Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
... dan maar wat schoonheid inlassen maar de keuze is dan weer zo groot en smaken zijn nog verschillender; hoe dan ook even een tussendoortje. meteen gedacht aan de dame die mannelijke modellen zoekt.
Soms denk ikdat ik het verdien dat niemand van me houdt. Houdt er wel iemand van me? Wat moet ik doen? Kan ik überhaupt iets doen? Wat zou er gebeuren als ik helemaal niets meer doe?
Een lichamelijke relatie aangaan zonder liefde was voor me tot nu toe als christen ondenkbaar. En ik weet dat dit door onze strenge opvoeding mede bepaald is dat ik me niet lichamelijk kan overgeven. Maar hoe kan ik je vertellen wat ik voor je voel zonder dit niet met mijn lichaam te tonen?! Bestaan we niet allemaal uit stukjes van de mensen met wie we een relatie hebben gehad? Neen, denk daarom niet direct aan vele losse contacten; maar misschien is dit op vandaag een zekere uitweg om te leren aanvaarden dat er toch iemand me lief heeft, en niet voor even of voor zijn of haar plezier...
Een heel kasteel voor jezelf wie wil dat niet? Van een erfenis koopt Frédérique een Frans chateau en verbouwt het tot een exclusief hotel, waar ze bij hoge uitzondering gasten toelaat.
De vondst van een middeleeuws dagboek op het terrein inspireert een Amerikaanse schrijver om de locatie van dichtbij bekijken en er een halfjaar te blijven. De gastvrouw neemt hem voor lief, tot Alix de Montôt zich ermee gaat bemoeien schrijfster van het dagboek en voormalig bewoonster
Dit boek leest als een onvergetelijke vakantie in Bretagne
Als ik iets geleerd heb in de afgelopen jaren, is het wel dat je het verleden niet meer kunt veranderen, ongeacht hoe graag je dat zou willen. Het enige wat je kunt doen, is het heden veranderen.
Op deze dag van Lichtmis verwijs ik graag naar mijn blog 'geloven'.
In 2011 vieren "De Vrienden van Lourdes" hun 50 jarig bestaan. Op impuls van Mgr. Desmedt werden in 1961 op de meeste parochies comité's gesticht van "De vrienden van Lourdes" die het bedevaarten in het algemeen en de Lourdesbedevaart in het bijzonder propageerden.
Na 50 jaar zijn op een 75tal parochies nog steeds afdelingen actief. Jaarlijks worden zo in het bisdom Brugge (B) meer dan 500 Lourdesbeurzen van 400 bij de aangesloten leden uitgeloot om deel te nemen aan en georganiseerde bedevaart. Een lidkaart kost slechts 4,-.
Verjaren zonder te verouderen en nog steeds actief blijven, mag dan wel gevierd worden.
Inzet van dit feestelijk jaar is een plechtige Eucharistieviering in de basiliek van Dadizele op 13 februari om 10.00 u, rond het feest der verschijningen. Deze mis wordt uitgezonden door de VRT1en op de Nederlandse zender, en opgeluisterd door het Koniklijk St.-Jozefskoor uit Roeselare.
Deze feestelijke eucharistieviering wordt voorgegaan door Mgr. Jozef De Kesel die tevens de homilie houdt.
Mag ik jullie als oud-inwoner van Dadizele, waar ik thuis was bij Maria, en als ijveraar van de Lourdesvrienden, dan ook hartelijk uitnodigen met ons mee te vieren.
Laat me even toe in deze blog een plaatsje vij te maken even uw aandacht te vestigen op het feest van Don Bosco dat overal vandaag wordt gevierd in de Salesiaanse gemeenschap. Don Bosco kwam ongezien na Sint-Maarten in mijn leven en na Maria, en is me ergens blijven beïnvloeden. Misschien zeker in de eerste jaren van mijn middelbare schooltijd waar ik dagelijks naar dat mooie schilderij zat te kijken van een Christus Koning.
Don Bosco werd op 16 augustus 1815 geboren in een dorpje in Italië. Zijn papa stierf toen hij twee jaar oud was. Hij moest meehelpen op de boerderij en kon niet altijd naar school gaan. Don Bosco hield van boeken en vertelde graag aan andere kinderen. Hij wou dat ze er iets van leerden en dat ze beter met mekaar zouden omgaan. Don Bosco had geluk. Hij kon studeren en werd priester.
In Turijn bezocht Don Bosco kinderen in de gevangenis. Hij bouwde voor hen een huis met een speelplaats om te spelen en kunstjes te doen. Met een school om te leren, met hun hoofd en met hun handen, met een plaats om te eten en te slapen. En met een kerk om te bidden en God te bedanken. En zo werd Don Bosco de papa van alle straatkinderen. In 1934 werd hij heilig verklaard.
Don Bosco stierf op 72-jarige leeftijd op 31 januari 1888. Zijn sterfdag is tevens zijn feestdag.
