we nodig hebben.
Wanneer wij hier in onze maatschappij over God spreken, dan denken we spontaan aan de God die we leerden kennen via Christus en het christelijke geloof. Zo benaderen wij Hem ook in ons gebed en de lezingen.
Dat ik er nooit eerder ben bij stil gestaan en dus het als vanzelfsprekend heb ervaren werd me ineens a.h.w. geopenbaard wanneer ik bij een Indische vriend las dat hij God dankt en looft omdat hij mij mocht ontmoeten ... Maar die vriend bleek uiteindelijk een Hindu te zijn. We hadden het er nooit eerder over gehad, wellicht omdat we beiden over GOD spraken ...
Misschien moet ik dat wel eens posten op mijn blog 'geloven' die ik destijds heb opgestart op vraag van een paar medebloggers. Maar hoe langer ik me op beiden richt, hoe meer het me opvalt dat geloven én liefde en vriendschap niet deelbaar zijn, toch niet vanuit mijn doorleefd geloven en beminnen.
Wat als we nu eens een deal zouden sluiten? Vanaf nu gaan jongens eerlijker en oprechter zijn. Vanaf nu gaan we, als we een relatie met iemand starten, duidelijke afspraken maken zodat er als er iets misgaat geen verwarring ontstaat over wie er nu eigenlijk de schuldige is. Vanaf nu gaan we mekaar niet verplichten om elkaars vrienden leuk te vinden. Vanaf nu gaan we verdomme geen relatie beginnen als we niet onvoorwaardelijk van mekaar houden. Tegenwoordig blijkt het trouwens niet meer zo logisch te zijn dat je vrienden blijft als een relatie dan toch misloopt Is dit een nieuwe regel? Ik pas m liever niet toe. Je ex kan even goed een goede vriend zijn, no matter wat je andere vrienden hier van denken. Het zegt, zo denk ik er alvast over, genoeg over hoeveel zij om jouw mening geven.
De meest dodelijke armoede van de mens is zijn gebrek aan geloof, zijn onverschilligheid tegenover God. Wellicht ook de reden waarom er zoveel geestelijke armoede is in onze vereenzaamde wereld. En toch weten we allen, heel diep van binnen en uit eigen ervaring, dat enkel God deze honger ten diepste kan stillen. Misschien de hoogste tijd ons bewust te worden dat ons 'zijn' zoveel belangrijker is dan het 'hebben'. Pas dan zullen mensen zich terug geroepen weten waar plaats is voor ee'n sociale en kerkelijke context. Wij vragen God dat Hij ons terug 'beschermheren' geeft teneinde ons beter te hoeden en te dienen, mensen die waken over de mierenhoop van de mensheid, en dit onvoorwoordelijk in liefde,een leven lang!
The Divine Feminine The Mother Mary is making it known that her Love and nurturing energy is needed in the world at this time.
She is making herself known to all of us through various means. It is either through manifesting and allowing herself to be seen in the form of apparitions or through speaking through people who have been gifted with the ability to communicate her words. Do not take our word for it. Read for yourself.
She is speaking the same message through various people throughout the world.
Take a moment to read what she has to say and recognize the similarities in her message. Blessings: Mother Mary While We Sleep While We Wake While We Eat While We Hunger While We Breath While We Take While We Give While We Sing While We Cry While We See While We Touch While We Taste While We Feel
Mother Mary is Always There Holding us and Loving us Unconditionally
Terwijl velen hier op 15 augustus Maria Hemelvaart gedenken en anderen weer moederdag vieren - vooral inhet Antwerpse - gedenkenken mensen van alle rangen en standen de nationale feestdag van India ....en dan te denken hoe ons klein Belgenland verdeeld en verbrokkeld geraakt!
31 States, 1618 Languages, 6400 Castes, 6 Religion, 6 Ethnic Groups, 29 Major festivals & 1 Country Be Proud to be an Indian HAPPY INDEPENDENCE DAY...!!!
Zij is mijn mama. Ik hou van haar en hou haar vast als ze vergeet of het naar links of rechts ... en niet meer weet wanneer, waarom ... Soms het besef van leegte in haar hoofd, verwarring, angst pijnlijk bestolen, geestelijk beroofd, een gat in haar memorie, een krater, een vergeetput met het water van haar tranen als ze, zo nu en dan, weer weet wie ik ben; haar kind dat moedert. Zij heeft zo lang voor mij gezorgd, ik nu voor haar. Zij is mijn ma, broos en oud. Ik help haar in haar winterjas, want het wordt koud ...
Waarom toch zijn zovelen bang van hun eigen schaduw en zijn ze bij leven al lang dood?
Uit vrees om gezien te worden ook al hebben ze niets verkeerds gedaan? Om een verleden dat maar niet begraven geraakt waar het toen wél mis liep? Uit vrees weer eens gekwetst te worden nu alles weer op zijn pootjes valt? Omdat men toch weer eens verkeerd begrepen werd en dit omdat de ander niet eens weet wat er aan de basis ligt van het gedrag van de 'schaduwganger'?
Zelfs afgeschermd van de buitenwereld en levend in hun piepkleine cocoon - zeg maar achter en met hun pc - blijken zovelen geschaduwd te worden, wantrouwig geworden voor de buitenwereld.
