Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Het hoeft geen tegenstelling te zijn als ik vandaag toch een positieve noot laat horen rond Internet waar ik het eerstdaags nog over had. Want ik ben er zelf, bijna als een drenkeling, aangespoeld op ons SeniorenNet. Ik zag al gauw het steeds veranderende landschap en de vele soorten mensen en wensen. En van meetaf aan wist ik dat dit de plek was waar ik thuishoorde, dat dit mijn grote ontsnappingsroute zou worden, dat ik hier even kon ontkomen aan de werkelijkheid van toen. Maar ondertussen is er van ontsnappen al lang geen sprake meer, integendeel het is een deel van mijn leven, van mijn thuis, met verre en dichte vrienden. Het is het land waar ik mijn eigen stek heb gevonden, waar wij elkaar mochten vinden.
Internet. Een interessant woord. Een ding dat dingen opvist - zeker sedert de opkomst van Facebook- die we in ons echte leven liever geheim zouden willen houden. Maar we kijken graag toe.
Een man pleegt zelfmoord, live, voor de webcam. Het is walgelijk, maar we blijven kijken. We vragen ons niet eens af of het nep was. Zo krijgen we zelfs dingen te zien, te lezen die we elke dag zien en zelf doen, maar nu een andere betekenis krijgen.
Een obsessie? Natuurlijk. We zijn allemaal geobsedeerd door de tv, door de afmetingen van onze pik, door geld en roem en het liefdesleven van anderen, dat op ook op Facebook ruim wordt uitgesmeerd maar dat je op straat met niet één buurman zou willen delen.
Deze virtuele, maar niet per se deugdzame wereld is een stinkende mesthoop van geestelijk afval, van auto- en viagraverkoop, van muziek en spelletjes, en roddels en leugens, kleine tragedies die in het doorgeef proces al verloren gingen tot het iemand iets kan schelen, misschien toch wachtend op een uitnodinging van iemand die echt contact wil.
April staat bekend om zijn veranderlijke weer. April doet wat hij wil. (Dit jaar was het héél mooi en zacht weer !)Net als de aarde hebben ook wij regen en zonneschijn nodig voor een gezonde groei.
We zijn hier op deze universiteit van het leven om geestelijk te groeien. Als we inzien dat tegenslagen ons iets te leren hebben, kunnen we er lering uit trekken en verder gaan.
Breng vandaag wat tijd door in stilte en vraag je engel je te helpen een overzicht te krijgen van je huidige leven.
Wie helpt jou in deze tijd om de nodige lessen te leren?
Als je beseft dat die mensen er zijn om jou te helpen iets te leren, bedank hen dan voor hun aanwezigheid in jouw leven.
Deze mooie tekst kreeg ik van één van de eerste blogvriendinnen die ondertussen zelf niet meer blog. Toch de moeite om met jullie te delen.
ONZE DIOCESANE JUBILEUMBEDEVAART naar de Lourdesgrot in Houthulst op zondag 22 mei 2011 vanaf 14.30u. Om 15.00 u er een sfeervolle animatie onder het motto Thuiskomen bij Maria met poëtische teksten, gebed en zang opgeluisterd met aangepaste muziek door de groep Cantate uit Passendale o.l.v. Jan Wuytens. Om 16.30 u is er een plechtige eucharistieviering, voorgegaan door onze Erevoorzitte...r Vicaris kan. Kris. Depoortere. Deze viering wordt opgeluisterd door het Gregoriaans koor van de federatie Houthulst. Om 17.30u ontmoeting met de vrienden van Lourdes aan een koffietafel in het parochiaal onthaalcentrum. Bloemen voor Maria. Naar aanleiding van onze bedevaart naar de Lourdesgrot in Houthulst houden wij een bloemenactie met. aanplanting van bloemen bij de 22 kapelletjes van de rozenkransommegang.. Door deze omgeving van de Lourdesgrot in de bloemetjes te zetten willen we voor de vele bezoekers een aantrekkelijke bidplaats creëren. U kan hiervoor een storting doen van 15 Euro of meer met vermelding Bloemen voor Maria op onze rekening 468-5238211-83 of IBAN:BE14 4685 2382 1183 Bic:KREDBEBB
Kijk, hij kruipt al, kijk, hij loopt al, kijk, hij staat al recht! Belangrijk moment voor ouders en kind, prestaties vastgelegd op fotot en video. Mens zijn is leren rechtop staan is leren recht staan, leren staan in het recht is rechtop komen is opkomen voor het recht is rechtvaardig in het leven staan. Mens zijn is gerechtigheid beleven en laten leven. Genade en trouw ontmoeten elkaar, recht en vrede omhelzen elkaar. Gerechtigheid gaat voor hem uit als een bode, vrede volgt hem, waar hij gaat, de mens, recht op.
