|
Leer je iets van verdriet?
Ik denk niet dat je er beter van wordt.
Misschien word je er menselijker van.
Het moeilijke is niet zozeer het alleen zijn,
maar om niet meer samen te zijn.
De dood zet zo apart. Het "wij" is verdwenen.
En wie diep in je hart is gekropen, die blijft altijd.
Noem het liefde of…
Is het die gedeelde kwetsbaarheid
van elkaar graag zien tot in de lelijkste hoekjes toe?
Is het die diepe connectie die alles in het leven
dat tikje beter maakt?
Is het dat elkaar vinden in bijna alles wat belangrijk is?
Is het dat dichtbij willen zijn dat nooit verstikt?
Onvergetelijk met veel moeten en weer opstaan
en vlagen verdriet.
Hoe spreken we, hoe zwijgen we met elkaar
en wat troost?
|
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