Het lijkt er zelfsop dat het vroegere Oog van "God ziet mij" meer uitwerking heeft dan ooit te voren, al is alle religieuse connotatie al lang verdwenen. Hoe is het zo ver kunnen komen vraag ik me nu af? De vraag in aanvang gesteld zette me aan het denken omdat het blijkbaar niet langer uitzonderingen zijn die zelfs niet eens durven te leven met hun schaduw. De gang naar psychologen en psychiaters liegt er niet om, en voorwaar ook een waar slagveld als je ingaat op mensen die bloggen, lid zijn van Facebook of andere communities. Daar lijkt het voor sommigen nog de laatste uitlaatklep, reddingsplank, maar ook daar wordt angstvallig vermeden te zeggen wat mensen echt bezig houdt en hen geen vrijheid geeft.
Misshien, of moet ik zeggen zeker waren we beter af met een doorleefd gelovende gemeenschap onder de kerktoren, waarvan iedereen zelfs de kleine kantjes kende van de ander, dan in een anonieme wereld waar de schaduwen alsmaar groter en langer worden.
Waarvoor zijn we dan zo bang geworden? Een vraag die ik me gisteren nog stelde toen iemand eindelijk uit zijn schaduw wou treden, de echte wereld in, maar het uiteindelijk toch liet afweten.
Hoe kan een mens dan verlangen naar een eeuwigdurende vriendschap als hij zlfs de deuren van zijn huis niet opent, laat staan deze van zijn hart?! Misschien openen te velen de deuren van hun virtuele hart maar blijven ze in hun schaduw leven ... slotbedenking na wat ik gisteren nog meemaakte!
DRAAIT DEZE VRAAG UITEINDELIJK NIET OM LIEFDE GEVEN EN KRIJGEN?
Ja, het lijkt overbodig geworden en het wordt op zijn minst niet meer openlijk gedeeld met vrienden en kennissen als een oprechte wens. Heel anders zie ik het in minder ontwikkelde landen, ook al beschikken ze over een pc, waar soms een eenvoudig bericht niet alleen een "hello" achterlaat maar ook een gebed als dit. Ik geef het zoals zelf ontvangen daar 50+ al veel meer in het Engels bezizg zijn dan we vermoeden.
a prayer can make the impossible possible a prayer can change the hard situation into the most light movement of life a prayer can wipe the tears....... a prayer can create legacy... a prayer can guard your life so i will keep praying for you...................
Er waren veel files dit weekend. Over sommigen spreken ze nooit!
Helaas is blijkbaar ook deze foto niet kunnen geplaatst worden.
Jammer maar een beeld zegt some meer dan duizend woorden. Voor wie de genoemde file niet ziet en die we in werkelijkheid ook niet altijd willen zien, is op de foto te zien hoe bejaarde mensen mooi op een rijtje achter elkaar aanzitten in hun rolwagen, de ogen gericht op hun 'voorligger', wat communicatie onmogelijk maakt. Allen zitten ze te wachten tot het aan hun beurt is om bij de kinesist, psycholoog, diëtist of nog een andere 'tist' aan te lopen. Een file waar haast niemand je aanspreekt, niet de voorbijhollende verpleger of dokter, niet de haastige bezoeker. Een file waar inderdaad niemand over spreekt en die je al bent vergeten eens je als gezonde persoon de file hebt voorbijgestoken. Helaas voor sommige een file op weg naar de dood!
Zou God verdrietig zijn als niemand meer naar hem toekomt?
Ik denk het helemaal niet. Want sommigen gaan naar de moskee, en weer anderen naar de synagoge, en sommigen gaan naar de kerk. Dus Hij hoort mensen met allerlei verschillende stemmen die hem bedanken, zoals de jouwe en de mijne, en die van je moeder, en die van een vriend ver weg, en dat maakt hem drie keer zo gelukkig!
Er was eens,heel lang geleden een eiland waar alle gevoelens leefden:
Geluk, droefenis, Kennis en alle anderen. Ook liefde woonde daar.
Op een dag werd aangekondigd dat het eiland zou zinken, dus iedereen vertrok met zijn boot.Alleen Liefde bleef op haar geliefde eiland.
Toen het zover was, besloot ze hulp te vragen.
Rijkdom kwam voorbij in een jacht zo groot als een huis. Liefde vroeg of ze mee mocht en Rijkdom zei: "Nee, dat kan niet, mijn jacht ligt vol goud en zilver,er is echt geen plaats voor jou".
Toen vroeg ze aan Verwaandheid of ze mee kon:"Nee Liefde, je bent nat, en ik wil niet dat mijn mooie boot vies wordt.
Dan kwam Droefenis voorbij en Liefde vroeg haar om hulp: "O, Liefde, ik ben zo verdrietig en wil even alleen zijn".
Toen kwam Geluk langs, maar die was zo gelukkig, dat ze Liefde niet eens hoorde toen ze riep.
Opeens hoorde ze een stem:"Kom Liefde, ik neem je mee". Liefde was zo dankbaar dat ze vergat te vragen hoe hij heette.
Toen ze op het vasteland kwamen gingen ze ieder hun weg.
Maar Liefde realiseerde zich dat die man haar gered had, toen iedereen haar achterliet op het eiland.
Ze ging naar Kennis en vroeg:" Wie heeft mij geholpen?"
"Dat was Tijd" zei Kennis. "Tijd?" vroeg Liefde.
"Waarom heeft Tijd geholpen?"
Kennis glimlachtte wijs en antwoordde:
"Alleen Tijd is in staat de grootheid van Liefde te kennen"..
Een bijdrage zomaar ontvangen als antwoord op mijn blog LIEFDE EN VRIENDSCHAP, waarvoor mijn oprechte dank!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
