Een paar dagen terug. Ik was zeker al drie uur bezig in huis met alles en nog wat. Ik ging naar buiten en zag mijn fiets staan. Niets bijzonders toch zal je denken, zelfs alledaags, maar op dat moment jubelde ik het bijna uit. Mijn fiets heeft dus wel nog die oranje en blauwe kleuren. Joepie!
Best dat niemand dat heeft gezien of gehoord.
Ja, ik had wellicht nog nooit zo intens gedroomd, en meestal zijn de dromen compleet vergeten eens je de ogen geopend hebt; maar deze keer niet. Hoe het ook gegaan was, of ik nu boodschappen had gedaan of naar een voorstelling was geweest met de fiets, ik zag mijn fiets in het fietsrek staan, maar dan wel in muisgrijze uitvoering. Ik dacht meteen dat iemand mijn fiets had ingeruild. Toch reed ik met deze fiets, zelfde merk, naar huis.
Vanwaar die vreugde na een slaap bij het 'terugvinden' van mijn fiets, geen idee. Misschien omdat het mijn trouwe partner is.
|