Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Inderdaad zoals op de foto hiernaast houdt de virtuele wereld risico's in, maar evenzeer ongekenden mogelijkheden tot nieuwe ontmoetingen. Jammer genoeg blijven velen plakken bij die virtuele wereld en stellen ze zich niet echt open voor een ander medemens.
Ik wou dat de hemel een GSM had, dan kon ik je stem nog eens horen. Ik heb aan jou gedacht vandaag, niks nieuws. ik dacht aan jou gisteren en gebruik vaak je naam. Het enige dat ik bezit zijn onze herinneringen en de foto's. Het universum heeft je in zijn armen, maar ik draag je in mijn hart!.
Het ware mededogen vereist dat je jezelf leegmaakt, en luistert met heel je wezen. Chuang-Tzu
En persoonlijk heb ik dat altijd sterk benadrukt, maar wat een spreuk, een gedachte is, krijgt plots vlees en bloed wanneer je geconfronteerd wordt in eigen kring door ziekte; want vanaf nu zal je elke dag vooral moeten luisteren naar het verhaal van de ander, soms tot vervelens toe, en dat niet voor even.
Schenk de pen jouw vertrouwen, laat het spreken als jouw mond zwijgen zal. Geef hem de kracht om jouw gevoelens neer te schrijven, in een zodanige vorm dat ieder het begrijpen zal.
Doe een belofte aan de pen, dat hij voortaan mag openbaren wat jij verborg uit diepe schaamte.
Laat woorden vloeien uit de monding van de pen. Woorden die jij angstvallig achterwege liet, uit zelfrespect of uit angst niet begrepen te worden.
Schenk de pen de kracht om jouw verhaal neer te schrijven, zoals het gedrukt staat in de kamers van je hart.
En zo zul jij dan bevrijd zijn van vele lasten, die bleven klitten aan je ziel.
Dit was de titel die bij me opkwam na wat zich hier kort na de middag voordeed. Was het een 'droge' donderslag of een kleurloze blikseminslag; misschien wel een aanrijding op het einde van de straat ...of was die hoogwerker misschien door die glazen constructie naar beneden gedonderd? Hoe dan ook, binnen geen tijd stond zowat iedereen die op dat moment thuis was, buiten voor zijn deur. Waar sommigen zich soms voorbereiden hoe ze voor de dag willen komen voor ze de deur uitgaan, zag ik vrouwen met de baby op de arm, een ander met de veegborstel nog in de hand, nog een derde met een handdoek, want "ik ben juist aan het bakken". Op een doordeweekse dag waar anders sommigen met moeite elkaar en gedag zeggen, leek het voor mij ineens een straatbijeenkomst, maar dan zonder uitnodigingen. Het liep in elk geval veel vlotter dan de georganiseerde straatbarbecue van eind augustus. En ook al waren allen nog aan het gissen naar de reden van die bijzonder zware klap, werd algauw overgegaan op alledaagse dingen. Sommigen moesten hun gesprek zefs afbreken omdat de schoolbel zich liet horen. Eerlijk gezegd, bij zo een vertoon heb ik mijn binnenpretje wel gehad. Moet er echt eerst iets gebeuren - en in dit geval niets ergs - voor men naar elkaar luistert, want ik denk dat 'onrust' hier wellicht de aandacht heeft getrokken, zo in de zin van 'toch niet in mijn huis, met mijn wagen ... Dus dan toch eerder overgoten met een egotintje? Maar wie weet kan een klein feit een aanleiding zijn tot toch elkaar beter te leren kennen.
De snelle leegloop van de Kerk is niet erg, lezen wij bij Anton De Wit, schrijver van onder meer 'een kleine theologie van gewone dingen'. Als katholieken worden we nu meer uitgedaagd. We moeten ons geloof kunnen uitleggen. Ik houd veel van het evangelieverhaal over de storm op het meer. We zitten in zwaar weer en Jezus slaapt. Als Hij wakker wordt, luidt zijn eerste zin tot de leerlingen: "HEB WAT MEER VERTROUWEN."
"Houdt zij er geen dubbele moraal op na door, onder het mom van seksuele vrijheid, allerhande uitspattingen te tolereren? De media die nu bijna hysterisch over seksueel misbruik in de Kerk berichten, mogen zich ook daarover eens buigen." - Bert Claerhout
noot voor wie het niet mocht duidelijk zijn; deze foto is niet zomaar ingelast want naast seksueel misbruik lijkt geen seksueel overspel meer te bestaan, wordt zelfs aangemoedigd, ook bij gehuwde stellen. Ook daar mag men zich even over buigen, of woren wij een culttur van louter plezier en puur genot?
Vriendschap is eerder van de intensiteit dan van de tijd, eerder van de kwaliteit dan van kwantiteit. Maar ook tijd en kwantiteit hebben natuurlijk hun rechten.
Bij deze wens ik mijn moeder van harte een gelukkige verjaardag toe! Dank voor al die vele jaren van zorg en liefde! xxx
Je kunnen inleven in de gevoelens van de ander is een eerste vereiste als je iemand echt wil ontvangen. Het gaat erom de ander objectief voor je te zien, zonder moreel te oordelen over hem of haar. Luisteren betekent het mogelijk maken dat de ander gehoord wordt in wat hem ten diepste beweegt. Het is luitsteren zonder een antwoordstrategie voor te bereiden en zonder te kiezen wat dienstig is om er bepaalde richtlijnen aan te koppelen die je zou willen meegeven. Elk mens is uniek, heeft een eigen geschiedenis. Geef hem of haar de kans openlijk te spreken zonder dat je het woord afneemt of zelf het hoge woord voert. Zorgen hoeven niet toegedekt te worden, en degene die zich nergens zorgen over schijnt te maken, mag de tijd krijgen om rijper te worden.