Bij het begin van het nieuwe jaar wil ik u heel oprecht danken voor uw inzet in deKerk, ook in moeilijke tijden. U doet het vrijwillig en onbezoldigd, als een dienst aan de geloofsgemeenschap van ons bisdom. U doet het omdat uzelf ook christen bent en een leven volgenst het evangelie belangrijk vindt. Op veel terreinen bent u werkzaam en in verschillende verantwoordelijkheden. Maar samen werken we aan de opbouw van dezelfde Kerk, in dienst van hetzelfde Evengelie. Met deze enkele woorden wil ik u zeggen hoezeer ik uw werk waardeer. Ik ben u zeer dankbaar. Ik hoop dat de taak die u vervult u veel vreugde en voldoening mag schenken. Van ganser harte wens ik u allen een zalig en gelukkig 2011! Moge de Heer u zegenen en in zijn liefde bewaren.
Kun je, nadat je in je vertrouwen werd geschaad, die ander toch nog een tweede kans geven? Durf je hem of haar toch terug te vertrouwen en in de ogen te kijken zonder afkeuring en dit vanuit een verwond hart? Ik denk dat dit mogelijk is omdat God ons dit heeft gegeven.
Het blog zal wellicht nooit van naam veranderen; het is zowel gebaseerd op liefde en vriendschap maar wel met het geloof als dragende kracht. Zoals jullie ondertusen wel al weten gaat mijn liefde uit naarr mensen die niet perfect zijn, maaar wel hun best doen; mijn liefde voor God, Die ieder van ons begrijpt, Die er nooit van uitgaat dat een van ons buiten zijn bereik zou zijn; Hij Die zich door de tijd en geschiedenis heen beweegt om Zichzelf aan ons te openbaren. Hoe sterker die band wordt met God, hoe nadrukkelijker mijn band met mensen die uit de boot vallen., of we nu van Paulus of van Christus zijn, om het met de woorden van het Evangelie te zeggen van zondag laatst.
" most of the people here r young nd attrctive externaly bt they are handicappd with their mind.. Their heart wrks 2 fulfil their physical desires only... "
Vrij vertaald: "de meeste jonge mensen hier (India) zijn wat hun uiterlijk betreft zeer aantrekkelijk, maar hun geest is gehandicapt... Hun hart werkt enkel om te voldoen aan hun fysische noden, zeg maar sex .. "
Mocht je enkel bovesntaande binnenrkrijgen in je mailbox, ook gezien de 'afgehakte' schrijfstijl en de Engelse taal, zou je best denken dat deze bedenking uit onze lage landen komt. Helaas niets is minder waar. Ook in India hebben jonge mensen hun waarden en idealen over boord gegooid, op zoek naar genot, de Westerse wereld achterna... Allemaal een éénheidsworst zowel in kledij, het uitgaansleven, de muziek en dus het ultieme instant genot; want ook daar is de gaywereld (of je nu homo of hetero bent) - soms bij gebrek aan een geschikte huwelijkspartner - in volle opmars.
Inderdaad misschien de grootste universele handicap op geestelijk vlak, de afstomping ten top.
De liefde wordt gevoed, niet zozeer door kleine dingen als wel door de trouw aan kleine dingen.
Jeanne De Vlieghere
Bij deze dank ik jullie voor de aandacht en de reacties rond mijn bedenking 'ouderenzorg'. Zoals je misschien hebt gelezen werd nog één belangrijke voorwaarde weggelaten, zijnde RESPECT voor de oudere medemens, zeker als deze afhankelijk wordt of is van anderen, hetzij familie of verpleegkundigen.
Bij deze gaat dan ook mijn respect en waardering uit naar al die verpleegkundigen die soms in heel moeilijke omstandigheden zich dag en nacht geven aan zieken, bedlegerigen, stervenden, want in kliene dingen voor hen zijn ze dagelijks trouw.
Het is weeral een tijdje terug dat ik een boek heb aanbevolen, maar vandaag wil ik toch even tijd maken om dit spannende boek ondere ogen te brengen. Wie dit boek heeft gelezen zal verlangen naar andere werken van de auteur.
De lange schaduw van de dood (2009)
Veit Heinichen
In een afgelegen vallei wordt het ontklede lichaam van een jonge man gevonden. Het obductieonderzoek wijst uit: dood door verstikking. Na identificatie ontdekt de politie al snel dat de man vaak in het gezelschap van de Australische Mia verkeerde. Mia verblijft in Italië om een erfenis, die onder andere bestaat uit een opslagloods af te handelen. Ze is onaangenaam verrast als blijkt dat de loods tot de nok toe gevuld is met wapens. De voormalige eigenaar, Diego de Henriquez, was een excentrieke man van adelijke afkomst, die jaren geleden onder mysterieuze omstandigheden om het leven kwam. Het politieonderzoek onder leiding van commissaris Proteo Laurenti wijst richting een samenzwering tussen de maffia en de Maltezer Orde.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Laat me even toe in deze blog een plaatsje vij te maken even uw aandacht te vestigen op het feest van Don Bosco dat overal vandaag wordt gevierd in de Salesiaanse gemeenschap.
