|
We zijn misschien te lang gespaard geweest, maar de felle regens van gisteren en vandaag hebben ons met de neus op de feiten gedrukt. Het is HERFST! En meteen ook wat minder inspiratie om zinvol te bloggen.
Dan maar even naar mijn 'dagboek'. Verleden week was er op een gegeven moment een mooie dag voorspeld met zonneschijn en zeventien graden. Ideaal weer om bij mijn ouiders de toch wel grote tuin klaar te maken voor de winter. Het was echter amper veertien graden en geen zonnestraal te bespeuren. Het was gewoon te koud na een paar uur nog verder te doen, en ik moest ook rekening houden met het uur, want dan moet ik nog twaalf kilometer met de fiets naar huis.
Gelukkig was het een paar dagen later prima weer zodat ik alles kon afwerken. Het was zelfs zo warm en zonnig dat ik mijn moeder vroeg of ze geen t-shirt liggen had.
Beiden tevreden van gedane werk zag ik in haar blikken dat er nog een karwei wachtte, en wat voor één. Wie een grote voortuin heeft, heeft dus ook een groot terras met oprit. Maandag l.l. zag de hemel blauw en dus de week maar meteen ingezet om drie uur intens te schrobben. Ik moet het jullie niet vertelen, maar ik kon amper mijn rug nog rechten. Nog moeilijker geraakte ik die avond uit de zetel... Maar tevreden en dankbaar voor het werk van mijn handen, en ergens blij dat ik dat nog voor mijn ouders mag doen.
Een mens wil dan, eens thuis, wat genieten door te bloggen, mailste lezen, maar daar komt Murphy aan. De pc wil niet mee - heeft die ook last van zijn rug? De zekerheid van een vriend die het euvel zou oplossen kon ik na smsjes ook vergeten. Hij kwam slechts een paar dagen later en vond het normaal. Ja, we lezen zo vaak over vriendschap op blogs, maar waar zijn ze als je echt iemand nodig hebt.
Hier regent het maar verder! Veel bloggenot vrienden!
|
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