Ja blogvrienden, eens iets anders en dat uit het vuistje. Ik ben inderdaad wat later dan naar gewoonte - zal de taal van Steffie eens overnemen die ik altijd aangenaam vind om te lezen - want ik kon gisteren in de vooravond nog met moeite op mijn benen staan en dat allemaal door een voet die ik misplaatst had tijdens het lopen. Ik had nl. niet gezien dat een verhard wegdeel was uitgegraven door de regen en zo hield ik er in de avond een verzwikte voet aan over toen ikk in die geul terecht kwam met mijn linker voet. Ben ik dan zo sportief? Neen, helemaal niet want ik herinner me nog toen we in het hoger middelbaar tijdens de lessen l.o. telkens of toch meer dan genoeg de 5000 meter moesten lopen. Tot op heden verdenk ik er die leerkacht er van dat wij dat moesten doen omdat die leerkracht eigenlijk niet het beste van zichzelf gaf en ons dan maar liet lopen; zo was zijn lesuur ook verstrekenen. Het was aan dat feit dat ik moest denken toen ik gisteren zelf de achtervolging in een stadspark inzette toen ik een groep leerlingen zag lopen, wandelen, lopen. Op een afstand heb ik hen dan maar gevolgd. En dat in een groene omgeving rond een grtote waterpartij. Eigenlijk begin ik mijn verhaal omgekeerd, want het was via een reclamefolder dat ik dacht dat het wel eens nuttig zou kunnen zijn wat meer in beweging te zijn. Al doe ik alles met de fiets of te voet. Ik herinner me nog een tijd teug dat secretareses me vroegen hoe het kwam dat ik altijd maar vermaagerde. Later vertelde een buurvrouw dat het goed was nu ik weer bijgekomen was. Raar toch, maar inderdaad , vermagerd door te veel werk!, bijgekomen door de nodige rust terug te hebben gevonden, wat maakt dat er nu soms zuurtoftekort is, lol! Maar overdrijven die folders dat allemaal niet? Ik kom ter zake want heb mijn laten testen op vetgehalte en fitheid. Alle waarden waren goed wat op zich al een geruststelling is, maar wat me verbaasde is dat er een score bestaat wat fitheid betreft die gaat van 1 to 7 waarbij 1 de slechtste score is. Men vertelt daar dat je moet proberen score 5 te behalen. Wat bleek nu? Ik behaalde gemakkelijke score 6! Moet ik dan echt nog meer doen? Misschien wel, en het was zo dat ik mijn loopschoenen aantrok, maar hier nu zit met een verzwikte voet!
Hoe vaak gebruiken we deze uitdrukking, maar wat bedoelen we ermee en wat betekent ze vooral. Nadat je de foto hebt geopend, lees je de vertaling uit het Latijn, want het is slechts een fragment van Horatius.
Vraag je niet af (want het is slecht om te weten) welk einde de goden voor jou of voor mij zullen geven, Leuconoe, of stel de Babylonische horoscopen niet op de proef. Hoeveel beter is het al wat er zal zijn te ondergaan! Hetzij Jupiter vele winters gegeven heeft, ofwel de laatste, die nu het geweld stuit van de Tyrrheense zee met het verzet van rotsen. Wees verstandig, maak je wijn helder en snij op korte tijd je lange hoop af, terwijl we spreken, vlucht de jaloerse tijd: pluk de dag, zo weinig mogelijk vertrouwend op de volgende.
Op een dag klopte de Realiteit aan bij de deur van de Droom. 'Mag ik mezelf even voorstellen, ik ben de Realiteit!' Verschrikt sloot de Droom de deur voor de Realiteit. 'Het is nutteloos me proberen buiten te sluiten', riep de Realiteit en klopte zo lang en
zo hard op de deur, totdat de Droom haar binnenliet
Op de reis van het leven kom je veel wegwijzers tegen ! sommige naar plaatsen waar het gras altijd groener is en sommige naar plaatsen waar bloemen van geluk en liefde welig groeien
Op de reis van het leven kom je veel mensen tegen! sommige omringd door een hoge muur van zelfvoldoening en sommige met open armen die vreugde en naastenliefde zaaien
Op de reis van het leven kom je veel handen tegen ! sommige geopend uit onverzadigbaar egoïsme en sommige als symbool van wederzijdse vriendschap en respect
Op de reis van het leven kom je veel harten tegen ! sommige versteend door het duister karakter van eigenliefde en sommige gewarmd door de onvoorwaardelijke liefde voor elkaar
Op de reis van het leven kom je veel talen tegen sommige rijk aan woorden van onbegrip en haat en sommige overgoten met de zoete geur van verzoening en verdraagzaamheid
Op de reis van het leven kom je veel stemmen tegen! sommige een klaagzang van onbeantwoorde verlangens en sommige een zachte symfonie van dankbaar geluk
Op de reis van het leven kom je ook eens wolken tegen! sommige als zwarte dekmantel voor wegen slecht bewandeld en sommige als nieuwe bron van herboren geluk
Op de reis van het leven kan je volop van de zon genieten ! als je de schoonheid in je medemens ziet en deze warmte deelt met iedereen die je tegen komt !
Stefaanmaene
Op de reis van het leven kom je af en toe mensen tegen zoals deze auteur ...
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