Als de graankorrel niet in de aarde valt en sterft blijft hij alleen; maar als hij sterft, brengt hij veel vruchten voort. Als een zaad wordt hij in de aarde gelegd, voor even maar ... Straks, morgen, overmorgen draagt Hij vrucht, een oogst van graan staat dan op de velden, en brood wordt Hij, levend brood, uit de hemel. Als iemand van dit brood eet zal ook hij eten in eeuwigheid.
Ik verbind zo vele mensen met elkaar maar voel me zelf mateloos alleen.
Als sommigen onder u dit doormaken, hoe moet Jezus zich dan gevoeld hebben?!
En toch werd hem de waardigheid teruggeschonken op die stille zaterdag, want Jozef Arimatea, Maria Magdalena, Salome, Johannes, de geliefde leerling ... tillen Hem neer i n de schoot van zijn moeder. Hij, Gods Zoon, nu weer, even, haar zoon. Hij wordt gewikkeld in wit linnen, Hij wordt weer mens, met waarigheid bekleed, niet meer eenzaam maar omringd door zijn geliefden, niet weer weggemaakt, wel uit handen gegeven ...
"zes dagen zonder water" ... Zo stond het te lezen in een krant. Niet omdat er ergens noodzakleijke werkzaamheden moesten gedaan worden, of omdat er voor zoveelste maal een nutsvoorziening was beschadigd door een kraanwerker. Je zou de jammerklachten en protesten horen tot in de Wetstraat 16 ...
Maar niet als dit gebeurt in het oorlogsgebied dat nu o.a. de Ivoorkust is.
Dit is een waardige Goede-Vrijdagmeditatie waard! Sta daar maar even bij stil. Zes dagen zonder water ... Nog minder dan leven op water en brood!
Een invloedrijke zakenman overlijdt als zijn auto in hartje Brussel ontploft. De politie vermoedt kwaad opzet en belast commissaris Stijn Goris met het onderzoek. Even later wordt Brussel opgeschrikt door de moord op twee andere zakenlui. Goris voelt de hete adem van het establishment in zijn nek.
Hij vindt een link tussen de misdaden maar kan niet verhinderen dat er nog meer slachtoffers vallen. Ze sterven een vreselijke dood. De moordenaar slaagt erin meerdere moorden bijna simultaan uit te voeren. Goris beseft dat hij te maken heeft met een razend intelligente, hoog opgeleide tegenstander. Bovendien is de moordenaar verdraaid goed op de hoogte van het onderzoek. Moet Goris hem in eigen rangenzoeken? Wie kan hij vertrouwen of wie heeft het op hem gemunt?
Deze misdaadroman, geschreven door Christian De Coninck, die zich in Brussel afspeelt heb ik in één ruk uitgelezen en wil ik jullie dan ook van harte aanraden.
een koud hart is geen dood hart maar een hart dat wacht en dat ooit eens dacht aan liefde en beminnen maar er niet aan kon beginnen omdat het het verleden niet kan vergeten
Dus wij blijven altijd vol goede moed, ook al weten we dat zolang dit lichaam onze woning is, we ver van de Heer wonen. We leven in vertrouwen op God; wat komen gaat is nog niet zichtbaar.
In de meeste kamers van een woning kan je het licht aandoen, maar bij sommige bewoners lijkt er geen manier te bestaan het licht aan te doen in het binnenste van die mensen. Het is voor ons allen een heel grote opdracht nu blijkt dat zowel ouderen als jongeren verdolen in eenzaamheid; de knop van hun lichtknop niet meer zelf kunnen of zelfs durven open te draaien. AANDACHT is ook hier weer het sleutelwoord zoals ik al zo vaak heb aangedrongen. Of noem het WARMTE!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.